ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟ ΨΑΛΙΔΙ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΙΞΗΣ!

 ΥΠ' ΟΨΙΝ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΣΤΟΥΡΑΪΤΗ!

 Ζ' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΥΦΛΩΝ

ΜΗΠΩΣ ΧΑΡΙΛΑΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ ΕΣΕΝΑ;

  Λίγοι άνθρωποι δεν θέλουν τη διαφήμιση. Οι περισσότεροι από μας ευφραινόμαστε όταν διαφημιζόμαστε. Μας αρέσει η βιτρίνα και η φιγούρα. Στενοχωριόμαστε όταν δε γίνεται επαινετικός λόγος για μας. Αυτή είναι η πραγματικότητα, σχεδόν για όλους μας. <<Τον πλούτο πολλοί τον εμίσησαν, τη δόξα κανένας>>, έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Και είχαν δίκιο.
  Ο σωστός δρόμος είναι ο εντελώς αντίθετος. Είναι η αποφυγή της διαφήμισης, της επίδειξης, της φιγούρας. Ο Χριστός και οι άγιοί του επεδίωκαν το <<λάθε βιώσας>>.
  Μόνο όταν είναι απαραίτητη η φανέρωση των καλών έργων, για την οικοδομή και το φωτισμό των ανθρώπων, επιτρέπεται. Στις άλλες περιπτώσεις τα έργα πρέπει να κρύβονται από τη ματαιοδοξία, τη φλυαρία, την επίδειξη.
  Το ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο. Ο Χριστός, μόλις θεράπευσε τους δύο τυφλούς, τους συνέστησε αυστηρά να μην το πουν σε κανένα. Αυτό βέβαια δεν ήταν δυνατό να γίνει, γιατί τους τυφλούς τους ήξερε πολύς κόσμος. Ήξεραν ότι, ενώ προ ολίγου ήσαν τυφλοί, τώρα βλέπουν.
  Ο Χριστός όμως μ' αυτή τη σύσταση, ήθελε να δώσει το μέτρο της αποφυγής, της φιγούρας, του άσκοπου και επιζήμιου θόρυβου. Ένας τέτοιος θόρυβος εξανεμίζει την ποιότητα του καλού έργου. Ερεθίζει τους κακόβουλους και δημιουργεί αντιδράσεις και διωγμούς.
  Η ταπείνωση είναι το πιο ασφαλές φρούριο για την περίσωση της ποιότητας των καλών μας έργων. <<Ας μη ξέρει ούτε η δεξιά σου τι καλό έκανε η αριστερά σου>>, λέει το Πνεύμα του Θεού. Κάθε άλλη στάση αδειάζει τον άνθρωπο από το μεγαλείο της ταπεινοφροσύνης τους. Το μεγαλύτερο μεγαλείο του ανθρώπου είναι η ταπείνωση. Αυτή προσπαθεί να μας κλέψει με κάθε τρόπο ο σατανάς. Ας μη του δώσουμε όμως τέτοια χαρά. Ας φεύγουμε, όσο μπορούμε πιο μακρυά, από το ψαλίδι του, που δεν είναι άλλο από το ψαλίδι της επίδειξης.