ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ […] Όλα ας τα κάνουμε, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε πλησίον μας το άγιο Πνεύμα, και να τιμούμε πάρα πολύ εκείνους που ορίστηκαν να μεταδίδουν την ενέργεια Αυτού· διότι είναι μεγάλη η αξία των ιερέων. «Εκείνους που θα συγχωρήσετε», λέγει ο Κύριος, «συγχωρούνται οι αμαρτίες τους»[Ιω.20,23]. Για τον λόγο αυτόν και ο Παύλος έλεγε «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε(: Να πείθεσθε και να υποτάσσεσθε με προθυμία, χωρίς δισταγμούς και δυσφορίες, στους πνευματικούς προϊσταμένους σας)»[Εβρ.13,17] και να τους τιμάτε πάρα πολύ. Διότι εσύ μεν φροντίζεις για τα δικά σου, και αν τα τακτοποιήσεις αυτά καλώς, δεν είσαι καθόλου υπεύθυνος για τους άλλους, ο ιερέας όμως και αν ακόμη τακτοποιήσει καλώς τον δικό του βίο, δεν δείξει όμως την πρέπουσα φροντίδα για σένα ή για όλα τα μέλη του ποιμνίου του, θα οδηγηθεί μαζί με τους πονηρούς στη γέεννα και πολλές φορές χωρίς να προδίδεται από τους δικούς του, οδηγείται στον αιώνιο πνευματικό θάνατο από εσάς, αν δε ρυθμίσει καλώς όλα εκείνα που έχουν σχέση με αυτόν και που θα οδηγήσουν στη δική σας σωτηρία. Γνωρίζοντας, λοιπόν, το μέγεθος του κινδύνου, να περιβάλλετε αυτούς με πολλή συμπάθεια, πράγμα που και ο Παύλος υπαινίχθηκε λέγοντας ότι «αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν(:διότι αυτοί αγρυπνούν για τη σωτηρία των ψυχών σας)» και όχι απλώς αγρυπνούν, αλλά αγρυπνούν ως άνθρωποι που θα λογοδοτήσουν για την πνευματική σας κατάσταση όσο ζούσατε, κατά την ημέρα της Κρίσεως :«ὡς λόγον ἀποδώσοντες(:επειδή θα δώσουν λόγο για σας στον Χριστό)»[Εβρ.13,17] · για τον λόγο αυτό πρέπει αυτοί να απολαύουν πολλής τιμής. Εάν όμως μαζί με τους άλλους ενεργείτε και εσείς εναντίον τους, τότε ούτε και εσείς θα βρίσκεστε σε καλή κατάσταση· διότι όσο ο κυβερνήτης βρίσκεται σε κατάσταση ευθυμίας, θα βρίσκονται και οι επιβάτες σε ασφάλεια, αν όμως τον περιφρονούν εκείνοι και κρατούν στάση εχθρική εναντίον του και έτσι τον ταλαιπωρούν, τότε ούτε και να επαγρυπνήσει μπορεί κατά όμοιο τρόπο, ούτε να ασκήσει καλώς το έργο του και χωρίς να το θέλει, περιβάλλει αυτούς με άπειρα κακά. Έτσι και ο ιερέας αν μεν απολαύει της τιμής εκ μέρους σας, θα μπορέσει να τακτοποιήσει και τα δικά σας θέματα καλώς, αν όμως τους στενοχωρείτε εξασθενώντας τη δύναμή τους, θα τους καταστήσετε μαζί με σας ευκολοπρόσβλητους στα κύματα και αν ακόμη είναι πάρα πολύ γενναίοι. Σκέψου τι λέγει ο Χριστός περί των Ιουδαίων: «ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱγραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι🙂στην διδασκαλική έδρα του Μωϋσέως εκάθησαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Όσα λοιπόν αν σας διδάσκουν να τηρείτε, τηρείτε τα και πράττετέ τα. Μην πράττετε όμως κατά τα έργα αυτών, διότι λέγουν μεν, αλλά δεν εφαρμόζουν όσα λέγουν)» [Ματθ.23,2-3]. Τώρα όμως δεν μπορούμε να πούμε: «Στην έδρα του Μωυσή κάθισαν οι ιερείς», αλλά «κάθισαν στην έδρα του Χριστού»· διότι ανέλαβαν τη συνέχεια της διδασκαλίας Εκείνου. Για τον λόγο αυτό και ο Παύλος λέγει: «Ὑπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν ὡς τοῦ Θεοῦ παρακαλοῦντος δι᾿ ἡμῶν· δεόμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ, καταλλάγητε τῷΘεῷ🙂Είμαστε, λοιπόν, εμείς οι Απόστολοι πρεσβευτές του Χριστού προς τους άλλους ανθρώπους· διότι ο Θεός δια μέσου μας, σας παρακαλεί. Παρακαλούμε, λοιπόν, και εμείς εξ ονόματος του Χριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό)»[Β΄Κορ.5,20].Δε βλέπετε που όλοι υποτάσσονται στους κοσμικούς άρχοντες και εκείνοι τους δικάζουν και ως προς την καταγωγή και ως προς τον βίο και ως προς τη σύνεση; Αλλά όμως χάριν εκείνου που διόρισε αυτούς δε σκέπτονται τίποτε από αυτά, αλλά σέβονται την απόφαση του βασιλέως, οποιοσδήποτε και αν είναι εκείνος που έλαβε την εξουσία. Έπειτα, εάν άνθρωπος διορίσει κάποιον, υπάρχει τόσος πολύς φόβος, τη στιγμή όμως που χειροτονεί ο Θεός και περιφρονούμε τον χειροτονούμενο και τον υβρίζουμε και τον περιλούζουμε με άπειρα κακά και ενώ λάβαμε την απαγόρευση να κρίνουμε τους αδελφούς μας, ακονίζουμε την γλώσσα μας εναντίον των ιερέων, πώς αυτά είναι άξια απολογίας, όταν το μεν δοκάρι στο μάτι μας δεν το βλέπουμε, ενώ το καρφί του άλλου το περιεργαζόμαστε με όλη την κακία μας[Ματθ.7,3· Λουκά 6,41]; Δε γνωρίζεις ότι καθιστάς φοβερότερο το δικαστήριο εναντίον σου, δικάζοντας με αυτόν τον τρόπο; Και αυτά τα λέγω όχι επιδοκιμάζοντας εκείνους που ασκούν ανάξια την ιεροσύνη, αλλά και ευσπλαχνιζόμενος αυτούς πάρα πολύ και δακρύζοντας γι’ αυτούς· δε λέγω όμως ότι είναι δίκαιο γι' αυτό να κρίνονται από τους αρχόμενους και μάλιστα από τους πάρα πολύ αφελείς· διότι και αν ακόμη ο βίος αυτών είναι πάρα πολύ διεφθαρμένος, εσύ όμως εάν προσέχεις τον εαυτό σου, δε θα ζημιωθείς ως προς τίποτε σχετικά με εκείνα που παρεδόθησαν σε αυτόν από τον Θεό· διότι, εάν έκανε την όνο να μιλήσει και χάρισε μέσω μάντεως πνευματικές ευλογίες και ενήργησε χάριν των Ιουδαίων που εξέκλιναν με το ανόητο στόμα και την ακάθαρτη γλώσσα του Βαλαάμ [Αριθμ. 22,7 κ.ε.],πολύ περισσότερο σε εσάς που είστε ευγνώμονες απέναντί του, και αν ακόμη οι ιερείς είναι πάρα πολύ φαύλοι, θα κάνει όλα εκείνα που θέλει και θα στείλει το άγιο Πνεύμα· διότι ούτε ο καθαρός προσελκύει το Πνεύμα εξαιτίας της καθαριότητάς του, αλλά η χάρη είναι εκείνη που επιτελεί το παν, διότι λέγει «εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλὼς εἴτε Κηφᾶς εἴτε κόσμος εἴτε ζωὴ εἴτε θάνατος εἴτε ἐνεστῶτα εἴτε μέλλοντα, πάντα ὑμῶν ἐστιν(:είτε ο Παύλος είτε ο Απολλώς είτε ο Κηφάς είτε ο κόσμος όλος είτε η ζωή είτε ο θάνατος είτε τα παρόντα είτε τα μέλλοντα, όλα είναι δικά σας (ώστε να μη γίνεστε εσείς δούλοι ανθρώπων ή και συστημάτων ξένων προς τον Χριστό))»[Α΄Κορ.3,22] · διότι εκείνα που έλαβε ο ιερέας μόνο ο Θεός μπορεί να τα δωρίσει· και όπου και αν φθάσει η ανθρώπινη