Του Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας κ. ΚΗΡΥΚΟΥ
''ΕΦΕΥΡΑΜΕΝ
ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ ΔΙΑ ΝΑ ΜΗΝ
ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ
ΣΧΙΣΜΑ" (ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΟΥ 2018)
Ευτυχώς πού υπάρχει ακόμη ολίγη μνήμη.: Ο θεολόγος
κ. Ελευθέριος Γκουτζίδης, εις μίαν
τελευταίαν συνεδριασιν της Ιεράς Συνόδου
(νομίζω τόν Αυγουστο τού 2018), οπου εκλήθη
νά συζητησουμε τό θέμα του "Διαλόγου
εν αγάπη καί αληθεία" ειπεν εις επήκοον
πάντων, καί φανερά εκνευρισμένος, οτι
" ναί τό 1971 εφεύραμε την συγχωρητικήν
ευχήν καί αποφυγαμε τό
σχίσμα, καί οποιος λέγει οτι δέν εγινε
συγχωρητική ευχή αλλά χειροθεσία χάνει
την Αρχιερωσύνη του" καί τότε ω τότε,
φανερά εκνευρισμένος καί εγω επεστράτευσα
την ολίγην μνημην πού μού απέμεινε καί
ενεθυμήθην οτι εν ετει 1971, ολίγον πρό
τού Πανηγυρικού συλλειτούργου της
ενώσεως μετά των Ρωσων της Διασπορας,
Οκτ. 1971), ο κ. Ελευθέριος Γκουτζίδης, ο
οποίος εκαλείτο εις την Σύνοδο καί
"ελυνε καί εδενε", ως "επαίων"
επί τού θέματος "θεολόγος γάρ" ,
καί θέλοντας νά μου "απαμβλύνη"
καί "διασκεδάση" τρόπον τινά, τήν
αντιδρασίν μου, γιά την ενωσιν μετά των
Ρωσων της Διασπορας καί διά την χειροθεσίαν
επί σχισματικών εις την Αμερικήν, μού
"ενεπιστεύθη" τήν απόφασιν της
Συνόδου, καί μέ καθησυχασε λέγοντάς
μου, οτι απεφάσισαν την χειροθεσίαν νά
την ονομάσουν "απλήν συγχωρητικήν
ευχήν" , διά νά μήν υπάρξουν αντιδράσεις.
Εις τό περιοδικόν ομως τόν "Κηρυκα
Εκκλησίας Ορθοδόξων" τόν οποίον τότε
επεμελείτο ο ιδιος κάτω από την εποπτείαν
τού Πρωτοσυγκέλλου π. Ευγενίου Τόμπρου,
εγράφη οτι οι ευχές πού διαβάστηκαν
στην Αμερική, οι ιδιες εδιαβάστηκαν καί
στην Ελλάδα, στούς υπολοίπους Αρχιερείς,
(δέν ενθυμούμεια καλώς την διατυπωσι,
αλλά αυτό ειναι τό νοημα),... Κατά τά αλλα,
ο κ. Ελευθέριος λέγει καί επιμένει καί
θέλοντας καί μή τόν υποστηρίζει προφορικως
καί εγγράφως καί ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος,
λέγοντας πώς "οποιος δέν δέχεται πώς
εγινε συγχωρητικη ευχή, καί λέγει πώς
εγινε χειροθεσία, ειναι πεπτωκός"
καί εάν ειναι Αρχιερεύς ηδη εχασε την
Αρχιερωσύνη του" !!! Καί οταν πρό δύο
η τριων ετων, τού ειπα (τού κ. Καθηγητού)
οτι θά συναντησω τόν Σεβ/το Παχωμιον, ο
οποιος μέ εκάλεσε νά μιλήσουμε γιά τό
θέμα τού ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ μού ειπε: " Δέν θά
πάς πουθενα χωρίς εμένα" καί οταν
πάλιν τού ειπα, δέν ειναι θέμα δικό σου
τό θέμα τού ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ, μούς ειπες, εάν
συναντησης τόν Παχωμιο καί τόν αναγνωρ΄σιης
ως Κανονικόν Αρχιερέα "ηδη εχασες
την Ομολογία σου καί εφτυσες στην
Αρχιερωσύνη σου" καί αλλα της ανοίας
ρητά .... Κατά τά αλλα κ. Στουραίτη ο Σεβ/
τος Αμφιλόχιος απέμεινε ο μόνος Ορθόδοξος
επί της γης. Καί μακάρι νά ηταν μόνο αυτό
τό θέμα πού τόν επιβαρυνει... Σημείωσις:
Ενθυμείσαι κ. Στουραίτη πόσες φορές
σε΄εστειλα νά ομιλήσης επ αυτού τού
θέματος, (διότι καί εσύ τά καταλάβαινες
πολύ καλά) μετά τού κ. Καθηγητού; Καί
ποτέ δέν μού απάντησες τί εκανες επ
αυτού τού θέματος. Μήπως καί εσύ ενετάχθης
μετ εκείνων των οποίων εστηλίτευες
περισσότερον από εμέ τάς παρανομίας
των; Διερωτωμαι.
