ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΥΦΟΜΜΑΤΟΣ)

Λίγη ιστορία για τους νεότερους, γιατί αυτοί που ξεχνούν την ιστορία τους είναι βέβαιο ότι θα βιώσουν τα ίδια γεγονότα και χειρότερα. Τι ομολογούσαν το 2008 το Ιερατικό Συμβούλιο με τον λαό και τι ομολογούν σήμερα ο πατήρ Μιχαήλ και ο πατήρ Κυριακός με τους οπαδούς τους; Σχισματικοί είναι αυτοί που αλλάζουν ομολογία και όχι αυτοί που παραμένουν στην ομολογία τους. Από τον Ημεροδείκτη του Ιερατικού Συμβουλίου της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Κύπρου του έτους 2008. ------------------------------ Γιατί κλήρος και λαός της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Κύπρου δεν αναγνωρίζουν τη «χειροτονία» του Σεβαστιανού και αποκήρυξαν τον Νικόλαο Μεσσιακάρη και τη «Σύνοδό» του ως «συναγωγή πονηρευομένων». 1. Ο Νικόλαος και η σύνοδός του, καταπατώντας το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Κύπρου και τους Ιερούς Κανόνες, εισέβαλαν απρόσκλητοι από τον Κλήρο και Λαό της τοπικής μας Εκκλησίας και «χειροτόνησαν Επισκόπους». Ο ΛΕ΄ Αποστολικός Κανόνας απαγορεύει σε Επίσκοπο να χειροτονεί έξω από τα όρια της δικαιοδοσίας του και τιμωρεί με καθαίρεση και αυτόν και «οὕς εχειροτόνησεν». ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΛΕ΄ «Επίσκοπον μη τολμάν έξω των εαυτού όρων χειροτονίας ποιείσθαι, εις τας μη υποκειμένας αυτώ πόλεις και χώρας. Ει δε ελεγχθείη τούτο πεποιηκώς, παρά την των κατεχόντων τας πόλεις εκείνας ή τας χώρας γνώμην, καθαιρείσθω και αυτός, και ους εχειροτόνησεν.» 2. Ο Νικόλαος και η σύνοδός του ενώ είχαν πληροφορηθεί γραπτώς υπό αξιόπιστων ανδρών, κληρικών και λαϊκών, ότι ο Σεβαστιανός είναι ανάξιος της ιερωσύνης, προχώρησαν παρανόμως στη χειροτονία του. Περιφρόνησαν ακόμη και ενυπόγραφη επιστολή του πνευματικού του όπου καταμαρτυρείται η αναξιότητά του και ομολογεί ότι δεν έδωσε συμμαρτυρία για τη χειροτονία του αλλά του είχε επιβάλει επιτίμιο ακοινωνησίας χρονικής διάρκειας δεκαπέντε (15) ετών. 3. Ο Νικόλαος και η σύνοδός του προχώρησαν στη χειροτονία Σεβαστιανού ενώ χριστιανοί φώναζαν «Ανάξιος» και ο Ναός είχε κοκκινίσει από τα αίματα των τραυματιών. Η «χειροτονία» Σεβαστιανού είναι χειροτονία «αιμάτων και δόλια». Αντί λοιπόν ο Νικόλαος και οι Συνεπίσκοποί του να εξετάσουν τον βίο και την πολιτεία και να τον καθαιρέσουν, προχώρησαν στη χειροτονία του χωρίς φόβο Θεού και ντροπή ανθρώπων παραβιάζοντας έτσι πολλούς Ιερούς Κανόνες. Παραθέτομεν από το Ιερό Πηδάλιο την ερμηνεία και συμφωνία του Θ΄ Κανόνος της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Θ’ Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου Ο παρών Κανών διορίζει, ότι, εκείνοι όπου μέλλουν να ιερωθούν, πρέπει να είναι καθαροί από αμαρτήματα, οπού κωλύουσι την ιερωσύνην, και πρέπει να εξετάζηται ο βίος αυτών και η διαγωγή. Ανίσως δε τινες έγιναν