φιλοσοφία, θα φανεί κατώτερη από εκείνη τη χάρη. Και αυτά τα λέγω όχι για να περνούμε τη ζωή μας με ραθυμία, αλλά για να μην επισωρεύετε πολλές φορές κακά εναντίον του εαυτού σας εσείς οι αρχόμενοι, όταν μερικοί από τους πνευματικούς προϊσταμένους σας δείχνουν ραθυμία. Και γιατί λέγω τους ιερείς; Ούτε άγγελος, ούτε αρχάγγελος μπορεί να κάνει κάτι σχετικά με εκείνα που δίδονται από τον Θεό, αλλά τα πάντα γίνονται από τον Πατέρα, τον Υιό και το άγιο Πνεύμα. Ο δε ιερέας δανείζει τη γλώσσα του και δίδει το χέρι του· καθόσον δε θα ήταν δίκαιο εξαιτίας της κακίας του άλλου, να παραβλάπτονται εκείνοι που προσέρχονται με πίστη στα σύμβολα της σωτηρίας μας. Γνωρίζοντας λοιπόν όλα αυτά, και τον Θεό να φοβούμαστε και να τιμούμε τους ιερείς Αυτού, αποδίδοντας σε αυτούς όλη την τιμή, για να λάβουμε πολλή αμοιβή εκ μέρους του Θεού και για τα δικά μας κατορθώματα και για την τιμή μας προς εκείνους με τη χάρη και φιλανθρωπία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, μετά του οποίου στον Πατέρα συγχρόνως και στο άγιο Πνεύμα ανήκει η δόξα, η δύναμις και η τιμή, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν. ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ -Οι γονείς μας, ο πατέρας μας και η μητέρα μας, είναι ιερά πρόσωπα για μας. Έχουν από το Θεό μεγάλη χάρη και ευλογία. Μα πιο μεγάλη από αυτούς χάρη και ευλογία έχουν οι ιερείς μας. - Η διαφορά ανάμεσα στους ιερείς και στους γονείς μας είναι πολύ μεγάλη. Είναι τόσο μεγάλη, όσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στην παρούσα ζωή και στην αιώνια. - Οι γονείς, γεννούν παιδιά, για την παρούσα ζωή· οι ιερείς, για την άλλη. Οι γονείς, δεν μπορούν, ούτε να σώσουν τα παιδιά τους, ούτε να τα προφυλάξουν· ούτε από αρρώστειες· ούτε από τον θάνατο! - Οι ιερείς, μπορούν. Και σώζουν. Ψυχές άρρωστες. Από το χείλος της απωλείας! Κάνουν και σταματάει το κατρακύλισμα: με τα λόγια τους· με τις συμβουλές τους· και με τις ευχές τους. -Οι γονείς, αν τα παιδιά τους πρόσβαλαν κανέναν μεγάλον, δεν μπορούν να τα προστατεύσουν! - Οι ιερείς, μας βγάζουν ασπροπρόσωπους, ακόμη και αν εναντίον μας έχει οργισθή ο ίδιος ο Θεός. Γιατί ο Θεός έχειδεσμευθή να τους ακούει. ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ Περί Εκκλησίας σήμερα ο λόγος και σκέφτομαι πως η Ορθόδοξος Εκκλησία του Χριστού παραμένει εις τον αιώνα ο μυστικός τόπος της καταφυγής και της προστασίας μας. Ο μυστικός τόπος της παραμυθίας και της παρακλήσεως και της χάριτος. Καθώς η άκτιστος Εκκλησία είναι ο ίδιος ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας. Η Εκκλησία είναι τόπος μυστικός. Είναι ο τόπος της Αναστάσεως. Είναι η αγκάλη του Κυρίου μας και η στοργή Του και η προστασία Του. Η Εκκλησία είναι μία, αγία, καθολική και αποστολική. Αυτό ομολογούμε στο Σύμβολον της Πίστεως, προ της εισόδου μας στον τόπο του μυστηρίου και του αγιασμού των Τιμίων Δώρων. Προκειμένου να μεταλάβουμε Σώμα και Αίμα Χριστού. Κοινωνούντες εν ταπεινότητι. Προσερχόμενοι «Μετά Φόβου Θεού, Πίστεως και Αγάπης.» Και σκέφτομαι εσχάτως το κοσμικό φρόνημα που μας διακρίνει και μας διακατέχει κι ας έχουμε το προνόμιο να εισερχόμεθα μυστικώς στον τόπο της Εκκλησίας, στον τόπο του ιερού, αυτόν της εκκλησιαστικής Σύναξης και να μετέχουμε της μυστηριακής της ζωής. Ένα πειρασμικό κοσμικό φρόνημα, αυτό της δαιμονικής κατακρίσεως μας διακρίνει εν πολλοίς, που μας διαλύει εντέλει και μας κατατρώει Σκέφτομαι σήμερα να καταφύγω στο λόγο και στις Διδαχές του αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Χωρίς σχόλια και αχρείαστους και φορτικοὺς διδακτισμούς, καθώς ο λόγος του αγίου είναι και παραμένει ένας απαλός ορθόδοξος λόγος εκκλησιαστικής αμεσότητος και ταπεινότητος. Λόγος διαφανής γιὰ όλους εμάς του κοσμικού πάθους και του εγωϊσμού. «Διά τούτο σας παρακαλώ, άγιοι ιερείς, και σας παραγγέλλω να φροντίσητε διά τους κοσμικούς πώς να σωθώσι και εκείνοι και σεις. Ομοίως πάλιν οι κοσμικοί να τιμάτε τους ιερείς σας· και αν τύχη ένας ιερεύς και ένας βασιλεύς, τον ιερέα να προτιμήσῃς· και αν τύχη ένας ιερεὺς και ένας άγγελος, τον ιερέα να προτιμήσῃς, διότι ο ιερεύς είνε ανώτερος από τους Αγγέλους. Ο δε ιερεύς οπού θέλει το καλόν του, νὰ διαβάση τον Νόμον, να καταλάβη το χρέος του. Διά τους αγίους ιερείς δεν έχω να σας πω τίποτε. Εγώ έχω χρέος όταν απαντήσω ιερέα να σκύψω νὰ του φιλήσω τα χέρια και να τον παρακαλέσω να παρακαλή τον Θεόν διά τας αμαρτίας μου. Διότι όλος ο κόσμος να παρακαλέσῃ τον Θεόν δεν δύνανται να τελειώσουν τα Άχραντα Μυστήρια, και ένας ιερεύς, έστω και αμαρτωλός, δύναται με την χάριν του Αγίου Πνεύματος να τα τελειώση.… Να προσέχετε, αδελφοί μου, οι κοσμικοί να μη κατηγορῆτε τους παπάδες σας, να μη τους υβρίζετε και να μη τους παραμελήτε, διότι βάνετε φωτιά και καίεσθε· διότι οι παπάδες είνε ανώτεροι και από τους Αγγέλους και από τους βασιλεῖς. Εγώ, αδελφοί μου, η γνώμη μου έτσι με λέγει να κάμω. Εὰν απαντώ ένα παπά και ένα βασιλέα, με φαίνεται εύλογον τον παπά να βάλω να καθήση υψηλότερα από τον βασιλέα· και εάν απαντήσω ένα παπά και ένα άγγελον, πρώτα θὰ χαιρετήσω τον παπά και έπειτα τον άγγελον. Διότι, αδελφοί μου, είνε ανώτερος και από την Αγίαν Τράπεζαν, ανώτερος και από το άγιον Ποτήριον· διότι τό άγιον Ποτήριον είνε άψυχον, μα ο ιερεύς μεταλαμβάνει τα άχραντα Μυστήρια καθ᾿ εκάστην ημέραν, το τίμιον σῶμα και αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού. Εγώ, αδελφοί μου, δεν έχω καμμίαν κατηγορίαν να κάμω των παπάδων, διότι είνε παπάδες και έχουν τον Χριστόν οπού τους παιδεύει και ό,τι σφάλμα κάμουν οι παπάδες, έχει ο Χριστός μας ράβδον σιδηράν δι᾿ αυτούς.» Αυτά τὰ ελάχιστα για το κοσμικό μας φρόνημα και την ευκολία της κατάκρισης, που μας διακρίνει πολλές φορές, που μας απομακρύνει από τον μυστικό τόπο του αγιασμού και της χάριτος και της σωτηρίας μέσα στους κόλπους της άκτιστης Εκκλησίας. Που μας απομακρύνει από την αγκάλη του Χριστού.