ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΑΟΙΔΙΜΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ!

 

 <<...Εις ασκητής του Αγίου Όρους εις Ιερομόναχος, εις Επίσκοπος και κατόπιν Πρωθιεράρχης, ηδυνήθη δια της Πίστεως να στηρίξη όσα η σχισματική Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, δια της επαράτου και πραξικοπηματικώ τω τρόπω εισαγωγής της καινοτομίας του νέου παπικού ημερολογίου, επεχείρησε να συντρίψη...>>.

Αρχιεπίσκοπος κ. Ανδρέας (9.7.80)

* * *

 Το 1910 ο Άγιος Νεκτάριος χειροθετεί εις Αρχιμανδρίτην - τον αείμνηστον Πρωθιεράρχην των Γ.Ο.Χ. κ. Ματθαίον - του χαρίζει και το επιγονάτιόν του, το οποίον και διατηρείται, εις το Δεσποτικόν της Ιεράς Μονής των Εισοδίων της Θεοτόκου, εις Κερατέαν της Αττικής.

* * *

 Αρχάς του 1911, μεταβαίνει δια δευτέραν φοράν εις Ιεροσόλυμα μέσω Κωνσταντινουπόλεως και Σμύρνης. Εις την ωραίαν της Ιωνίας πρωτεύουσαν, ο Άγιος ημών πατήρ, γνωρίζει άνδρα περιφανή και εθνοπρεπέστατον, τον Μητροπολίτην Σμύρνης Χρυσόστομον Καλαφάτην. Και το οξύ βλέμμα του Εθνομάρτυρος, ανακαλύπτει κοιτάσματα απέφθου χρυσού εις την καρδίαν του Ματθαίου, δι' ο και παρακαλεί αυτόν να παραμείνη πλησίον του. Ζητεί να υπηρετήση μτ' αυτού.

* * *

 Εις το Άγιον Όρος, ότε ησκήτευεν ο ακαταμάχητος ηγέτης της Ορθοδοξίας, ιατρός και εκ των κορυφαίων μοναχών αυτού, Αθανάσιος Καμπανάος, απεκάλει αυτόν <<Πρύτανιν της Μοναχικής Πολιτείας>>.

* * *

 <<... τον Σατανάν επάταξε, την σάρκα ηχρήστευσε, τον Ασκητισμόν διεκόσμησε, τον Θεόν μεγάλως εδόξασε, την Ορθοδοξίαν ελάμπρυνε και την Εκκλησίαν των Γ.Ο.Χ. της Ελλάδος εκπάγλως ανύψωσεν. Κλήρον και λαόν, πνευματικά αυτού τέκνα κατέστησε και πάσαν συλλήβδην, την αρετήν και θεοσέβειαν ωκειώθη και εδίδαξε...>>.

+Πρωθιερεύς Ευγένιος Τόμπρος (Αύγουστος 1963)

* * *

 <<... κατά τον Α΄ Κανόνα του Μεγ. Βασιλείου καθορίσαι οφείλομεν της δι' αναχρίσεως μεν προσέλευσιν εις την Γνησίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Εκκλησίαν των εν τω σχίσματι βαπτισθέντων παιδίων, συμφώνως τω προρρηθέντι Κανόνι, δια λιβέλλου δε των εν ηλικία όντων Χριστιανών, διδάξαι τους πιστούς εν τη αυτή εγκυκλίω ότι απέχειν οφείλουσι της συμπροσευχής και συμμετοχής αυτών εις πάσαν ιεροτελεστίαν των σχισματοαιρετικών ιερέων και νεωτεροποιών κληρικών, συμφώνως προς τον (Λγ΄) 33ον Κανόνα της Λαοδικείας Αγίας Συνόδου...>>.

( Εγκύκλιος του Επισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου της 5)18 Σεπτ. 1937).

* * *

 <<... Εάν παρά πάσαν ελπίδα η Ι. Σύνοδος δεν ήθελε κάμει αποδεκτούς τους όρους της προτάσεώς μου, συμφώνως προς τας διατάξεις των Θείων και Ιερών Κανόνων, αλλ΄ ήθελεν επειμείνει εις την δια την από 8)21 Ιουνίου ε.ε. εξαγγελθείσαν δι΄ εγκυκλίου της λύπην του σοβαρωτάτου της αναμυρώσεως ζητήματος, μη δυνάμενος να φέρω το βάρος μίας τοιαύτης αποφάσεως, θεωρώ εμαυτόν υποχρεωμένον, ως Ορθόδοξος Αρχιερεύς, να διακόψω μεθ΄ Υμών πάσαν σχέσιν, ίνα μη ευρεθώ ένοχος κατά την φοβεράν ημέραν της Κρίσεως, ως περιφρονήσας τους Θείους και Ιερούς Κανόνας...>>.

(Από την εγκύκλιον του Αοιδίμου προς τους Εκπεσόντας Αρχιερείς του πρώην Φλωρίνης της 16)29 Ιουνίου 1937).

* * * 

 <<... Όσοι δε είναι ικανοί και μετέρχονται το διαβολικόν και παράνομον έργον της φραμασονίας, και όσοι ακολουθούσι τη φρενοβλαβεία και τη πλάνη αυτών να είναι αφορισμένοι και κατηραμένοι παρά Πατρός, Υιού και Αγίου Πνεύματος, είησαν δε μετά θάνατον ασυγχώρητοι, αδιάλυτοι και τυμπανιαίοι...>>.

 (Από τον αφορισμόν της Μασονίας από τον Αρχιεπίσκοπον Ματθαίον και την περί αυτού Ιεράν Σύνοδον την 25ην Νοεμβρίου 1949. Μετ΄ ολίγον η Μασονία άρχισε τον εξοντωτικών, κακοήθη, βλάσφημον, συκοφαντικόν διωγμόν εναντίον πρώτον της Σεβασμίας Μονής Κερατέας και εν συνεχεία ολοκλήρου της Ορθοδοξίας. Η μασονία είναι ιδιαιτέρως εκδικητική εις όσους την θίξουν).

* * *

 <<Αίφνης νέφος διέζωσε τους συμπαθείς οφθαλμούς του και ψίθυρος εξήλθε των χειλέων του ως προσευχή. Περιέσφιξεν εις το στήθος την προσφιλή του εικόνα του Αγίου Μηνά, ηυλόγησε τους περιεστώτας και παρέδωκεν εις τον Κύριον, ησύχως και πράως, την αγίαν ψυχήν του. Εξεδήμησεν οσίως εις ηλικίαν ετών ενενήκοντα. Υπογραμμόν αφήνων Πατρός ανεπαναλήπτου, ηγήτορος χριστοφιλούς, Αρχιερέως Οσίου και θεολήπτου. Την εσπέραν της 14ης Μαΐου 1950, έδυσεν ο νοητός ήλιος της Ορθοδοξίας. Αλλά η ανταύγεια αυτού ουδέποτε θα εξαλειφθή από των πυλών του ορίζοντος...>>.

(Από τον Βίον Του, τον οποίον συνέγραψε ο αείμνηστος πατήρ. Ευγένιος Τόμπρος).

* * *

 <<... Εγώ μεν τώρα, ω τέκνα μου υπάγω εις τον Θεόν και Ουράνιον Πατέρα και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου εκ της παρούσης ζωής έφθασεν εις ολίγας ημέρας. Σεις δε παρακαλώ, εν όσω έχετε καιρόν, πρέπει να φροντίσετε δια την σωτηρίαν της πολυτίμου και αθανάτου ψυχής σας, ηξεύροντας κάλλιστα, ότι μετά την παρούσαν ζωήν, δεν ισχύει εις ουδέν η μετάνοια, αλλ΄ εδώ είναι ο καιρός των αγώνων, εκεί δε ο καιρός της πληρωμής και των στεφάνων.
 Γνωρίζετε δε, ότι τα χαροποιά του παρόντος κόσμου γλυκαίνουν και χαροποιούν εις ολίγον καιρόν την αίσθησιν μόνον, και ευθύς φθείρονται και χάνονται, αλλ΄ η ευφροσύνη και χαρά των μελλόντων είναι αιώνιος και παντοτεινή...>>.

(Εκ της Πνευματικής του Διαθήκης της 30 Ιαν. 1950)