Πρεσβύτεροι χωρίς να εξετασθούν, ή και εξετασθέντες ομολόγησαν μεν τα αμαρτήματά των, όντα κωλυτικά της ιερωσύνης, οι δε εξετάσαντες αυτούς Αρχιερείς, κινηθέντες παρά Κανόνας, εχειροτόνησαν αυτούς ιερείς ούτοι, λέγω, οι αναξίως ιερωθέντες, απρόσδεκτοι είναι εις το να ιεροπρακτούν. Ελεγχθέντες γαρ από άλλους, ή αυτοί οι ίδιοι ομολογήσαντες τα κωλυτικά της ιερωσύνης αμαρτήματα οπού έπραξαν προ της χειροτονίας, καθαιρούνται κατά τον Βαλσαμώνα και τον Ζωναράν, ή παύουσι του ιεροπρακτείν, κατά τον Ανώνυμον ερμηνευτήν των Κανόνων. Επιφέρει δε και αιτίαν ο Κανών, δια τι οι αμαρτήμασι περιπεσόντες δεν είναι δεκτοί εις την ιερωσύνην. Επειδή, λέγει, η καθολική Εκκλησία διαφεντεύει, και θέλει να ήναι οι ιερείς ανεπίληπτοι, ήτοι ακατηγόρητοι εις αμαρτίας, καθώς προστάζει ο Παύλος να είναι και ο Επίσκοπος, λέγων «Δει τον Επίσκοπον ανεπίληπτον είναι» ήτοι όχι μόνον ανέγκλητον, αλλά και άμεμπτον παντελώς, και ακατηγόρητον. Σ υ μ φ ω ν ί α Συμφώνως με τον παρόντα και ο θ΄ της εν Νεοκαισαρεία διορίζεται, λέγων, εάν Πρεσβύτερος προ της χειροτονίας αμαρτήσει αμαρτίαν σαρκικής μίξεως, και μετά την χειροτονίαν ομολογήση αυτήν, πλέον ας μη ιερουργή. Ομοίως και Διάκονος εάν ούτως αμαρτήσας, μετά το χειροτονηθήναι εξομολογηθή, τάξιν μόνον υπηρέτου να έχη, κατά τον ι. της αυτής. Ο δε γ΄ Θεοφίλου λέγει, ότι, ο εξ αγνοίας χειροτονηθείς αναξίως Πρεσβύτερος, ούτος και μετά την χειροτονίαν ελεγχθείς, εκβάλλεται της Ιερωσύνης. Ομοίως και Διάκονος αναξίως χειροτονηθείς, καθαιρείται κατά τον ε΄ του αυτού. Τούτο το ίδιον λέγει ο ς΄ του αυτού. Και πάντα δε τα αμαρτήματα οπού καθαιρούσι της ιερωσύνης, μετά την ιερωσύνην γινόμενα, ταύτα και προ της ιερωσύσης γινόμενα, και ελεγχόμενα, ή ομολογούμενα μετά την ιερωσύνην, παρομοίως καθαιρούσιν. Ου μόνον δε καθαιρούσιν, αλλά και εμποδίζουσί τινα εις το να γένει ιερεύς. 4. Ο Νικόλαος και η σύνοδός του με τις ενέργειές τους προκάλεσαν σχίσμα στην Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Κύπρου για το οποίον δε συγχωρούνται ούτε με αίμα μαρτυρίου. Παραθέτομεν από το ιερόν Πηδάλιο (2) υποσημείωση του ΛΑ’ Κανόνα των Αγίων Αποστόλων. Λέγει δε ο θείος Χρυσόστομος (εις την ια' ομιλ. προς Εφεσίους), ότι είπεν ένας άγιος άνθρωπος, πως, ουδέ αίμα μαρτυρίου ημπορεί να εξαλείψη την αμαρτίαν του χωρισμού της εκκλησίας και της διαιρέσεως, και το να σχίση τινάς την Εκκλησίαν είναι χειρότερον κακόν, από το να πέση εις αίρεσιν. 5. Ως Έλληνες Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Κύπρου, οι οποίοι αγωνιζόμαστε σε δύσκολους καιρούς υπέρ πίστεως, αληθείας και δικαιοσύνης, είμαστε υποχρεωμένοι να φωνάξουμε ένα βροντερό ΟΧΙ στον ΑΝΑΞΙΟ Σεβαστιανό. Αυτό μας επιβάλλει η ελληνορθόδοξή μας συνείδηση και αξιοπρέπεια αλλά και η υποχρέωσή μας να διαφυλάσσουμε τα δικαιώματα του Θεού από λύκους βαρείς και αυτόκλητους λαθροχειροτονημένους επισκόπους.