Ω πανάγιε Σωτήρα μου, λογιάζω μέσα μου, τι λόγια να εύρω να σε χαιρετήσω, και ποίον χάρισμα να σε κάμω δια να σε ευχαριστήσω καθώς πρέπει. Αλλά τίποτε δεν ευρίσκω, όπου να είναι άξιον δια σε τον Θεόν και Πλάστην μου. Μόνον γίνομαι εξεστικός, πως εδόθη τούτο το μέγα μυστήριον εις εμέ τον ανάξιον. Ω μεγαλοδύναμε Θεέ, και Πλάστη μου, και Πατέρα μου αιώνιε, ευχαριστώ σοι, όπου με ηξίωσες να χορτάσω πολλάκις, ως και την σήμερον την Σάρκα, και το Αίμα σου. Χριστέ μου πολυέλεε, παρακαλώ σε να μην τιμωρηθώ ως ανάξιος, αλλά να συγχωρηθώ ωσάν μωρός και ανόητος. Καμέ, Δεσποτά μου, να μη λέιψη η χάρις σου ποτέ από εμέ. Δος μου ταύτας τας θεϊκάς αρετάς να τας έχω πίστη, ελπίδα, αγάπη, φρόνησιν, υπομονήν, παρθενίαν, ταπείνωσιν, καθαρότητα, και το περισσότερον φώτισιν, δια να γνωρίζω τα θελήματά σου, θέλησιν, δια να τα κάμνω δύναμιν δια να αντιστέκωμαι εις όλα τα κακά, όπου με πολεμούσι, και να στερεόνωμαι εις όλα τα καλά, όπου μου πρέπουσι, και σε αρέσκουσιν. Ω Θεέ μου λυπήσουμε, και μη με αφήσης να ξεπέσω πλέον εις τα πρώτα μου πταίσματα, διότι εγώ σε τάσσω πως είναι όλη μου η γνώμη και η θέλησις εις την εξουσίαν σου, και δεν θέλω φύγει πλέον ποτέ, με την βοήθειάν σου, από την υπακοήν σου. Αμήν.
Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ο εκ των πατρικών κόλπων κατελθών εν τη γαστρί της Αειπαρθένου και Θεοτόκου Μαρίας, και σάρκα λαβών και γενόμενος άνθρωπος, ίνα σώσης εμέ τον ταλαίπωρον άνθρωπον, και σταυρωθείς, και παθών, και ταφείς, και αναστάς τριήμερος, και αναληφθείς εις τους Ουρανούς, και εν δεξιά καθήμενος του Θεού και Πατρός και μέλλων ελθείν κρίναι ζώντας και νεκρούς, μη με εγκαταλίπης από της απείρου ελεημοσύνης σου, φύλαξόν με υπό την σκέπην των πτερύγων σου, στήριξον τον φόβον σου εις την καρδίαν μου, καθήλωσον εκ του φόβου σου τας σάρκας μου, ελέησόν με κατά το μέγα σου έλεος, αξίωσόν με της Ουρανίας σου Βασιλείας, λύτρωσαί με από πάσης αδικίας, από πάσης συκοφαντίας, από πάσης πλεονεξίας, από πάσης έριδος, από παντός ανιέρου συμβεβηκότος, κατάπεμψόν μοι Άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα της ψυχής και του σώματός μου, εξελού με από ανθρώπου πονηρού και από ανδρός αδίκου και δολίου, και ρύσαι με πρεσβείαις της Θεοτόκου και πάντων των απ' αιώνος σου ευαρεστησάντων. Αμήν.
Κύριε ο Θεός μου, η γλυκεία ελπίς και αψευδής επαγγελία και φύλαξις των ελπιζόντων εις Σε, ίδε την συντριβήν της καρδίας μου με όμμα ευμενές και ίλεον και μη με εγκαταλίπης, αλλά δυνάμωσόν με να φυλάξω την ορθήν πίστιν και καλήν ομολογίαν μου έως της τελευταίας μου αναπνοής. Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, και από πάσης σατανικής ενεργείας αβλαβή διαφύλαξον. Ναι Βασιλεύ Ουράνιε, ότι η ψυχή μου καίετε εις τον πόθον σου ως διψασμένος οδοιπόρος την ώραν του καύματος. Δυνάμωσόν με Δέσποτα να σου θυσιάσω όλον τον εαυτόν μου εις την αγάπην σου, ότι Συ ει βοηθός αήττητος και Θεός ελεήμων ον ευλογεί και δοξάζει πάσα η κτίσις εις τους αιώνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου