ΕΝ Ω ΚΡΙΜΑΤΙ ΚΡΙΝΕΤΕ ΚΡΙΘΗΣΕΣΘΕ

Ο Χαριλαος Στουραιτης εγραψε:"Στα επιτίμια του παρακάτω Κανόνος υπέβαλαν τον εαυτόν τους, όλοι αυτοί που υποτάχθηκαν στους δύο αμετανοήτους αιρετικούς και συλλειτούργησαν με τους ως άνω προερχομένους εκ της καθηρημένης συνόδου του Νικολάου. Παρακάτω, ο ΜΕ΄των Αγίων Αποστόλων, που αναφέρεται σε όσα έπραξαν οι επτά το 2019. «Ἐπίσκοπος, ἢ Πρεσβύτερος, ἢ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος, μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δὲ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς Κληρικοῖς ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω». Καὶ ἑρμηνεύει ὁ ὅσιος Νικόδημος: «Ὁ παρὼν Κανὼν διορίζει, ὅτι ὅποιος Ἐπίσκοπος, ἢ Πρεσβύτερος, ἢ Διάκονος ἤθελε συμπροσευχηθῇ μοναχά, ἀλλ΄ ὄχι καὶ νὰ συλλειτουργήσῃ μὲ αἱρετικοὺς ἂς ἀφορίζηται. Ἐπειδὴ ὅποιος μὲ τοὺς ἀφωρισμένους συμπροσεύχηται (καθὼς τοιοῦτοι εἶναι οἱ αἱρετικοί), πρέπει νὰ συναφορίζηται καὶ αὐτός, κατὰ τὸν ι’(10ο) τῶν αὐτῶν Ἀποστόλων. Εἰ δὲ καὶ ἐσυγχώρησεν εἰς τοὺς αἱρετικοὺς αὐτοὺς νὰ ἐνεργήσουν κᾀνένα λειτούργημα, ὡσὰν Κληρικοί, ἂς καθαίρηται, ἐπειδὴ ὅποιος Κληρικὸς συλλειτουργήσει μὲ καθηρημένους (καθὼς τοιοῦτοι εἶναι καὶ οἱ αἱρετικοί, κατὰ τὸν β’(2ο) καὶ δ’(4ο), τῆς Γ’) συγκαθαιρεῖται καὶ αὐτός, κατὰ τὸν ια’(11ο) τῶν Ἀποστόλων. Πρέπει γὰρ τοὺς αἱρετικοὺς νὰ μισοῦμεν καὶ νὰ ἀποστρεφώμεθα, ἀλλ’ ὄχι ποτὲ καὶ νὰ συμπροσευχώμεθα μὲ αὐτοὺς ἢ νὰ συγχωροῦμεν εἰς αὐτοὺς νὰ ἐνεργήσουν τι Ἐκκλησιαστικὸν λειτούργημα, ἢ ὡς Κληρικοί, ἢ ὡς ἱερεῖς». Ο "Κήρυξ Γνησίων Ορθοδόξων εσχολίασε:"Ενα πρωτο σχολιον: «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε· εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν. τι δε βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς; ή πως ερείς τω αδελφώ σου, άφες εκβάλω το κάρφος από του οφθαλμού σου, και ιδού η δοκός εν τω οφθαλμώ σου; υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ του οφθαλμού του αδελφού σου.» (Κατά Ματθαίον, 7, 1-5). Θα ακολουθησουν καί αλλα. Καί παλιν: Ο "Κήρυξ Γνησίων Ορθοδόξων" εγραψε: "Δια να φθασωμε στην "ενωσιν" του 2019 μετα του Αργολίδος Παχωμιου, προηγηθησαν πολλα ομολογιακα κείμενα εκ μερους αυτου τα οποια καί εδημοσιευθησαν καί τα εγνωριζον οι παντες. Πριν αναλύσω, ομως, αυτό το θεμα θα θεσω ενα απλό ερωτημα: "Πρίν την περιβοητον ενωσιν του 1971 με τους Ρωσους της Διασπορας, καί την απόφασιν αυτων του Σεπτ. του 1971, δια της οποίας "εδεχοντο" τους Αρχιερεις μας ως σχισματικους, ητοι δια "χειροθεσιας", κατα τον Η Κανόνα της Α Οικουμενικης Συνοδου, τι ομολογιακόν εκ μερους των ΡτΔ. υπηρξεν, ωστε να λεγωμεν επί πεντηκοντα τρια συναπτα ετη, οτι "υπό την προυπόθεσιν οτι ωρθοδοξησαν οι Ρωσοι της Διασπορας καί εδεχθησαν την Ομολογιαν Εκκλησιολογιαν μας, ηνωθημεν μετ αυτων καί εδεχθημεν παρ αυτων την συγχωρητικην ευχην, οπως την μετωνομασαν τινες" καί μαλιστα "επί τω σκοπω της αναγνωρισεως των χειροτονιων μας καί δια να γινη η ενωσις μετα των Φλωρινικων, οι οποιοι δεν τας εδεχοντο προφασιζόμενοι το υφ ενος";