ΣΧΟΛΙΑ:
(Επίσκοπος
Κήρυκος): Πού
νά αποκαλύψουμε καί τί συνέβη καί κατά
την συνεδρίασιν της Ιεράς Συνόδου τού
1981, η οποία ησχολήθη μέ τήν υπόθεσιν του
1971, καί πού νά ειπωμεν οτι Ομολογία τού
1981, την οποίαν επικαλείται εσχάτως (μετά
τό 2015) ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος, ηταν η
Ομολογία τού κ. Γκουτζίδη καί οχι της
Ιεράς Συνόδου... Πρόκειται γιά μιά
συνεδρίασιν της Συνόδου, της οποίας τά
Πρακτικά διεμόρφωσεν οπως ηθελε ο κ
Καθηγητης, καί αφού αφηρεσε ολες τίς
γνωμες των Αρχιερέων πού δέν τόν βόλευαν,
αφησε νά φαντάζει ως η μόνη αλήθεια περί
τού 1971 ως η μόνη ορθη γνωμη η δική του,
οτι δηλαδή η Εκκλησία δέν εδέχθη καμμίαν
χειροθεσίαν τό 71, αλλά απλήν συγχωρητικήν
ευχήν καί τούτο υπό τήν προυπόθεσιν οτι
οι Ρωσοι ωρθοδόξησαν καί διά νά ενωθούμε
μέ τούς Φλωρινικούς
κλπ.... Καί ευτυχως πού παρενέβην καί
υστερα από μεγάλον "καυγά", (διότι
ηρνειτο ο κ. Καθηγητης) προσέθεσα εις
τά Πρακτικά, οτι "τίποτα απολύτως
δέν εδέχθη η Εκκλησία (Κληρος καί Λαός),
ουτε χειροθεσίαν, ουτε συγχωρητικήν
ευχήν, ατομα τινά μόνον εδέχθησαν την
ενωσιν μετά των Ρωσων, οχι η Εκκλησία,
διότι οι Ρωσοι ουδέποτε απεδέχθησαν
την Ομολογίαν της Γνησίας Ορθοδόξου
Εκκλησίας της Ελλάδος κλπ.. [Ειναι αυτό
πού ανάγκασε κατόπιν τούς 5 Αρχιερείς
πού από αντίδρασιν εφθασαν εις τό αλλο
ακρον καί διεκηρυξαν οτι:"μάς περιρρέει
η ανομία της χειροθεσίας, επταίσαμεν
ουχί ως ατομα, αλλά ως Εκκλησία καί διά
τούτο παιδευόμεθα" καί οτι "εξεφυγομεν
της γραμμής πλεύσεως τού αγίου Πατρός
Ματθαίου"]...Αλλωστε ουτό που προέτεινα
καί διευκρίνισα εξέφραζε καί την γνωμη
ολων των Αρχιερέων, οι οποίοι ενέκριναν
τήν προτασίν μου περί αναθέσεως εις
Επιτροπήν νά μελετηση περαιτέρω τό
θέμα, διά νά εξευρεθούν καί προσδιορισθουν
οι ενοχοι αυτης της μεγάλης προδοσίας
καί νά αποδοθούν ευθυνες. Η Επιτροπή
ομως αυτη ουδέποτε ελειτούργσεν, αλλά
καί οταν προέτεινα νά ξαναπροσδιορισθη,
ο. υιός τού κ. Καθηγητού ειπε: "Θέλεις
νά ρίξης ολες τἰς ευθυνες στόν πατέρα
μου;"...
(Δημήτριος
Παπαδάτος): Μιλώντας
για το σοβαρό αυτό θέμα (του 1971) θα πρέπει
να αναφέρω κάτι που λίγους μήνες πριν
μου είχε πει ο μον. Θεόδωρος σε συνάντηση
που είχαμε στην Αγ. Αικατερίνη στο
Κορωπί. Συγκεκριμένα μου είχε πει πως
το '71 θα σταματήσει να συζητιέται μόνο
όταν πεθάνουν ο Σεβ. Αμφιλόχιος και ο
κ. Ελευθέριος Γκουτζίδης. Αυτά λοιπόν
έλεγε σε εμένα τον αμαρτωλό ο π. Θεόδωρος
και μετά από λίγο καιρό κατ' έναν παράδοξο
τρόπο άλλαξε ''στρατόπεδο''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου