ΥΠ' ΟΨΙΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ κ. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΣΤΟΥΡΑΪΤΗ
Ι' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ - ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΟΣ
ΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΥΠΟΛΑΤΡΕΙΑ
Ο Χριστός δίδασκε κάθε μέρα. Δίδασκε σε βουνά και σε θάλασσες. Σε χωριά και σε πόλεις. Σε μέγαρα τελωνικά και σε καλυβάκια φτωχικά. Τα Σάββατα, όμως, δίδασκε πάντα σε βήματα συναγωγικά. Η ημέρα του Σαββάτου ήταν ημέρα αργίας για τους Εβραίους. Την ημέρα αυτή μαζεύονταν και άκουγαν το λόγο του Θεού.
Μια τέτοια μέρα ο Χριστός, στη συναγωγή της Περαίας, μαζί με τη λατρεία έκανε και μια θεραπεία. Γιάτρεψε τη βασανισμένη συγκίπτουσα.
Όλοι χάρηκαν, εκτός από τον αρχισυνάγωγο. Αυτός λυπήθηκε, γιατί δεν είχε σχέση με την ουσία της λατρείας, που είναι η αγάπη. Λάτρευε τον τύπο της λατρείας. Ήταν τυπολάτρης. Έμενε στη σκιά της λατρείας. Δεν προχωρούσε στο σώμα, στην αγάπη.
Με τη στάση του αυτή δείχνει και συμβολικά πόσο διαφέρει η λατρεία του εβραϊκού Σαββάτου από τη λατρεία της δικής μας Κυριακής.
Το Σάββατο είναι η εισαγωγή. Η Κυριακή είναι το θέμα.
Το Σάββατο προαναγγέλει τον Κύριο. Η Κυριακή κατέχει στο κέντρο τον Κύριο. Είναι η Κυριακή, του Κυρίου.
Απ' αυτό μπορούμε να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ του παλαιού Σαββάτου των Εβραίων και της δικής μας Κυριακής.
Και αν οι Εβραίοι φύλαγαν με τόση ευλάβεια το Σάββατο, εμείς τι θα πρέπει να κάνουμε την Κυριακή;
Δυστυχώς κάνουμε τ' αντίθετα. Την περιφρονούμε. Την καταπατάμε. Τη βεβηλώνουμε.
Ο Χριστός μας χάρισε την Κυριακή, για ν' ανανεώνουμε τη ζωή μας και όχι να ξεφαντώνουμε. Να ζούμε το δείπνο της βασιλείας του. Να γινόμαστε κύριοι, και όχι σκλάβοι των παθών μας.
Η Κυριακή είναι η αρχή της αιωνίας Βασιλείας του Θεού. Όποιος έτσι τη ζη νιώθει άλλος στη γη. Ζη <<άλλη βιωτή>>. Ζη σαν ουρανοπολίτης.
Η τυπολατρεία διαστρέφει και καταστρέφει. Η αληθινή λατρεία ανανεώνει και μεταμορφώνει. Αυτή είναι για μας.
Ι' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ - ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΟΣ
ΟΧΙ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΑ
Μέσα στον ίδιο χώρο, την ίδια ώρα, βρίσκονται δύο μεγάλοι ασθενείς. Ο χώρος είναι η συναγωγή, δηλαδή η Εκκλησία των Εβραίων. Η ώρα είναι η ώρα της λατρείας του Σαββάτου, που αντιστοιχεί με τη σημερινή Κυριακή αργία. Το Ευαγγέλιο μας λέει ότι ο ένας ασθενής είναι μια γυναίκα. Χρόνια ολόκληρα είχε καμπουριάσει σε τέτοιο σημείο που δεν μπορούσε να κυττάξει καθόλου πάνω, ούτε να καθήσει, ούτε και να αναπαυτεί άνετα. Μόλις την είδε ο Χριστός μέσα στη συναγωγή, μετά τη διδασκαλία του, την ευσπλαχνίστηκε και τη θεράπευσε αμέσως. Όλοι χάρηκαν και δόξασαν το Θεό για το θαύμα. Εκτός από έναν. Τον δεύτερο μεγάλο ασθενή. Κι' αυτός ήταν ο αρχισυνάγωγος. Αυτός, ο οποίος, ενώ θα έπρεπε να χαρεί πρώτος, από τη κακία του πήγε να σκάσει. Γιαυτό και ξέσπασε εναντίον του Χριστού, εναντίον της γυναίκας που θεράπευσε ο Χριστός και εναντίον του ευσεβούς λαού.
Το θαύμα έγινε σε μέρα αργίας. Κατά τη γνώμη αυτού του φαρισαίου υποκριτή, ο τύπος έπρεπε να φάει την ουσία. Η γυναίκα έπρεπε να μείνει αθεράπευτη επειδή ήταν Σάββατο' Σ' αυτό το έγκλημα φτάνει η υποκρισία.
Ο Χριστός όμως βρήκε την ευκαιρία ν' αποκαλύψει την υποκρισία του αρχισυνάγωγου με τον αποστομωτικό έλεγχο που του έκανε. Του είπε: υποκριτή, τη γυναίκα αυτή τη θεωρείς κατώτερη κι' απ' τα ζώα σου ακόμη, τα οποία, καίτοι είναι αργία τα Σάββατα, όμως τα ποτίζεις. Αυτή, που είναι εικόνα του Θεού, δεν την θεωερείς αξία να θεραπευτεί σε ημέρα αργίας.
Έτσι, ο Χριστός έβαλε στη θέση του τον αρχισυνάγωγο, όπως θα βάλει και όλους τους υποκριτές, που ακολουθούν τη γραμμή του αρχισυναγώγου. Όπως είπαμε όμως είναι χαρακτηριστικό ότι και οι δύο ασθενείς ήσαν στον ίδιο χώρο, την ίδια ώρα, δηλαδή μέσα στην εκκλησία την ώρα της λατρείας. Και θεραπεύτηκε μόνο η συγκύπτουσα. Γιατί αυτή μόνο βρισκότανε με ειλικρίνεια, με πίστη και ταπείνωση μέσα στην εκκλησία.
Ο αρχισυνάγωγος έμεινε όπως ήταν εγωϊστής και υποκριτής. Και τούτο, γιατί δεν ένιωσε ούτε στιγμή πως ήταν κι' αυτός βαρειά άρρωστος. Γιαυτό όχι μόνο δεν ζήτησε το έλεος του Χριστού, αλλά τόλμησε και να ελέγξει το Χριστό.
Αυτό δυστυχώς επαναλαμβάνεται και σήμερα.
Μέσα στην Εκκλησία μας κυκλοφορούν ταυτόχρονα δύο εντελώς αντίθετοι τύποι. Ο τύπος των υποκριτών και ο τύπος των αληθινών χριστιανών. Ο τύπος των υποκριτών, τελικά, μένει χωρίς το Χριστό. Ο τύπος των αληθινών χριστιανών προχωρεί με το Χριστό προς τον ουρανό.
Οι απλοί, οι ταπεινοί, οι πιστοί αποτελούν τον αληθινό τύπο της Εκκλησίας. Οι άλλοι, οι υποκριτές και εγωϊστές, αποτελούν το καρκίνωμα της Εκκλησίας και, ουσιαστικά, είναι έξω από την Εκκλησία.
( <<ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΒΩΝΑ. π. ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΚΙΛΙΦΗ. Β' ΕΚΔΟΣΗ>>).
ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥ
Όπως μας αναφέρουν και τα δύο παραπάνω κείμενα (πολύ περισσότερο το δεύτερο) ο Χριστός τόλμησε εν ημέρα Σαββάτου να θεραπεύσει τη συγκίπτουσα, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στον αρχισυνάγωγο του Ευαγγελίου. Με την κίνησή του αυτή ο Χριστός πήγε κόντρα στον τότε νόμο με απώτερο σκοπό να θεραπεύσει - σώσει την συγκίπτουσα. Ακριβώς το ίδιο νόημα είχε και η Ένωση του 2019. Σκοπός της ήταν να εισέλθουν εντός της Εκκλησίας άνθρωποι που από το 2005 και μέχρι το 2019 ήταν εκτός αυτής. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο έγινε η όποια οικονομία μιας και απώτερος σκοπός ήταν κάτι το πολύ σοβαρότερο, η σωτηρία των πιστών. Η σωτηρία των ανθρώπων που βρισκόντουσαν πίσω από τους δύο επισκόπους. Τον τότε Αργολίδος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο κ. Παχώμιο και τον Πατρών κ. Ευστάθιο. Αυτό όμως δεν αρέσει στον Θεολόγο κ. Χαρίλαο Στουραΐτη γι' αυτό και από το 2019 έως και σήμερα κυνηγάει με μεγάλη μανία την Ένωση. Παρομοιάζοντας έτσι του εαυτό του με τους υποκριτές που αναφέρει το δεύτερο κείμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου