Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 30 Απριλίου 2018

ΥΠΟΨΙΝ ΤΗΣ ''ΣΤΕΦΑΝΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ''


<<Ος εάν θέλει εν υμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος, και ος αν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος>> (Ματθ. Κ΄26)

Τα λόγια αυτά δεν εκπροσωπούσαν καθόλου τον πρ. Πειραιώς κ. Νικόλαο. Δυστυχώς αν και αυτός ο άνθρωπος μεγάλωσε και πέθανε μέσα στο ράσο, πολλές φορές οι πράξεις του ήταν παντελώς αντίθετες με αυτό. Το 1995 όταν έγινε το σχίσμα των <<πέντε>>, προτάθηκε εις αυτόν να τους ακολουθήσει λέγοντάς του πως θα τον έκαναν μέχρι και <<αρχιεπίσκοπο>>. Πλην όμως ο πρ. Πειραιώς είχε κάποιες αμφιβολίες σχετικά με το αν οι <<πέντε>> τηρούσαν τον λόγο τους, γι' αυτό και τελικά επέλεξε να μην τους ακολουθήσει και να παραμείνει στο πλευρό του Αρχιεπ/που Ανδρέου. Λίγα όμως χρόνια αργότερα και μην έχοντας λιγοστεύσει ο εγωισμός του, εκείνος επιθυμούσε ακόμη να γίνει <<Αρχιεπ/πος>> έστω και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Επ' αυτού επάνω πάτησε το 2003 το τότε παρασυνοδικό κατεστημένο με τους γνωστούς - άγνωστους, και τελικά το 2005 ούτοι δημιούργησαν άλλο ένα σχίσμα στην Εκκλησία. 
Δυστυχώς όμως ούτε ο σημερινός διάδοχος του <<αρχιεπ/που>> Νικολάου <<αρχιεπ/πος>> και συνάμα <<ηγούμενος>> κ. Στέφανος, δεν φαίνεται να ασπάζεται τα παραπάνω λόγια. Διότι αν τα ασπαζόταν τότε θα έκανε αποδεκτά τα πολλά αιτήματα του Σεβ/του κ. Κηρύκου για την διεξαγωγή ενός εν αγάπη και αληθεία διαλόγου προκειμένου το σχίσμα να παγιωθεί. 
Επιπλέον επισημαίνουμε για ακόμη μία φορά κάτι το πολύ σημαντικό. Ο διάλογος εν αγάπη και αληθεία είναι ΦΩΣ. Και ο μόνος λόγος δια τον οποίον συνέχεια τον επιζητούμεν με τους πρώην εν Χριστώ αδελφούς μας ''στεφανίτες'', είναι δια να φυγαδευθή το σκότος και να λάμψη το φως!!!

Αν λοιπόν η <<στεφανίτικη σύνοδος>> δεν έχει σε τίποτα λερωμένη τη φωλιά της, και όντως θέλει την ειρήνη, τότε δεν μένει παρά να το αποδείξει με την παρουσία της εις τον παραπάνω διάλογο.  

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ''ΣΤΕΦΑΝΙΤΕΣ'', ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ...


Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ. ΖΗΤΟΥΜΕΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΕΣΑΣ, ΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΦΥΓΑΔΕΥΘΗ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΜΨΗ ΤΟ ΦΩΣ. 

Κυριακή 29 Απριλίου 2018

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΕΑ


 Την Κυριακή του Παραλύτου 2018 στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Καρέα, τελέσθηκε θεία Λειτουργία. Την θ. Λειτουργία τέλεσε ο εκ Λιβάνου Πανοσ/τατος Ιερομ/χος π. Νεκτάριος.

 Αν και νέος εις την ηλικίαν, ο π. Νεκτάριος διακρίνεται για πολλά καλά. Για την αγάπη του προς την μοναχική ζωή, την υποδειγματική συνέπειά του έναντι των λειτουργικών Καθηκόντων του, τον διακαή πόθου του δια την Ορθοδοξία, αλλά και την πραότητα, ταπεινότητα και το ευγενές του χαρακτήρος του. Φιλακόλουθος και φιλομαθείς. Άριστος τεχνίτης του κεντητού. Κομποσκοίνια, καλογερικοί σκούφοι, αλλά και ζακέτες, είναι μερικά μόνο από τα άριστα εργόχειρά του. 

 Η διεύθυνση του <<ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ>> εύχεται εις τον Πανοσ/τατο Ιερομ/χο έτη πολλά εις το εις το σεπτόν Γεώργιον του Κυρίου, ίνα ευλογεί και αγιάζει εις Ελλάδα, Λίβανο, Κύπρο και αλλαχού της γης,  τον Ορθόδοξο Λαό του Θεού.








 Κατά την διάρκεια του ''Κοινωνικού'', ο αναγνώστης του ναού, Δημήτριος Παπαδάτος, ανέγνωσε σχετική με την Κυριακή ομιλία. Για όσους ενδιαφέρονται να ακούσουν την ομιλία, αυτή παρατίθεται ολόκληρη εις τον παρακάτω σύνδεσμο:  

https://www.youtube.com/watch?v=Nwi3lElql5k&feature=youtu.be


 Το εσπέρας του Σαββάτου, εψάλη υπό του αναγνώστου ο Εσπερινός της Κυριακής του Παραλύτου.



Δια χειρός π. Νεκταρίου




Παρασκευή 27 Απριλίου 2018

ΚΥΠΡΟΣ, 16.11.2015

  

Τάδε έφη... ''μητροπολίτης Φυλής'' κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ:


1. <<Όταν κατά την τελευταία τακτική Συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου μας (6/19.11.2015, Τετάρτην), έθετα υπό την κρίσιν των Αρχιερέων μας το ενδεχόμενο να μεταβώ στην Μεγαλόνησο Κύπρο, προκειμένου να παρίσταμαι προσευχητικώς στην χειροτονία εις Αρχιερέα του Οσιολογιωτάτου Καθηγουμένου π. Επιφανίου...>> 



2. << Τώρα, θα είχα την ιδιαίτερη χαρά να γνωρισθώ με αρκετούς πλέον Αρχιερείς της Ιεράς αυτής Συνόδου, να βιώσω την αδελφική προσέγγιση βαθύτερα, να συμπροσευχηθώ...>> 


3. <<Δευτέρα, 17/30.11.2015: Οι Αρχιερείς εξ Ελλάδος ήσαν ακόμη εκεί και έτσι ενωμένος και ήδη οικείος με την πανηγυρίζουσα Τοπική Εκκλησία, τον Λαό του Θεού, συμμετείχα προσευχητικά στο χαρμόσυνο αυτό γεγονός>>.


 Αυτά, λοιπόν,  είναι τα λόγια που έγραψε τη 30.11.2015 (εκ.ημ) στην προς την σύνοδό του επιστολή του ο Φλωριναίος ''μητροπολίτης'' Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανός. 
 Κατ' αρχήν χρειάζεται να συγχαρούμε τον κ. Κυπριανό διότι δεν προσπάθησε καθόλου να κρύψει ή και να αλλοιώσει αυτά που συνέβησαν εις την Κύπρο ανάμεσα σε εκείνον και στους ''Στεφανίτες επισκόπους''.
 Κατά δεύτερον, η <<σύνοδος>> του <<αρχιεπ/που>> και <<ηγουμένου>> κ. Στεφάνου, αν και προκλήθηκε από δύο πρώην επισκόπους της, τους Σεβ/τους Αργολίδος κ. Παχώμιο και Πατρών κ. Ευστάθιο, προκειμένου να λάβει ξεκάθαρη και Ορθόδοξη θέση επί του εν λόγω συμβάντος, δυστυχώς αύτη δεν έπραξε το παραμικρό για να το δικαιολογήσει Ορθόδοξα. Η δε πρόταση των ως άνω δύο Επισκόπων περί Κυκλοφορίας μίας Έγγραφης και Ενυπόγραφης από αυτήν  Ομολογίας Πίστεως , όχι μόνο δεν εισακούσθηκε αλλά στάθηκε και η Κύρια αφορμή ώστε αυτοί να εκδιωχθούν από τους μέχρι προ ολίγου καιρού συνεπισκόπους τους. Αυτό δείχνει ολοφάνερα πως η εν λόγω <<σύνοδος>> δεν επιθυμεί καθόλου, μα καθόλου!!! την λήψη ξεκάθαρων Ομολογιακών Θέσεων έναντι της ''Ομολογίας - Πίστεώς της'', ούτε όμως και την θέσπιση ορίων όσον αφορά την επικοινωνία με αιρετικούς.

 Επομένως πολύ πιο αγαπητή και αληθινή θα γινόταν η <<Στεφανίτικη σύνοδος>> άμα παραδεχόταν το λάθος που έκανε στην Κύπρο και ζητούσε συγγνώμη γι' αυτό, παρά να ψάχνει και να βρίσκει διάφορους τρόπους ώστε να δικαιολογηθεί. 
 Τρόπος απόδειξης πως αυτό που έγινε στην Κύπρο δεν έγινε οικειοθελώς, υπήρχε. Κι αυτός δεν ήταν άλλος παρά μόνο η σύνταξη Ομολογίας Πίστεως. Διότι με την Ομολογία, και ποιους θεωρούμε αιρετικούς αναφέρουμε, αλλά και τα όρια της πνευματικής μας επικοινωνίας ως προς αυτούς θέτουμε. Απλά θέληση παραδοχής  του λάθους δεν υπήρχε.  Κι αυτό αποδεικνείεται  από τα λόγια του ιδίου του ''αρχιεπ/που'' κ. Στεφάνου: << Οι Φλωριναίοι εις το άκουσμα και μόνο κυκλοφορίας κάποιας Ομολογίας, Παγώνουν>>!!!. 
 Και ως γνωστόν για να πείσεις κάποιους πως αυτό που έκανες έγινε είτε κατά λάθος, είτε εξεπίτηδες, επειδή έστω και στο ελάχιστο αυτό ακουμπούσε της σφαίρα της Νομιμότητος, τότε παραθέτεις έργα και όχι λόγια.Ειδικά όταν είσαι μέλος της Εκκλησίας. Διότι γνωρίζεις πολύ καλά πως ο Χριστός την αγάπη του για τον άνθρωπο την έδειξε με έργα,  φτάνοντας μέχρι τον Σταυρό, κι όχι με λόγια. Μιας και τώρα αν κοιτάξουμε τον Σταυρό, καρφωμένο τον Χριστό θα δούμε πάνω του. 

 Κλείνοντας την αναφορά αυτή στα γεγονότα της Κύπρου, καλό θα ήταν να ρίξουμε και μία ματιά σε έναν από τους πολλούς Ιερούς Κανόνες, ο οποίος φανερώνει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να επιτευχθεί η Συμπροσευχή:

 Κανών ΜΕ΄ των Αγ. Αποστόλων: ''Επίσκοπος, ή πρεσβύτερος, ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, μόνον αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς, ως κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρείσθω''.

 Επομένως εις τον κ. Κυπριανό ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ ΑΥΣΤΗΡΑ, τόσο ως <<κληρικού>> όσο και ως μέλους της <<συνόδου>> του, να προσφωνήσει στο αρχονταρίκι της Μονής τον ''νέο Επίσκοπο', τον οποίο προσφώνησε όχι με απλό χαιρετισμό αλλά με ΕΝΩΤΙΚΟ, προσφέροντάς του και <<ΣΥΝΟΔΙΚΟ ΔΩΡΟ ΩΣ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΚΛΑΔΟΥ ΕΛΑΙΑΣ>>

 Επί των παραπάνω τάδε έφη ο κ. Κυπριανός:

 <<...μου εδόθη η άδεια-ευλογία να προσφωνήσω στο Αρχονταρίκι τον νέο Επίσκοπο εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου μας με χαιρετισμό Ενωτικό και να προσφέρω συνοδικό Δώρο ως σύμβολον κλάδου ελαίας, τέλος δε να συμμετάσχω στην μεγάλη εορταστική τράπεζα, όπου ο συμπλιασμός ήταν τοιαύτης ποιότητος  ώστε να χαθή πλήρως η αίσθησις οποιασδήποτε διαφορότητος>>.    



Ο καθείς, λοιπόν, ας βγάλει τα συμπεράσματά του... 

    

ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ


ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ

Σκέφτηκες ποτέ πως οτιδήποτε εγγίζει εσένα, παρόμοια εγγίζει κι Εμένα; Διότι «ο απτόμενος υμών ως απτόμενος της κόρης του οφθαλμού αυτού» (Ζαχ. 2, 8), δηλαδή όποιος εγγίζει εσένα, εγγίζει την κόρη του οφθαλμού Μου.

Εσύ στους οφθαλμούς μου είσαι ακριβός και πολύτιμος και Εγώ σε αγάπησα πολύ. Γι’ αυτό για Μένα αποτελεί ιδιαίτερη χαρά να σε παιδαγωγήσω.
Όταν πειρασμοί σηκώνονται εναντίον σου και ξαφνικά περνούν και φεύγουν σαν ποτάμι, θέλω να γνωρίζεις ότι αυτό ήταν από Μένα, Ότι η δική σου αδυναμία έχει ανάγκη της δικής Μου δυνάμεως και ότι η ασφάλειά σου συνίσταται στο να δώσεις σε Μένα τη δυνατότητα να αγωνισθώ για σένα.
– Όταν βρίσκεσαι σε δύσκολες περιστάσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, οι οποίοι δε σε καταλαβαίνουν, οι οποίοι δεν υπολογίζουν ότι αυτό είναι δυσάρεστο για σένα, οι οποίοι σε παραμερίζουν, αυτό ήταν από Μένα.
Εγώ, ο Θεός είμαι που δημιουργώ τις περιστάσεις. Εσύ δε βρέθηκες τυχαία στη θέση σου. Αυτή η θέση είναι αυτή που εγώ όρισα σε σένα.
Εσύ δεν ζητούσες να σού διδάξω ταπείνωση; Να, κοίταξε:
Εγώ σε έβαλα ακριβώς σ’ αυτό το περιβάλλον, σ’ αυτό το σχολείο, όπου διδάσκεται αυτό το μάθημα. Το περιβάλλον σου και όσοι ζουν μαζί σου, το μόνο που κάνουν είναι να εκπληρώνουν το θέλημά μου.
Όταν βρίσκεσαι σε οικονομική δυσκολία και δύσκολα τα βγάζεις πέρα, αυτό ήταν από Μένα. Εγώ ρυθμίζω το πουγκί σου και θέλω να προστρέχεις σε Μένα και να είσαι σε εξάρτηση από Μένα. Οι προμήθειές μου είναι ανεξάντλητες. Θέλω να είσαι βέβαιος για την αξιοπιστία Μου και τις επαγγελίες μου, ώστε να μην μπορέσουν να πουν για σένα πάνω στις ανάγκες σου: «ουκ ενεπιστεύσατε Κυρίω τω Θεώ υμών» (Δευτ. 1, 320
Ζεις μια νύχτα θλίψεων και είσαι χωρισμένος από τους οικείους σου; Αυτό ήταν από Μένα. Εγώ είμαι που δοκίμασα την ασθένεια. Εγώ είμαι που επέτρεψα αυτή τη θλίψη για να στραφείς σε Μένα και σε Μένα να μπορέσεις να βρεις αιώνια παρηγοριά.
Εξαπατήθηκες από κάποιο φίλο σου, στον οποίο είχες ανοίξει την καρδιά σου; Αυτό ήταν από Μένα. Εγώ επέτρεψα αυτή την απογοήτευση να σε αγγίξει για να γνωρίσεις ότι ο καλλίτερος Φίλος σου είναι ο Κύριος. Θέλω να τα αναφέρεις όλα σε Μένα και να μιλάς σε Μένα.
– Σε συκοφάντησε κάποιος; Ανάθεσε σε μένα αυτό το έργο και προσκολλήσου σε Μένα, το Καταφύγιό σου, για να σε σκεπάσω «από αντιλογίας γλωσσών». Εγώ «εξοίσω ως φως την δικαιοσύνην σου και το κρίμά σου ως μεσημβρίαν» (Ψαλμ. 36, 6). Καταστράφηκαν τα σχέδια σου; Κάμφθηκε η ψυχή σου και απόκαμες; Αυτό ήταν από Μένα.
Εσύ έφτιαξες τα σχέδιά σου και τα έφερες σε Μένα να τα ευλογήσω, αλλά Εγώ θέλω να μου παραχωρήσεις το δικαίωμα να γίνω κύριος σε όλες τις περιστάσεις της ζωής σου, γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο για σένα, μόνος σου να μπορέσεις να τα βγάλεις πέρα με όλα αυτά.
Σε επισκέφθηκαν καθημερινές κακοτυχίες, απρόσμενες, και μελαγχολία κατέλαβε την καρδιά σου; Αυτό ήταν από Μένα. Γιατί εγώ θέλω η καρδιά σου και η ψυχή σου να φλέγονται πάντοτε, ιστάμενες ενώπιον των οφθαλμών Μου και διά του ονόματός Μου να νικήσουν αυτή τη μικροψυχία.
Μήπως για πολύ καιρό δεν έλαβες νέα από τους οικείους και τους αγαπητούς σε Σένα ανθρώπους και από τη μικροψυχία και την ολιγοψυχία πέφτεις στην απελπισία και το γογγυσμό; Αυτό ήταν από Μένα. Γιατί μ’ αυτό το βάσανο της ψυχής Εγώ δοκίμασα τη σταθερότητα της πίστεώς σου, το απαράβατο των υποσχέσεών σου, τη δύναμη και την παρρησία της προσευχής σου για τους δικούς σου. Γιατί δεν εμπιστεύθηκες αυτούς στη σκέπη της Πανάγνου Μητρός Μου; Γιατί ποτέ δεν ανέθεσες τη φροντίδα γι’ αυτούς στην αγάπη και την πρόνοιά Μου;
Σε επισκέφθηκε μια βαρειά ασθένεια, προσωρινή ή ανίατη, και βρέθηκες καθηλωμένος στο κρεβάτι; Γνώριζε ότι Αυτό ήταν από Μένα.
Εγώ θέλω να γνωρίσεις Εμένα ακόμη βαθύτερα μέσα στις σωματικές σου αδυναμίες και να μη γογγύζεις γι’ αυτές, τις άνωθεν σταλμένες δοκιμασίες· να μην προσπαθείς να εμβαθύνεις στα σχέδιά Μου για τη σωτηρία των ψυχών μέσα από ποικίλους τρόπους, αλλά αγόγγυστα να κάμπτεις τον αυχένα σου κάτω από την Πρόνοιά Μου για σένα.
Ονειρεύτηκες να κάμεις κάποιο ιδιαίτερο έργο για χάρη Μου, αλλά αντί γι’ αυτό καθηλώθηκες στο κρεβάτι της ανημπόριας και της αρρώστειας; Αυτό ήταν από Μένα. Αλλιώς εσύ θα ήσουν βυθισμένος στα έργα σου και δε θα μπορούσα να ελκύσω τους λογισμούς σου σε Μένα. Όμως εγώ θέλω να σού διδάξω τις πιο βαθιές σκέψεις και τα δικά Μου μαθήματα, ότι δηλαδή εσύ είσαι στη δική Μου διακονία.
Από τους καλύτερους συνεργάτες Μου είναι κατ’ ουσίαν κάποιοι οι οποίοι είναι αποκομμένοι από την ενεργό δραστηριότητα για να διδαχθούν να μεταχειρίζονται το όργανο της αδιάλειπτης προσευχής.
Κλήθηκες απρόσμενα να καταλάβεις κάποια δύσκολη και υπεύθυνη θέση;. Πήγαινε βασιζόμενος σε Μένα. Εγώ σού εμπιστεύομαι αυτές τις δυσκολίες, διότι γι’ αυτό σε ευλόγησα, Εγώ ο Κύριος και Θεός σου, σε όλα τα έργα σου, σε όλα όσα θα γίνονται με τα χέρια σου.
Αυτή τη μέρα δίνω στα χέρια σου αυτό το σκεύος του αγίου ελαίου. Χρησιμοποίησέ το ελεύθερα, παιδί Μου. Κάθε δυσκολία που αναφύεται, κάθε λόγος που σε πικραίνει, κάθε εμπόδιο στην εργασία σου, που θα μπορούσε να σού προκαλέσει το αίσθημα της αγανακτήσεως, κάθε φανέρωση της αδυναμίας σου και της ανικανότητάς σου, ας αλειφθούν με αυτό το έλαιο.
Θυμήσου ότι κάθε εμπόδιο αποτελεί μια νουθεσία από το Θεό. Κάθε κεντρί αμβλύνεται, όταν μάθεις να βλέπεις σε όλα, σε οτιδήποτε σε αγγίζει, Εμένα.
Καί μετά βάλε μέσα στην καρδιά σου τα λόγια που σού εξήγησα σήμερα: αυτό ήταν από Μένα, γιατί αυτός δεν είναι κενός λόγος, αλλά η ζωή σου!
Τι μπορώ εγώ ο ανάξιος να πω για όλα αυτά; Το μόνο που απομένει είναι να επαναλάβω τα λόγια του Αποστόλου Παύλου:

«Τα πάντα εξ Αυτού, εις Αυτόν και εν Αυτώ. Αυτώ η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν».

Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

ΤΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ/ΤΑΤΟΥ ΙΕΡΟΜ/ΧΟΥ π. ΣΩΖΟΜΕΝΟΥ

ΜΕΡΟΣ Β΄ (τελευταίο).

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ


ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΗΣ
ΛΟΝΓΚ ΑΪΛΑΝΤ , ΜΠΑΧΑΜΕΣ








ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΟΣΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ
ΟΤΑΒΑ, ΚΑΝΑΔΑΣ










ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ, ΧΙΛΗ














 








ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ, ΧΙΛΗ










...Και η Ιεραποστολή συνεχίζεται με μία τσάντα στην πλάτη,
αλλά και μία καρδιά γεμάτη Χριστό και αγάπη!!!



ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΑΣ π. ΣΩΖΟΜΕΝΕ