Μακάριος εκείνος όστις θέλει φυλάξη και κρατήση έως τέλους την αμώμητον και αγίαν ημών Ορθόδοξον Πίστιν, την Πίστιν της Μιάς του Χριστού και Μητρός ημών Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, και υπομείνει τας διαφόρους θλίψεις, φυλακάς ή και εξορίας και λοιπάς κακώσεις. Ο τοιούτος θέλει στεφανωθή και συναριθμηθή μετά των Ομολογητών και Μαρτύρων.
( Βρεσθένης Ματθαίος νουθετική επιστολή 1936)
ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥ.
Η Ομολογιακή Εγκυκλιος της Ιερας Συνόδου της Γνησιας Ορθοδοξου Εκκλησίας η εν ετει 1954 εκδοθεισα, δέν εχει καμμίαν σχέσιν μέ τήν προδοσίαν του 1971 (αποδοχη υπό τινων της αποφάσεως των Ρωσων, η της λεγομένης χειροθεσίας ως επί σχισματικων η της λεγομένης καί παραπλανητικως εφευρεθείσης συγχωρητικής ευχής υπό αλλων), καί διότι εξεδοθη πρό δεκαεξαετίας, αφ οτου συνεβησαν τα γεγονότα του 1971, αλλά καί διοτι ουτε προβλέπει, ουτε δικαιολογεί αυτη αναγνωρισιν, η επικυρωσιν υπό μείζονος Συνόδου, των χειροτονιων του 1948, τας οποίας θεωρει πλήρεις καί τελείας, πολλώ μάλλον ουτε χειροθεσίαν, ουτε συγχωρητικην ευχήν ... Η Εγκυκλιος αυτη συνεζητηθη εις τόν διεξαχθεντα Διάλογον εν αγάπη καί αληθεία εν συνδυασμω μέ τήν Εγκυκλιον της Πανορθοδοξου Συνόδου του 2006, την οποίαν ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος εθετεν ως βασιν δια νά συνεχισθη ο διάλογος, αλλά μελετησαντες αυτην επισταμένως διεπιστωσαμεν καί πρωτος εγω, οτι δέν ειναι δυνατόν νά στηριχθη ο διάλογος καί η ενωσις εις μίαν Εγκυκλιον, η οποία εχει ως βάσιν την διαχρονικην από του 1971 πλάνην οτι οι Ρωσοι ωρθοδοξησαν καί οταν επέστρεψαν οι Αρχιερεις της Εξαρχίας, διά νά μή μή υπάρξουν αντιδρασεις "εφευρομεν", οπως εδηλωσεν ο θεολόγος Ελευθεριος Γκουτζίδης ενωπιον της Ιερας Συνόδου τόν Αυγουστο του 2018, την "συγχωρητικην ευχήν".... Η πρότασις μου κατα την διεξαγωγην των συζητησεων ητο νά διορθωθη εις τό μέρος τουτο, η Εγκυκλιος του 2006 καί ουτω νά τεθη υπ οψιν διά τήν σύνταξιν της Κοινης Ομολογίας Πϊστεως, πλήν ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος δέν εδέχθη νά γίνη καμμία διόρθωσις, δεδομένου οτι από του 2015, δεν ηδυνατο, διά τους ηδη γνωστους λόγους, νά απαγκιστρωθη από την εμμονην του Ελευθεριου οτι "ἑφευραμεν την συγχωρητικην ευχήν, διά νά μη υπάρξουν αντιδρασεις καί ουτω εσωσαμεν την Εκκλησία από τό σχίσμα" καί οτι πρέπει νά δεχθωμεν τους Σεβασμιωτατους Παχωμιον καί Ευσταθιον ως μοναχούς καί ουχί ως Επισκόπους καί αλλα της "ανοίας ρητα". . Ιδού ενα θεμα το οποίον μέ δική μου πρωτοβουλία δέν εκλεισε καί τό οποίον ειναι απαραίτητον νά συζητησωμεν κατα τόν συνεχιζόμενον μετα του Σεβασμιωτατου Αμφιλοχίου διάλογον. Εχω δηλώσει εις τούς εν Λαρίση Ορθοδόξους, οτι θα κάνω τό πάν διά νά μή γινη κανενα σχίσμα. Διότι αυτό θα ειναι τό πλέον ανόητο σχίσμα. Ο Θεός νά βοηθηση.
Η Ομολογιακή Εγκυκλιος της Ιερας Συνόδου της Γνησιας Ορθοδοξου Εκκλησίας η εν ετει 1954 εκδοθεισα, δέν εχει καμμίαν σχέσιν μέ τήν προδοσίαν του 1971 (αποδοχη υπό τινων της αποφάσεως των Ρωσων, η της λεγομένης χειροθεσίας ως επί σχισματικων η της λεγομένης καί παραπλανητικως εφευρεθείσης συγχωρητικής ευχής υπό αλλων), καί διότι εξεδοθη πρό δεκαεξαετίας, αφ οτου συνεβησαν τα γεγονότα του 1971, αλλά καί διοτι ουτε προβλέπει, ουτε δικαιολογεί αυτη αναγνωρισιν, η επικυρωσιν υπό μείζονος Συνόδου, των χειροτονιων του 1948, τας οποίας θεωρει πλήρεις καί τελείας, πολλώ μάλλον ουτε χειροθεσίαν, ουτε συγχωρητικην ευχήν ... Η Εγκυκλιος αυτη συνεζητηθη εις τόν διεξαχθεντα Διάλογον εν αγάπη καί αληθεία εν συνδυασμω μέ τήν Εγκυκλιον της Πανορθοδοξου Συνόδου του 2006, την οποίαν ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος εθετεν ως βασιν δια νά συνεχισθη ο διάλογος, αλλά μελετησαντες αυτην επισταμένως διεπιστωσαμεν καί πρωτος εγω, οτι δέν ειναι δυνατόν νά στηριχθη ο διάλογος καί η ενωσις εις μίαν Εγκυκλιον, η οποία εχει ως βάσιν την διαχρονικην από του 1971 πλάνην οτι οι Ρωσοι ωρθοδοξησαν καί οταν επέστρεψαν οι Αρχιερεις της Εξαρχίας, διά νά μή μή υπάρξουν αντιδρασεις "εφευρομεν", οπως εδηλωσεν ο θεολόγος Ελευθεριος Γκουτζίδης ενωπιον της Ιερας Συνόδου τόν Αυγουστο του 2018, την "συγχωρητικην ευχήν".... Η πρότασις μου κατα την διεξαγωγην των συζητησεων ητο νά διορθωθη εις τό μέρος τουτο, η Εγκυκλιος του 2006 καί ουτω νά τεθη υπ οψιν διά τήν σύνταξιν της Κοινης Ομολογίας Πϊστεως, πλήν ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος δέν εδέχθη νά γίνη καμμία διόρθωσις, δεδομένου οτι από του 2015, δεν ηδυνατο, διά τους ηδη γνωστους λόγους, νά απαγκιστρωθη από την εμμονην του Ελευθεριου οτι "ἑφευραμεν την συγχωρητικην ευχήν, διά νά μη υπάρξουν αντιδρασεις καί ουτω εσωσαμεν την Εκκλησία από τό σχίσμα" καί οτι πρέπει νά δεχθωμεν τους Σεβασμιωτατους Παχωμιον καί Ευσταθιον ως μοναχούς καί ουχί ως Επισκόπους καί αλλα της "ανοίας ρητα". . Ιδού ενα θεμα το οποίον μέ δική μου πρωτοβουλία δέν εκλεισε καί τό οποίον ειναι απαραίτητον νά συζητησωμεν κατα τόν συνεχιζόμενον μετα του Σεβασμιωτατου Αμφιλοχίου διάλογον. Εχω δηλώσει εις τούς εν Λαρίση Ορθοδόξους, οτι θα κάνω τό πάν διά νά μή γινη κανενα σχίσμα. Διότι αυτό θα ειναι τό πλέον ανόητο σχίσμα. Ο Θεός νά βοηθηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή