ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ ΤΟΥ 1971

ΔΙΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ 1971 Ο Σεβ. Αμφιλόχιος το 1977 ενωπιον της Ιερας Συνοδου ειπεν οτι το 1971 ενωθηκαμε με τους Ρωσους της Διασπορας, καί εμμεσως με τούς Φλωρινικους εν γνωσει μας μαλιστα οτι ειναι κακοδοξοι, ενω στην διατριβη του το 2009 γραφει οτι "Οι Ρωσοι της Διασπορας εδεχθησαν την Ομολογιαν Εκκλησιολογιαν μας, ητοι ωρθοδοξησαν, καί ετσι ενωθηκαμε μαζι τους". Ο θεολόγος Ελευθεριος Γκουτζιδης επιμενει επι δεκαετιες στην "Ομολογια του 1981", η οποια ειναι δικη του οχι των Αρχιερεων, την οποια επεβαλε μετ επιμονης εμου διαφωνησαντος, καθ ην "υπό την προυπόθεσιν οτι οι Ρωσοι ωρθοδοξησαν, εδεχθημεν παρ αυτων συγχωρητικην ευχην πρός χαριν των Φλωρινικων".. Ο δε π. Γρηγοριος της Κατακομβικης Εκκλησιας γραφει σε ενα απο τα τελευταια του δημοσιευματα στην Κατακομβικη Εκκλησια, καί δικαιολογημενα κατοπιν των ανωτερω, οτι "Οι Ματθαιικοί το 1971 εδικαίωσαν τους Φλωρινικούς".... Εγραψεν επισης ο π. Γρηγοριος της Κατακομβικης Εκκλησιας τα εξης: "Εμένα δεν μπορούν να με πείσουν οι φλωρινικοί ΘΝΠ (σ.η. = Θρησκευτικο Νομικο Προσωπο) οτι ειναι ορθόδοξοι και εκκλησία, ουτε υπάρχει περίπτωση να επανέλθω σε φλωρινικη συνοδο, ακόμα και με το καλάσνικοφ στον κρόταφο. Στους ματθαιικους δεν πηγαίνω γιατι μιλάμε για αναχειροτονία η χειροθεσία ( το ιδιο ειναι). Αυτο θα γινόταν μονο αν αναθεμάτιζαν τους ιερόσυλους του 1971 - 1976 συν ολους τους δράστες... Ενω εσυ λαικε δεν εχεις τετοια ζόρια...." Επ αυτων προσθετομεν και ενα ιδικον μας σχολιον: "Ο αγωνας πρό του 2005 καί υστερα από το 2005 και μεχρι σημερον ητο καί συνεχιζει να ειναι να παρουν θεσιν ολοι οι Αρχιερεις εναντι του 1971 καί να διακηρυξουν την αληθεια δια τα οσα εγιναν το 1971 καί να απαντησουν ομολογιακα στα οσα ελέγοντο καί λεγονται περι "αναχειροτονιας" "χειροθεσιας" καί "συγχωρητικης ευχης", ως σωτηριου δια την Εκκλησιανξ. κλπ. (Βλεπετε καί "Περιγραφη της Βοστωνης", "Απαλλακτικα Βουλευματα" κλπ.) δια τα οποια θεματα ηναγκασθην εις την διακοπην κοινωνιας του 2005. Διευκρινιζομεν, οτι κατα την ολως τυχαιαν συναντησιν μου το 2009 μετα του Μητροπολιτου των Ρωσων της Διασπορας Λαυρου εις Αγιον Νεκταριον Αιγινης, εις απαντησιν επι ερωτησεως μου, ενημερωθην επισημως υπ αυτου, οτι οι Ρωσοι της Διασπορας το 1971 δεν ειχον διακοψει κοινωνιαν μετα των νεοημερολογιτων του Πατριαρχειου Κων/λεως κλπ και οτι "τους Ματθαικους Επισκοπους δεχθηκαμε, ειπεν επικαλεσθεις την αποφασιν, την οποιαν ο ιδιος ως Γραμματευς της Συνοδου, υπεγραψεν, κατα τον Η Κανονα της Α Οικουμενικης Συνοδου προς διορθωσιν της αντικανονικοτης της υφ ενος χειροτονιας", (σ.σ. ητοι ως πρωην σχισματικους). Ισως μεχρι τοτε δικαιολογημενα ετρεφομεν μιαν αμυδραν ελπιδα οτι οι Ρωσοι της Διασπορας, λογω της μεγαλης οικουμενιστικης αποστασιας, θα αναθεωρουσαν και θα διεκοπτον παντελως την επικοινωνιαν των μετα των οικουμενιστων, Νεοημερολογιτων και Σεργιανιστων, και ισως τοτε απεδεχοντο και την ομολογιαν Εκκλησιολογιαν μας και ισως τοτε ανακαλουσαν οι ιδιοι και την βλασφημον αποφασιν των του Σεπτεμβριου του 1971 περι των Ματθαικων Επισκοπων. Μετα τα ανωτερω ομως και επιπροσθετως μετα την διευκρινισιν του Μητρ. Λαυρου οτι οι Ρωσοι της Διασπορας μονο με το Πατριαρχειον Μοσχας ειχον διακοψει κοινωνιαν, (δι αλλους λογους βεβαια, οπως ετονισε, οχι εκκλησιαστικους), "η οποια κοινωνια εχει πλεον αποκατασταθει και μετα δυο τρεις μηνες υπογραφεται η ενωσις μας μετα του Πατριαρχειου Μοσχας", μετα ταυτα λεγομεν ουδεμιαν δικαιολογιαν εχομεν να επικαλουμεθα ακομη, Σεβ/τε Αμφιλοχιε, οτι οι Ρωσοι της Διασπορας ωρθοδοξησαν, εδεχθησαν την Ομολογιαν Εκκλησιολογιαν μας, και οτι εμεις εδεχθημεν την συγχωρητικην ευχην δια να μη γινη σχισμα και δια την ενωσιν μετα των Φλωρινικων". Συγχωρειστε με, αλλα η επιμονη σας, η οποια φανταζομαι δεν ειναι της απολυτου επιλογης σας, ειναι παντελως αδικαιολογητος. Εγιναν λαθη και πρεπει να διορθωθουν. Υπηρξαν καποιοι που επροδωσαν την Ομολογιαν Εκκλησιολογιαν και προσεβαλαν και την Αποστολικην μας Διαδοχην. Προσοχη ατομα εσφαλαν. Οχι η Εκκλησια, οπως βλασφημως ειπον τινες... "Καιρος του ποιησαι τω Κυριω..." "Αναγκη αγωνος και τουτου νομιμου" οπως μας διδασκει ο Μεγας Βασιλειος... Παραθετομεν εν τελει και την συστασιν του Μεγαλου Βασιλειου προς τον επίσκοπον Ατάρβιον (επιστολη 65): «Να γνωρίζης δε ότι, εάν δεν αναλάβωμεν ημείς αγώνα υπέρ των Εκκλησιών ίσον μ’ εκείνον που έχουν οι αντίθετοι προς την Ορθόδοξον διδασκαλίαν, δια να τους κρημνίσουμε και τους αφανίσουμε τελείως, κανένα εμπόδιο δεν θα υπάρχει να χαθεί μεν η αλήθεια, παρασυρθείσα από τους εχθρούς, να υποστώμεν δε κάπως και ημείς την καταδίκην, διότι δεν εδείξαμεν την επιβαλλομένην μέριμνα υπέρ της Ενώσεως των Εκκλησιών με κάθε σπουδήν και προθυμίαν, με ομόνοιαν προς αλλήλους και σύμπνοια κατά το θέλημα του Θεου».