ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ;

Ο άγιος Προκόπιος παρουσιάζεται κατά το όνομα του, ως τρόπον τινά η ενσάρκωση της προκοπής και ευχή για προκοπή. Ότι λέγεται με λόγια στην τελευταία ευχή ευλογίας

"Ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνέυμα, η Παναγία...Τριάς...παράσχοι υμίν...προκοπήν βίου και πίστεως...", λέγεται στην απόλυση με ένα εποπτικότερο και λαϊκότερο τρόπο, με την μνημόνευση της Προκοπής του αγίου.

Μας ξενίζει ίσως το λαϊκότροπο του πράγματος, αλλά η θεία λατρεία δεν είναι αμέτοχη του λαϊκού αυτού στοιχείου. Δεν προορίζεται μόνον για τους λογίους, αλλά και για τον πολύ λαό του Θεού. Υπάρχει περιθώριο να το δουν οι λογιότεροι με περισσότερη συμπάθεια και κατανόηση.

Εξ άλλου η περίπτωση του αγίου Προκοπίου είναι ιδιάζουσα και και ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Κατά το συναξάριο του, το όνομα "Προκόπιος" του ΄δωσε ο Κύριος κατά την εμφάνιση Του σ'αυτόν κατά την διάρκεια του μαρτυρίου του:"Ουκ ετι συ Νεανίας (αυτό ήταν το όνομα του μάρτυρος), αλλά Προκόπιος έτη φερωνύμος καλούμενος. Ίσχυε τοιγαρούν και ανδρίζου, προκόπτων γαρ προκόψεις..."

Από τους ιερούς υμνογράφους εγκωμιάζεται ως "προκόπτων εν Θεώ" (δοξαστικό αίνων) ή "τη πίστει προκόπτων" (κοντάκιο-οίκος) ή "φερωνύμος προκόπτων" (εξαποστειλάριο). Στο πρώτο δε ιδιόμελο των στιχηρών των αίνων, χαρακτηριστικά συσχετίζεται προς την προκοπή των πιστών:"ως προκόπτων εν Θεώ, πάντας πρέσβευε, αθλοφόρε, προκόπτειν εν αυτή...εν θεαρέστοις οδοίς και θείαις πράξεσιν ευαρεστούντας αυτώ" Ειδικά δηλαδή στο να θεωρηθεί ο άγιος Προκόπιος ταυτόσημος με την προκοπή συντρέχουν όλοι οι ανωτέρω λόγοι: το όνομα του, το συναξάριο του, η λαϊκή ευσέβεια και η ιερή υμνογραφία...

Ι.Μ. Φουντούλη: "Απαντήσεις εις Λειτουργικάς Απορίας"

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ

 Τι λέτε κ. Παπαδάτε; Κανόνες και Τάξη, Ομολογία, Αποστολική Διαδοχή και ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟ ΒΟΥΛΕΥΜΑ; Αυτά είναι ξεπερασμένα για κάποιους, για όλους αυτούς που οδήγησαν σε Παραίτηση τον Ανδρέα. Όλοι αυτοί είναι υπεράνω Κανόνων, γι' αυτό και τα ψέματα στα Δικαστήρια, χωρίς ίχνος αιδούς! (Ανώνυμος 29 Νοεμβρίου 2016 - 7:18 π.μ.)

  Επίσης, ένα ακόμα τραγελαφικό της όλης υποθέσεως κ. Παπαδάτε! Αφού, λοιπόν, τον μετέθεσαν και τον έκαναν, άκουσον - άκουσον, Πρόεδρο Πατρών, όταν πέθανε τον κήδευσαν σαν αρχιεπίσκοπο. Ομιλούμε για το άκρον άωτον της νοσηρότητος... οι νόες αυτοί, είναι προφανές, ότι εφαρμόζουν χειρότερες μεθόδους απ' εκείνες των ανθελλήνων, Προδοτών Πολιτικών!!! (Ανώνυμος 29 Νοεμβρίου 2016 - 7:30 π.μ.)

 Το γεγονός ότι ο Στέφανος δεν θέλει διάλογο, είναι από μόνο του ύποπτο, και αποδεικνύει αυτό που όλοι οι ''παρεπιδημούντες την Ιερουσαλήμ'' γνωρίζαμε, ότι ο ίδιος ο αρχ. Στέφανος με τον αδελφό του Νεόφυτο, εξεδίωξαν τον Σεβ/τον Κήρυκο, με ανόμους τρόπους και μακιαβελικούς υπολογισμούς ακριβείας για να κάνουν ήσυχοι πλέον τη δουλειά τους και να άρχουν, όπως πάντα έκαναν υπογείως, χωρίς κανένα εμπόδιο. (Ανώνυμος 9 Νοεμβρίου 2016 - 11:35 π.μ.)

ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΙΕΡΕΩΣ

 Σήμερα 9-11-2018 (κατά το Ορθόδοξον Εκκλησιαστικόν Ημερολόγιον) , εορτή του εν αγίοις Πατρός ημών Νεκταρίου Μητροπολίτου Πενταπόλεως της εν Αιγύπτω και Κτίτορος της εν Αιγίνη Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος των Μοναζουσών, άγει τα σεπτά αυτού ονομαστήρια ο εκ Λιβάνου Ιερομ/χος π. Νεκτάριος. Η Διεύθυνση του <<Ομολογητή Ιεράρχη Ματθαίου>> εύχεται ολόψυχα εις ον εορτάζοντα Ιερομ/χο έτη πολλά και ευλογημένα, επισκιαζόμενα με την χάρη του Αγίου Νεκταρίου. 

ΣΧΟΛΙΑ ΥΨΙΣΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ

 Γιατί δεν μας λέει ο κ. Κάτσουρας: Πρέπει να καθαιρεθεί, έστω και μετά θάνατον ο Νικόλαος για την Πώληση της Σαλαμίνος; ο Ντέσκας έχει δηλώσει ότι τα ήξερε όλα, όπως και πολλοί άλλοι!!! Το μισό εκατομμύριο ευρώ, τόσο περίπου ήταν το ποσό από την πώληση, το καρπώθηκε μόνον ο Ντέσκας ή και κάποιοι άλλοι; Από το 2011 εν τούτοις δεν ενήργησαν το παραμικρό και ξύπνησαν μετά τις ενέργειες του Σεβ/του κ. Κηρύκου; ( Ανώνυμος 20 Νοεμβρίου 2016 - 11:59 μ.μ.)

 Και κάτι άλλο να μας πει ο κ. Κάτσουρας, αν γνωρίζει βέβαια. Ποιοι ήταν αυτοί που μεθόδευσαν και επέτυχαν την Ιερόσυλη παραίτηση του τότε Αρχιεπισκόπου, η οποία προκάλεσε το σχίσμα το 2005; (Ανώνυμος 21 Νοεμβρίου 2016 - 12:12 π.μ.)

 Επιτέλους πρέπει ακόμη και αυτοί οι λίγοι οπαδοί που έχουν μείνει στο πλευρό της δήθεν [Ιεράς Συνόδου] του δήθεν [Αρχιεπισκόπου] κ. Στεφάνου, να ξυπνήσουν. Διότι υπάρχει περίπτωση ακόμη και αυτούς να εκμεταλευτούν με τον οποιονδήποτε τρόπο και στο τέλος αυτός ο κόσμος θα τρέχει και δεν θα φτάνει. Μόνο [Ιερά] δεν μπορεί να είναι η [Σύνοδος] του κ. Στεφάνου, η οποία με τόσες παρανομίες τολμά να παρουσιάζεται ως [Ιερά]. Αν τα Ιερά και τα Όσια είχαν την εικόνα που τους προσδίδει η ομάδα του κ. Στεφάνου τότε αυτή η λέξη δεν θα έπρεπε να υπήρχε!!!( Ανώνυμος 21 Νοεμβρίου 2016 - 12:22 μ.μ.)

ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΙΕΡΕΩΣ

 Σήμερα 8 - 11 - 2018 (κατά το Ορθόδοξον Εκλησιαστικόν Ημερολόγιον), εορτή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ, άγει τα σεπτά αυτού ονομαστήρια ο εν Κύπρω Ιερεύς π. Μιχαήλ Ιωάννου. Η Διεύθυνση του <<ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ>> εύχεται εις τον αγαπητό Πρεσβύτερον έτη Πολλά και ευλογημένα, επισκιαζόμενα με την χάριν του Αρχιστρατήγου Μιχαήλ. 

ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

 Την Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2018 εκ.ημ., Ε΄ Κυριακή του Λουκά, εορτή των Αγίων Οσιομαρτύρων Γαλακτίωνος και Επιστήμης, εις τον Επισκοπικόν Ιερόν Ναόν Γενεθλίου της Θεοτόκου εις Πλατανιές Ρεθύμνου Κρήτης, τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία υπό του Σεβ/του Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Κιτίου και Εξάρχου πάσης Κύπρου κ.κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ. Το λιγοστό πλην όμως Γνησιορθόδοξο ποίμνιο της Νήσου είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια Άκρως Ορθόδοξη Αρχιερατική και Μεγαλοπρεπή Θεία Λειτουργία, η οποία ξεκίνησε την 6η πρωινή και περαιώθη τη 12η Μεσημβρινή. Ουδείς όμως εκ των εκκλησιαζομένων δεν διεμαρτυρήθη από την πολύωρη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, καθώς τόσο ο καλιφωνότατος Σεβ/τος κ. Παρθένιος, όσο και η απέραντη κατάνυξη που είχε πλημμυρίσει τον Ιερό Ναό, συνέβαλαν εις αυτό. Ο Σεβ/τος αμέσως μετά το πέρας της θείας Λειτουργίας μίλησε δι' ολίγον επάνω εις την Κυριακάτικη Ευαγγελική περικοπή.

   Εις την συνέχεια ακολουθεί φωτογραφικό ρεπορτάζ από την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

   

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΟΥ BLOG ''ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ - ΣΩΤΗΡΙΑ''

Όταν κάποιος Ιερέας χειροτονείτε επίσκοπος λέγει τα παρακάτω λόγια:

1. ''Ομολογώ πάντας τους υπ' αυτών... και τους Ιερούς Κανόνας''

2. ''Προυγιαίτατα δε μοι ομολογείται, ινα τηρώ την ενότητα της Πίστεως εν τω συνδέσμω της ειρήνης... Ταύτα πρεσβεύων καγώ και Πιστεύων, μηδέν προστιθείς, μηδέν αφαιρών, μηδέ μεταβάλλων, μήτε των δογμάτων, μήτε των παραδόσεων...''

  Ο κ. Δημήτριος Κάτσουρας στην τελευταία του ανάρτηση στο blog του <<Επιστροφή - Σωτηρία>> σχετικά με την Κυριακάτικη ''Θεία Λειτουργία'' εις την ενορία του Αγίου Νεκταρίου Ξυλοκέριζας Κορινθίας, μεταξύ άλλων γράφει: <<... για τη συνέχιση του καλού αγώνος της Ορθοδόξου Ομολογίας>>.Παραπάνω έχω παραθέσει λόγια από την τυπική διάταξη της εις Επίσκοπον Χειροτονίας. Με οδηγόν αυτά τα Αγιοπατερικά Λόγια Ερωτώ. Το 2003 η τότε <<σύνοδος>> του κ. Κάτσουρα ωθώντας τον Αρχ/πο κ. Ανδρέα εις την Παραίτηση από τον  θρόνο των Αθηνών και μεταθέτοντας τον εις την Προεδρία της Μητροπόλεως Πατρών για δήθεν τιμητικούς λόγους (πραγματικός εξευτελισμός του Αρχιεπ/που), χωρίς καν να λάβει υπ' όψιν της τους Σεβ/τους Μητροπολίτες Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κήρυκον, Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Πανάρετον και Κίτρους και Κατερίνης κ. Γοργόνιον, οι οποίοι διαφωνούσαν με την εν λόγω ενέργεια, ομολόγησε τους Ιερούς Κανόνες; Όταν η αυτή <<σύνοδος>> προέβη εις την εις επισκοποίηση του π. Ιγνατίου και του π. Επιφανείου, καθ' ην στιγμήν και οι δύο εβρισκόντουσαν και βρίσκονται εις αργίαν από τους Πνευματικούς τους Πατέρας, ομολόγησε τους Ιερούς Κανόνες; Όταν πάλι η αυτή <<σύνοδος>> επισκοποίησε τον τότε Ιερομ/χο ''π.'' Παντελεήμον Ντέσκα κατόπιν της εμπλοκής αυτού εις την χειροδικία ηλικιωμένης γυναικός, ομολόγησε τους Ιερούς Κανόνες; Φυσικά και όχι!!! Πως λοιπόν μετά από την μη ομολογία των Ιερών Κανόνων μπορεί τώρα ο κ. Κάτσουρας να λέγει πως η <<σύνοδός>> αυτή, η <<συνοδός>> του, συνεχίζει τον <<καλόν αγώνα της ορθοδόξου ομολογίας;>>.
  Εις την συνέχεια του Τυπικού της εις Επίσκοπον χειροτονίας βρίσκουμε και το κείμενο που λέει το εξής λίαν σοβαρό: <<''Προυγιαίτατα δε μοι ομολογείται, ινα τηρώ την ενότητα της Πίστεως εν τω συνδέσμω της ειρήνης... Και επ' αυτού πάλιν καλοπροαίρετα ερωτώ. Την ημέρα της καταλήψεως του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως, ήμερα κατά την οποία άρχισε και ο διωγμός του π. Θωμά από την επί 30 και πλέον έτη ενορία του, τότε που πραγματοποιήθηκε ο κακός χαμός εντός και εκτός εκκλησίας και κανείς από την πλευρά της <<συνόδου>> του <<αρχιεπ/που>> Νικολάου δεν πρότεινε να ηρεμήσουν τα πράγματα και όλοι να καθίσουν και να συζητήσουν για τους λόγους που και οι δύο πλευρές διαφωνούσαν, η <<σύνοδος>> αυτή <<ομολόγησε την ενότητα της Πίστεως εν τω συνδέσμω της ειρήνης;>>. Όταν πάλι την ημέρα της ''χειροτονίας'' του ''π.'' Επιφανίου εις ''επίσκοπον'', εις τον ίδιο Ιερό Ναό, ''τελέσθηκε'' το μυστήριο της χειροτονίας κάτω από ξυλοδαρμούς, αιματοχυσίες και φασαρίες, τις οποίες προκάλεσε ο κόσμος από την πλευρά του ''χειροτονούμενου'', μήπως και τότε τηρήθηκε <<η ενότητα της πίστεως εν τω συνδέσμω της ειρήνης;>>.  Φυσικά και όχι!!! Δια τούτο και για άλλη μία φορά ο κ. Κάτσουρας δεν επιτρέπεται να γράφει πως η <<σύνοδός>> του  <<συνεχίζει τον καλόν αγώνα της ορθοδόξου ομολογίας>>.
  Και τελειώνοντας θα κλείσω με ερώτημα επάνω εις την πρώτη περίπτωση που ανέφερα, δηλ. εις την παραίτηση του Αρχιε/που Ανδρέου. Το κείμενο από την Τυπική διάταξη της εις Επίσκοπον χειροτονίας αναφέρει πολύ χαρακτηριστικά:  Ταύτα πρεσβεύων καγώ και Πιστεύων, μηδέν προστιθείς, μηδέν αφαιρών, μηδέ μεταβάλλων, μήτε των δογμάτων, μήτε των παραδόσεων...''. Και τίθεται το εξής ερώτημα. Όταν το παρασυνοδικό κατεστημένο των γνωστών προσώπων ώθησε τον Μακαρ/το Ανδρέα εις την παραίτησίν του, ενέργεια η οποία προκύπτει ως καταδικαστέα από τους θείους και Ιερούς Κανόνες και συνάμα και από μελέτες αλλά και από την στάση Νεοημ/των Μητροπολιτών οι οποίοι επ' ουδενί εδέχθησαν να παραιτηθούν από τον θρόνο τους για λόγους υγείας, τότε αυτό δεν είναι μεταβολή και αφαίρεση της Ιεράς Παραδόσεως και των Ιερών Κανόνων οι οποίοι διακελεύουν πως ο Επίσκοπος ή ο Αρχιεπ/πος από την χειροτονία τους και μέχρι την κοίμησή τους παραμένουν ισόβιοι εις το θρόνο και εις τα καθήκοντα που τους ανέθεσε ο ίδιος ο Θεός; 
  Για τους απλούς αυτούς λόγους οι οποίοι προκύπτουν από όσα η ίδια η Εκκλησία διατάζει προκειμένου αυτή να πλέει σε νερά γαλήνια και όχι τρικυμιώδη, ο κ. Κάτσουρας λανθασμένα αναφέρει πως η <<σύνοδός>> του <<συνεχίζει τον καλόν αγώνα της αληθινής Ομολογίας Πίστεως>>. Μιας και η ίδια αύτη <<σύνοδος>> το 2003 και το 2005 δεν τήρησε καμία από τις προβλεπόμενες διακελεύσεις. Και επειδή ο κ. Κάτσουρας μπορεί να γράψει πως τα περί <<ομολογίας>> που ανέφερε έχουν να κάνουν με τον Ναό του Αγίου Νεκταρίου ή με τον κόσμο που εκκλησιάζεται εις αυτόν, από τώρα του απαντάω πως Ναός και άτομα ανήκουν εις αυτήν ακριβώς τη <<σύνοδο>> που δεν τήρησε καμία από τις διακελεύσεις της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, με αποτέλεσμα η <<σύνοδος>> αυτή να βρεθεί εκτός Εκκλησίας.                

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ''ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ''

  Όλοι γνωρίζουμε το παιδικό τραγουδάκι <<Ήταν ένα μικρό καράβι>> που αποτελεί διασκευή του γαλλικού τραγουδιού <<il etait un petit navire>> ελαφρά παραλλαγμένη. Στο τραγουδάκι, λοιπόν, λόγω έλλειψης τροφίμων σε ένα ναυτικό ταξίδι, ρίχνουν κλήρο για να δούνε ποιος θα φαγωθεί, ώστε να επιζήσουν οι υπόλοιποι. Πίσω όμως από το αφελές τραγουδάκι, που μαθαίνουμε στα παιδιά μας, κρύβεται μια τραγική και σκοτεινή ιστορία. Το καράβι στο οποίο αναφέρεται το τραγουδάκι είναι η γαλλική φρεγάτα Μέδουσα, που ξεκίνησε το ταξίδι του μαζί με άλλα τρία γαλλικά πλοία, τον Ιούνιο του 1816 από τη Γαλλία με προορισμό τη Σενεγάλη. Μεταξύ των 400 περίπου επιβατών της φρεγάτας, ήταν και ο νέος κυβερνήτης της Σενεγάλης με τη σύζυγό του.
  Την ώρα που η νηοπομπή ήταν έτοιμη να ξεκινήσει, ο 53χρονος κυβερνήτης του Μέδουσα, Ντιρουά ντε Σαμερί, αποφάσισε να χαράξει δική του πορεία ώστε να φτάσει πρώτος στον προορισμό του. Ο Ντιρουά ήταν αριστοκράτης και άπειρος σαν καπετάνιος. Όχι μόνο δεν ακολούθησε τους κυβερνήτες των άλλων πλοίων, που ήταν έμπειροι αξιωματικοί, αλλά βασίστηκε στις συμβουλές ενός απλού επιβάτη, ο οποίος τον έπεισε ότι γνώριζε καλά τις θάλασσες και τους χάρτες της περιοχής. Όταν το πλοίο προσέγγισε την Αφρική, έπλεε πολύ κοντά στις ακτές, με αποτέλεσμα να προσαράξει σε μια ξέρα. Αρχικά το πλήρωμα προσπάθησε να απομακρύνει τη Μέδουσα ώστε να συνεχίσει την πορεία της με ασφάλεια, αλλά δεν κατάφερε. Η εγκατάλειψη του πλοίου ήταν επιτακτική, αλλά οι σωσίβιες λέμβοι, ανεπαρκείς για να χωρέσουν όλους τους επιβάτες. Έτσι κατασκευάστηκε η <<σχεδία της Μέδουσας>> πάνω στην οποία στριμώχτηκαν περίπου 150 άνθρωποι, οι περισσότεροι άντρες. Στην αρχή η πρόχειρη κατασκευή που είχαν φτιάξει βιαστικά οι μαραγκοί του πλοίου ήταν δεμένη με τις λέμβους, αλλά αποκόπηκε. 
  Η σχεδία ήταν παραδομένη στις καιρικές συνθήκες και έπλεε χωρίς προορισμό για 13 ολόκληρες ημέρες. Σε αυτό το χρονικό διάστημα διαδραματίστηκαν φριχτές σκηνές. Οι ναυαγοί δεν είχαν παρά ελάχιστες προμήθειες που τελείωσαν γρήγορα. Πολλοί από αυτούς δεν άντεξαν και πέθαναν από την πείνα, την δίψα και τις κακουχίες. Οι υπόλοιποι μέσα στην απελπισία τους και την ανάγκη για επιβίωση αναγκάστηκαν να φάνε ορισμένα πτώματα τα οποία πρώτα ξέραιναν στον ήλιο. Τη σχεδία εντόπισε το πλοίο <<Άργος>> και περισυνέλεξε ζωντανούς μόνο 15 επιβάτες, από τους οποίους τελικά έζησαν οι 10.
  Τα περιστατικά κανιβαλισμού που εκτυλίχθηκαν πάνω στη σχεδία έγιναν γνωστά από τις μαρτυρίες των επιζώντων. Η υπόθεση τάραξε τα νερά της γαλλικής κοινωνίας και η νέα <<κυβέρνηση>> του Λουδοβίκου του XVIII δέχτηκε σκληρή κρητική. Έτσι ο στίχος <<να δούμε ποιος, ποιος, θα φαγωθεί>> έχει κυριολεκτική και μακάβρια σημασία.        

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ. ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ

Σαμοθράκη 1863. Ο Γάλλος πρόξενος στην Ανδριανούπολη, Κάρολος Σαμπουαζό, αποφάσισε να οργανώσει αρχαιολογικές έρευνες στο νησί, το οποίο βρισκόταν ακόμη τότε υπό Οθωμανική κατοχή. Από τη μια, το ρεύμα φιλελληνισμού που είχε κατακλύσει στην Ευρώπη, από την άλλη τα κατορθώματα του Σλήμαν και φήμη που προσέδωσε στον Βρετανό Έλγιν η παρθενώνια ''λεια'' του, ήταν αρκετά για να επηρεάσουν τον 35χρονο αξιωματούχο του γαλλικού κράτους Πολλώ μάλλον που, εκ της θέσεώς του, γνώριζε ότι οι Οθωμανοί αδιαφορούσαν για τις ελληνικές αρχαιότητες. Παρά το φορτωμένο πρόγραμμά του συμμετείχε και ο ίδιος μαζί με ντόπιους στην ανασκαφή. ''Κύριε εύραμεν μία γυναίκα'' του φώναξε ένας εργάτης κάποιο πρωινό και ευθύς ο Σαμπουαζό συνειδητοποίησε ότι οι ελπίδες που έτρεφε δεν ήταν φρούδες. Του κόπηκε η ανάσα μέχρι να πλησιάσει. Τα μάτια του δεν πίστευαν αυτό που έβλεπαν. Πέτρες και ξερόχορτα κάλυπταν μια καλλίπυργο κόρη. Η έξαψη του συνεπήρε μόλις αντίκρισε αυτήν που θα έκανε γνωστό το νησί σε όλη την Ευρώπη. Τον Μάιο του 1864 και κατόπιν δικών του συνεννοήσεων με τους Οθωμανούς, τα μέλη του γυναικείου αγάλματος μεταφέρονται στο Μουσείο του Λούβρου. Εκεί θα συναρμολογηθούν σχηματίζοντας τη διασημότερη Νίκη όλων των εποχών. Σμιλευμένο πιθανότατα από Ρόδιο καλλιτέχνη κάπου μεταξύ 200 - 190 π. Χ. το άγαλμα ίσως ήταν αφιέρωμα, των Ροδίων στη θεά Νίκη μετά την αίσια έκβαση της ναυμαχίας ανοιχτά της Σίδης εναντίον του Αντίοχου Γ΄ της Συρίας. Στο Λούβρο θα παρουσιαστεί επί μακρόν ακρωτηριασμένο και δίχως φτερά. Εν τω μεταξύ ο Σαμπουαζό θα επιμείνει να συνεχίσει τις έρευνες στη Σαμοθράκη. Και το ένστικτο του, τούτη τη φορά θα αποκαλύψει και την πρώρα του πλοίου πάνω στο οποίο έχει σταθεί το γλυπτό. Όταν σε αυτό συμπληρωθούν τα φτερά τότε άπαντες θα μείνουν άφωνοι. Το έργο φτάνει σε ύψος τα 5,64μ και το βάρος του ξεπερνά τον ένα τόνο.   

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ   

 Την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2018 (εκ.ημ.), η εν κατακόμβαις Γνήσια Ορθόδοξος Εκκλησία της Ελλάδος εόρτασε τη μνήμη του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου του και πολιούχου της πόλεως των Θεσσαλονικέων.  Εις την Ιερά Μητρόπολη Μεσογαίας, Λαυρεωτικής και Αχαρνών, πανηγύρισε ο ομώνυμος μεγαλοπρεπής Μητροπολιτικός Ιερός Ναός του Αγίου στο Μενίδι Αττικής. Κατά το διήμερο της Τετάρτης 25 και της Πέμπτης 26 Οκτωβρίου 2018 (εκ.ημ.), μεγάλος αριθμός πιστών προσήλθε εις την Ιεράν Πανήγυριν προκειμένου να τιμήσει τον εορταζόμενο Άγιο, να προσκυνήσει την Ιεράν αυτού εικόνα, να παραθέσει ενώπιον αυτής παν πρόβλημα που τον απασχολεί αλλά και να εκζητήσει την βοήθειά του καθώς και την μεσιτεία του προς τον Οικτίρμονα Θεό.

 Την Τετάρτη 25 οκτωβρίου 2018 (εκ.ημ.) το απόγευμα τελέσθηκε ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Οικείου Μητροπολίτου, Σεβ/του Μεσογαίας, Λαυρεωτικής και Αχαρνών κ.κ. ΚΗΡΥΚΟΥ. 

 Την κυριώνυμο ημέρα της πανηγύρεως, την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2018 (εκ.ημ.), ψάλθηκε ο Όρθρος της εορτής και εν συνεχεία τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία υπό του Σεβ/του κ. Κηρύκου συνιερουργούντος και του π. Ανδρέου Σίντνιεβ. Αμέσως μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου, ο Σεβ/τος αντί του προβλεπομένου Πανηγυρικού, ανέγνωσε Εγκύκλιον Επιστολήν του με θέμα: '' Εγερτήριον σάλπισμα και κάλεσμα δια συμμετοχήν εις τον ιεραποστολικόν και κατηχητικόν έργον της εν διωγμώ και εν κατακόμβαις πορευομένης σήμερον ακαινοτομήτου Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας''. 

 Αμέσως μετά το πέρας Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε η περιφορά της Ιεράς Εικόνος του Αγίου εις τους δρόμους πέριξ του Ιερού Ναού. Αξίζει δε να σημειωθεί πως κατά την περιφορά έγινε στάση έμπροσθεν του ανεγειρομένου Πνευματικού Κέντρου, το οποίο βρίσκεται όπισθεν του εορτάζοντος Ιερού Ναού, όπου και αποπέμφθηκαν οι κεκανωνισμένες Ιερές Δεήσεις. 

 Εις την συνέχεια παραθέτουμε πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το λαυτρετικό διήμερο των Ιερών Εκδηλώσεων, καθώς και αυτούσια την Εγκύκλιο Επιστολή του Σεβ/του κ. Κηρύκου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣ 

ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟ 

ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

 <<ΚΕΛΕΥΣΟΝ ΔΕΣΠΟΤΑ ΑΓΙΕ...>>

ΠΕΡΙΦΟΡΑ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Γ.Ο.Χ. 

κ.κ. ΚΗΡΥΚΟΥ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ, ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ & ΑΧΑΡΝΩΝ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ Γ.Ο.Χ. ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ 11 ΑΧΑΡΝΑΙ

 Α.Π. 815

Εν Αχαρναίς 26 Οκτωβρίου 2018

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Γ.Ο.Χ. ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ, ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ 

ΚΑΙ ΑΧΑΡΝΩΝ κ.κ. ΚΗΡΥΚΟΥ

Θέμα: Εγερτήριον σάλπισμα και κάλεσμα δια συμμετοχήν εις τον ιεραποστολικόν και κατηχητικόν έργον της εν διωγμώ και εν κατακόμβαις πορευομένης σήμερον ακαινοτομήτου Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας

 Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω πνευματικά.Χαίρετε εν Κυρίω και πάλιν ερω χαίρετε. Επί τη ιερά μνήμη σήμερον του αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου έτη πολλά και εις τους εορτάζοντας και τας εορταζούσας, αλλά και εις όλους τους ενορίτας μας και τους απανταχού φίλους του Μητροπολιτικού μας Ιερού Ναού και της καθ' ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.

 Σήμερον εορτάζει ο Ιερός Ναός μας του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του πολιούχου και προστάτου της μεγάλης πόλεως Θεσσαλονίκης αλλά και πολιούχου και προστάτου ημών των εν Αχαρναίς Ορθοδόξων, αλλά και πάσης πόλεως και χώρας. Διότι εις οποίαν πόλιν χώραν και αν ευρεθή κανείς, θα διαπιστώση την μεγάλην ευλάβειαν των ανθρώπων εις τον μεγαλομάρτυρα και μυροβλήτην άγιον. Παντού θα εύρης μεγάλους ή μικρούς Ναούς αφιερωμένους εις τον άγιον Μεγαλομάρτυρα Δημήτριον. Παντού διαπιστώνει κανείς την μεγάλην ευλάβειαν των Ορθοδόξων εις τον μεγάλον άγιον Δημήτριον.

 Όθεν καλούμεθα και ημείς σήμερον, καλούνται οι απανταχού και εν ελευθερία και εν Κατακόμβαις Ορθόδοξοι απανταχού της Οικουμένης να ακούσωμεν το μήνυμα το οποίον μας δίδει η σημερινή εορτή, να γίνωμεν και ημείς μάρτυρες και ομολογητές μιμούμενοι <<εν έργω και λόγω>> τον μεγάλον και θαυματουργόν άγιόν μας και αγωνιζόμενοι υπέρ της πατρώας Πίστεως και ευσεβείας.

 Σήμερον η Εκκλησία του Χριστού, της Οποίας αγωνιζώμεθα εν μέσω θλίψεων και διωγμών να είμεθα, όσον είναι δυνατόν, γνήσια τέκνα, διώκεται περισσότερον από κάθε άλλην φοράν. Διώκεται και από τους εξωτερικούς και από εσωτερικούς εχθρούς, διώκεται από τα ξένα Κέντρα τα οποία απεργάζονται τον αφανισμόν της πατρίδος μας και της Ορθοδοξίας. Διώκεται, όπως τότε εδιώχθη ο Άγιος Δημήτριος, διώκεται από εκείνους οι οποίοι θέλουν να μας φέρουν την νέαν τάξιν πραγμάτων δηλαδή την αταξίαν του αντιχρίστου.

 Διο καλούμεθα όλοι <<εξαγοραζόμενοι τον καιρόν>>, όσον έχομεν την δυνατότητα, διότι θα έλθη καιρός και αυτό θα το στερηθούμε, να αγωνιζώμεθα τον καλόν αγώνα της Πίστεως, ως ηγωνίσθη ο πολιούχος μας άγιος και ο τούτου μαθητής Νέστωρ, να ενώσωμεν τας δυνάμεις μας προς αντιμετώπισιν των εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών και να μη λείψωμεν από το στάδιον του Αγώνος, έχοντες πάντοτε εις την καρδίαν μας την διάπυρον αγάπην προς τον Θεόν και την θερμήν προσευχήν του αγίου Νέστορος: <<Θεέ του Δημητρίου βοήθει μοι>>.

  Ας δούμε όμως τι λέγει το Συναξάριον του σημερινού εορταζομένου Αγίου:

 Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.

 Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού <<περί αρνήσεως του χριστιανισμού>>. Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής. 

 Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας (βλέπε 27 Οκτωβρίου), ο οποίος θα  αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν την μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει τον Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, Νέστορας και Δημήτριος.

 Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.

 Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο (σε αντιδιαστολή του λευκού αλόγου του Αγίου Γεωργίου) να πατά τον άπιστο Λυαίο.

 Σήμερα ο Άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης.

 Ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου είναι και το εξής. Το 1823 μ.Χ. Οι Τούρκοι που ήταν αμπαρωμένοι στην Ακρόπολη της Αθήνας ετοίμαζαν τα πυρομαχικά τους για να χτυπήσουν με τα κανόνια τους, τους Έλληνες που βρισκόντουσαν στον ναό του Αγίου Δημητρίου, μα ο Άγιος Δημήτριος έκανε το θαύμα του για να σωθούν οι Χριστιανοί και η πυρίτιδα έσκασε στα χέρια των Τούρκων καταστρέφοντας και τμήμα του μνημείου του Παρθενώνα. Για να θυμούνται αυτό το θαύμα, ο ναός λέγεται από τότε Άγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, από την λουμπάρδα δηλαδή το κανόνι των Τούρκων που καταστράφηκε.

 Ο Μητροπολιτικός μας Ναός κάτω από την προστασία του πολιούχου μας αγίου εις τα δύσκολα αυτά χρόνια που διώκεται η πίστις κάμνει ένα μεγάλο αγώνα. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ενορίτες μας δια την πολύτιμον συμμετοχήν των εις το γενικώτερον αγώνα της Ορθοδοξίας. 

 Τώρα θέλω να σας ζητήσω να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα . Εις όλους τους τομείς.

  Έρρρωσθε εν Κυρίω έτη πολλά και ο Άγιος Δημήτριος να είναι πάντοτε βοηθός μας και αντιλήπτωρ...

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Γ.Ο.Χ.

+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ, ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΧΑΡΝΩΝ

ΚΗΡΥΚΟΣ

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ

Ι Ε Ρ Α Π Α Ν Η Γ Υ Ρ Ι Σ

Την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου (εκ.ημ.), η Γνήσια Ορθόδοξος Εκκλησία τιμά την μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου. Τη αυτή ημέρα πανηγυρίζει ο ομώνυμος και μεγαλοπρεπής Μητροπολιτικός Ιερός Ναός παρά το Μενίδι Αττικής. 

Την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου (εκ.ημ.) το απόγευμα στις 6:30 μ.μ. θα τελεσθεί ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός προεξάρχοντος του οικείου Μητροπολίτου, Σεβ/του Μεσογαίας, Λαυρεωτικής και Αχαρνών κ.κ. Κηρύκου.

Την Πέμπτη 26 Οκτωβριου (εκ.ημ.) το πρωί από 6:30 - 10:30, θα ψαλλεί ο Όρθρος της εορτής και εν συνεχεία θα τελεσθεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία υπό του Σεβ/του κ. Κηρύκου. Αμέσως μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, θα ακολουθήσει η Λιτάνευσις της Ιεράς Εικόνος του Αγίου Δημητρίου εις τους δρόμους πέριξ του Ιερού Ναού.  

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ''ΣΤΕΦΑΝΙΤΕΣ'' ΓΙΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ

[Αγαπητοί Π ρ ώ η ν  εν Χριστώ αδελφοί ''Στεφανίτες'', εσείς οι <<επίσκοποι>> που γνωρίζετε τα πολλά και νους σας κατεβάζει πεφωτισμένες ιδέες, εσείς που είστε καλύτεροι θεολόγοι από τον <<<αιρετικό>>> Σεβ/το Κήρυκο και ως εκ τούτου γνωρίζετε καλύτερα από εκείνον την Θεολογία, για διαβάστε σας παρακαλώ ένα μέρος από τον Βίο του Αγίου Σοφιανού Επισκόπου Δρυινουπόλεως, τον οποίο εις την συνέχεια παραθέτουμε, και δείτε πόσο δίκιο είχε τελικά ο Σεβ/τος Κήρυκος το 2003 όταν έλεγε πως ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας αφού εν τέλει παραιτήθηκε, <<οικειοθελώς>> όπως εσείς διαδίδετε, εις την συνέχεια επιβαλλόταν να γίνει ΜΟΝΑΧΟΣ.Ο  υπόλοιπος Βίος του αγίου υπάρχει εις το διαδίκτυο και μπορείτε ανά πάσα στιγμή να τον βρείτε.  Απλά υπογραμμίζουμε το γεγονός πως μόνο άδικο δεν είχε τελικά ο Σεβ/τος Κήρυκος για όσα σας έλεγε τότε δια μέσου των πάρα πολλών εγγράφων του, τα οποία ίσως και ποτέ να μην μπήκατε στον κόπο να τα διαβάσετε. Τελικά όσο περνούν τα χρόνια , οι ίδιοι οι άγιοι έρχονται και διαψεύδουν έναν προς έναν τους λόγους τους οποίους σεις επικαλεσθήκατε προκειμένου το 2003 να σχίσετε την Εκκλησία.Κι επομένως μόνο νόμιμοι τελικά που δεν είστε.]  

Ο Άγιος Σοφιανός, υπήρξε σημαντική θρησκευτική προσωπικότητα της εποχής του στην περιοχή της Ηπείρου και θεωρείται ο πρόδρομος του Κοσμά του Αιτωλού (βλέπε 24 Αυγούστου). Γεννήθηκε πιθανότατα στο χωριό Πολύτσιανη (περιοχή Πωγωνίου της Βορείου Ηπείρου). Έμεινε γνωστός από τη στιγμή που ανέλαβε επίσκοπος Δρυινουπόλεως (περιοχή Αργυροκάστρου, Δέλβινου, Χειμάρρας).

Το 1672 μ.Χ. ίδρυσε στο τοπικό μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου σχολείο. Την εποχή που έζησε, οι εξισλαμισμοί ήταν ιδιαίτερα σύνηθες φαινόμενο. Ο ίδιος θέλοντας να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση περιόδευε από χωριό σε χωριό για να πείσει τον κόσμο να διατηρήσει τις παραδόσεις και την θρησκεία του. Το 1711 μ.Χ., λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, παραιτείται από τα ιερατικά καθήκοντα και γίνεται μοναχός για να αποδοθεί αποκλειστικά στο κηρυκτικό και ιεραποστολικό του έργο.

ΥΠΟΤΑΓΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ

[ Το κείμενο που ακολουθεί είναι καλό να το διαβάσουν τα <<μεγάλα κεφάλια>> της <<συνόδου>> του <<Αρχιεπ/που>> και ταυτόχρονα <<ηγουμένου>> κ. Στεφάνου Τσακίρογλου, αλλά και ο ίδιος. Διότι το κείμενο αυτό δικαιολογεί απόλυτα τον Σεβ/το Κήρυκο που από το '97 διαμαρτυρόταν για το κακό που είχε δημιουργηθεί εντός της <<συνόδου>> εξαιτίας φυσικά της μή τήρησης των Ιερών Κανόνων. Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα λίγο αργότερα από το '97, το 2003, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας εντός της Συνόδου δήλωσε την δήθεν <<οικειοθελή>> παραίτησή του.  Επίσης, το ως κάτωθι κείμενο, δικαιολογεί και την κίνηση του Σεβ/του Κηρύκου σχετικά με την διακοπή της πνευματικής του κοινωνίας  με την τότε <<σύνοδον>>. ]

<<Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις

υποτασσέσθω. Ουν εισί εξουσία,

ειμή από Θεού>> (Απόστ. Παύλος).

Αρετή μεγίστη η εις τους νόμους υποταγή. Η υποταγή εις τους νόμους μαρτυρεί ευαγωγίαν ψυχής, φρόνημα υγιές, ευσέβειαν προς τε τα θεία και τα ανθρώπινα, ευλάβειαν προς τους νόμους, ευσθένια ψυχής, αγαθότητα καρδίας και αξιέραστον ήθος. Η υποταγή εις τους νόμους παιδεύει την ψυχήν τέρπεσθαι εν τω αγαθώ και βδελύττεσθαι το κακόν, θέλειν και ποιείν το αγαθόν και ευάρεστον τω Θεώ και τέλειον, και αποκρούειν το πονηρόν, το παράνομον και το αθέμιτον. Η υποταγή εις τους νόμους ποδηγετεί ασφαλώς τον νομοταγή βαδίζειν την ευθείαν οδόν την άγουσαν εις την αληθή ευδαιμονίαν και εις την μακαριότητα. Η υποταγή εις τους νόμους αναδεικνύει τον νομοταγή ανδρείον, διότι διδάσκει αυτόν υπείκειν τοις νόμοις και θνήσκειν υπέρ της πατρίδος. Η υπακοή εις τους νόμους απεργάζεται τον φυλάσσοντα τους νόμους ηθικώς και πολιτικώς ελεύθερον, διότι η ευλάβεια προς τας διατάξεις του νόμου ενισχύει αυτού το ήθος, και αναδεικνύει ηθικόν και ρωννύει την ψυχήν και αποφαίνει γενναιόφρονα και ανδρείον.

Ο νόμος του Θεού τοις υποτεταγμένοις γίνεται παιδαγωγός προς ευσέβειαν, παιδεύει Θεογνωσίαν και άγει προς αυτόν τον Δεσπότην Χριστόν, ίνα τέλεια παρ' αυτώ παιδευθώσι μαθήματα και την δια πίστεως δικαιοσύνην μάθωσιν. Ο νόμος τοις υπό νόμον παιδεύει αρετήν σύμμετρον. Ο υποτασσόμενος τω νόμω φυλάσσει εντολήν Θεού, διότι η εις τους νόμους υποταγή είναι Θεία εντολή. Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει, λέγων: <<Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω ου γαρ εστίν εξουσία, ειμή από Θεού>>. 

Οι τον νόμον αθετούντες και παραβιάζοντες (όπως και όσα <<μεγάλα κεφάλια>> το 2005 ακολούθησαν εις το σχίσμα τον <<Αρχιεπ/πο>> κ. Νικόλαο και κατόπιν έμειναν ενωμένοι με τον <<διάδοχο>> του κ. Νικολάου, τον <<αρχιεπ/πο>> κ. Στέφανο), εισίν άνθρωποι παντοίων κακών ανάπλεοι, ασεβούσιν προς τε τον Θεόν και προς την δικαιοσύνην, εργάζονται την αδικίαν, νοσούσιν την ψυχήν, βαδίζουν οδόν σκολιάν, στερούνται ηθικής, εισί θρασείς εν ειρήνη, και δειλοί εν πολέμω εστερημένοι ηθικού σθένους, αδυνατούσι να αντιμετωπίσωσι τους κινδύνους και γίνονται δραπέται. Οι τω νόμω μή υποτασσόμενοι διασαλεύουσιν εκ βάθρων την κοινωνίαν και υπονομεύουσιν αυτήν την του κράτους υπόστασιν. Οι τοις νόμοις μή υποτασσόμενοι αποβαίνουσιν οι ολετήρες της ιδίας αυτών πατρίδος. 

ΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΔΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΝ

Τρία είναι τα αναγκαιότατα πράγματα όπου πρέπει να κάμωμεν ημείς οι χριστιανοί εις την Ιεράν Μετάληψιν των Αχράντων Αυτού Μυστηρίων. Πρώτον, με μίαν αληθινήν εξομολόγησιν να εκδυώμεθα τον παλαιόν άνθρωπον όπου τόσον καιρόν εφορέσαμεν και αφήνωμεν την παλαιάν μας και κακήν συνήθειαν. Δεύτερον, με μίαν επιστροφήν τελείαν, ν' ανασηκώνωμεν τα Βαΐα της νίκης καταπατούντες τους τρεις μεγάλους εχθρούς σάρκα, κόσμον και διάβολον. Και τρίτον με χαράν και αγαλλίασιν πνευματικήν και καρδίας συντετριμμένης να πλησιάζωμεν εις την Αγίαν Τράπεζαν του Άρτου της ζωής. Αμήν.

(Ηλίας Μηνιάτης)

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΘΕΟΔΩΣΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ

<<Τω Οικουμενικώ Πατριάρχη και διδασκάλω και πνευματικώ πατρί Ιωάννη τω Χρυσοστόμω, την προσκύνησιν προσφέρω, εγώ ο βασιλεύς Θεοδόσιος. Ημείς, Πάτερ τίμιε, νομίζοντες ότι το σώμα σου τυγχάνει νεκρόν, ως και τα λοιπά σώματα των αποθανόντων, ηθελήσαμεν να μεταφέρωμεν  αυτό απλώς εις ημάς, δια τούτο και του ποθουμένου δικαίως εστερήθημεν. Αλλά συ Πάτερ τιμιώτατε, συγχώρησον ημίν μετανοούσιν, διότι συ εδίδαξας πάντας την μετάνοιαν και δος τον εαυτόν σου, ως πατήρ φιλόπαις, ημίν τοις φιλοπάτορσι υιοίς σου και τους σε ποθούντας εύφρανον, δια της παρουσίας σου>>. Λαβόντες ουν οι απεσταλμένοι την δέησιν και φθάσαντες εις τον τόπον, ετέλεσαν καθώς ο Βασιλεύς τους επρόσταξε και βλέπουσι πάλιν άλλο θαυμάσιον. Ήγουν, φως άρρητον με πολλήν λαμπηδόνα από του τάφου αναπηδήσαν και την ευωδία εξήλθεν ανείκαστος και δεν εφαίνετο ως νεκρός ο Άγιος, αλλά φαιδρός εις την όψιν γεμάτος αμβροσίας και νέκταρος. Ότε λοιπόν επέμφθη η επιστολή αύτη και ετέθη επί του στήθους του Αγίου, έδωσε τον εαυτόν του ο Θείος πατήρ, διότι η θήκη ήτις περιείχε το Άγιον Λείψανον, ευκόλως και χωρίς κόπον, εφέρετο ανεμποδίστως. Τότε έγειναν και πολλά θαυμάσια εις όσους μετά πίστεως τον ησπάσθησαν. Εξόχως δε ήτο τις χωλός, εν τω μέσω του πλήθους και με πολύν του κόπον έκαμε τρόπον και ήγγισεν εις τους πόδας του το του Αγίου ιμάτιον. Και ευθύς ιάθη. Θέτοντες ουν το ιερόν Λείψανον εις χρυσοκόλητον λάρνακα και βαστάζοντες αυτήν εκίνησαν την οδοιπορίαν πρόθυμοι με ψαλμωδίαν πολλήν, με λαμπάδες και θυμιάματα και εις όσας πόλεις και χώρας υπεδέχοντο τον Άγιον, ηγιάζοντο.

Όταν δε επλησίασαν εις την Χαλκηδόνα και το ήκουσαν εις την βασιλεύουσαν, έδραμον όλοι νέοι και γέροντες με πόθον πολύν να τον προϋπαντήσωσιν, ως έπρεπε, και εγέμισε πλοία όλη η θάλασσα, ήτις εφαίνετο ώσπερ γη στερεά. Ότε δε έφθασε το Άγιον λείψανον αντίπερα της Κωνσταντινουπόλεως, εξήλθεν ο Πατριάρχης μετά του βασιλέως και όλη η σύγκλητος δια να πρωϋπαντήσωσι τον Άγιον. Την θήκην δε την έχουσαν το Άγιον Λείψανον, έβαλον εις πλοίον βασιλικόν. Γενομένης δε τρικυμίας, τα μεν άλλα πλοία διεσκορπίσθησαν εις έν και άλλο μέρος, το δε πλοίον το περιέχον το Άγιον Λείψανον, εξήλθεν εις τον αγρόν της Καλλιτρόπης χήρας, την οποίαν η Ευδοξία ηδίκησεν, ως προείπομεν. Και τότε πάλιν έγεινεν εις την θάλασσαν γαλήνη. Όταν δε έφθασαν εις τον ωρισμένον τόπον εκείνοι, οίτινες εβάσταζον το Τίμιον Λείψανον, είδον ότι έκλινε πάλιν θαυμασίως προς το εν μέρος αφ' εαυτού του, εκείνο το ευτρεπισμένον και θαυμαστόν και ητοιμασμένον δια τον Άγιον κουβούκλιον και προσεκάλει με σχήμα το Λείψανον. Μέγας ει Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου! Όταν έβαλον εις το πλοίον εκείνο το τίμιον Λείψανον, ο μεν Βασιλεύς είχε πόθον να υπάγη εις τα βασίλεια, αλλ' ως φαίνεται δεν ήθελεν ο Άγιος Χρυσόστομος. Δια τούτο κατέβη το ρεύμα της Ελλησποντίου θαλάσσης δυνατόν. Πρώτον λοιπόν εφέρθη το Άγιον Λείψανον εις τον ναόν του Αποστόλου Θωμά, τον ονομαζόμενον του Αμαντίου, όπου και ο Βασιλεύς ήτο παρών και εσκέπαζε, τη βασιλική του χλαμύδι, την θείαν σορόν του Λειψάνου και ομού παρεκάλει τον Άγιον να παύση τον κλονισμόν του τάφου της μητρός του, ο οποίος έτρεμεν ήδη 33 έτη.Και δη και επέτυχε της αιτήσεως διότι εστάθη, παραδόξως, ο κινούμενος τάφος εκείνης. Έπειττα εκομίσθη εις τον ναόν της Αγίας Ειρήνης. Εκεί έβαλον το Άγιον Λείψανον επάνω εις το ιερόν σύνθρονον και εβόησαν άπαντες <<Απόλαβε τον θρόνον σου Άγιε>>. Μετά ταύτα απέθεσαν την θήκην του Λειψάνου επί της βασιλικής αμάξης και έφερον αυτό εις τον ναόν των αγίων Αποστόλων. Εκεί έβαλαν το άγιον λείψανον επάνω εις την ιεράν καθέδραν και ω του θαύματος! Επεφώνησεν εις τον λαόν το <<Ειρήνη πάσι και τη Ευδοξία συγχώρησις>>! Και ύστερον ετέθη υποκάτω εις την γην όπου και τώρα ευρίσκεται.

Από τον Τόμο <<Πολύτιμος Θησαυρός Μετανοίας>> του Αγίου Πατρός Ματθαίου.Δεκέμβριος 1947