ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΤΗΛ. 210.6020176, 210 2466057
Α. Π. 202 ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 16-5-2001 (π.ἡ.).
ΠΡΟΣ
τόν Μακαριώτατον Πρόεδρον καί ἅπαντα τά μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος.
Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς, εἴθε ὁ Χριστός νά εἶναι ἐν τῷ μέσω ἡμῶν καί μή ἀντανέλη ἀφ᾿ ἡμῶν τήν Χάριν τοῦ Παναγίου Του Πνεύματος.
Τήν 14-4-01 ὑπεβάλαμεν, ἐνώπιον τῆς συνεδριαζούσης ῾Ιερᾶς Συνόδου, τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 198 ἔγγραφον - αἴτησιν, πρός ῾Υμᾶς τόν Μακαριώτατον Πρόεδρον καί τούς ᾿Αρχιερεῖς τούς συμμετασχόντας κατά τήν προηγηθεῖσαν τήν 13-4-2001 Α' συνεδρίασιν τῆς ῾Ιεραρχίας, Σεβασμιωτάτους Πειραιῶς κ. Νικόλαον, ᾿Αργολίδος κ. Παχώμιον, Περιστερίου κ. Γαλακτίωνα, καί Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέαν καί ἐγράφομεν ἐν αὐτῷ. Παραθέτομεν ἐν τῷ συνόλῳ του τό κείμενόν μας:
"᾿Επειδή κατά τήν χθεσινήν (13-4-2001) συνεδρίασιν τῆς ῾Ιεραρχίας ὑπεγράφη ᾿Απόφασις περί "ὁριστικῆς" παύσεώς μου ἀπό τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως, τήν ὁποίαν ὑπέγραψεν καί ἡ ἐλαχιστότης μου μέ τήν ἔνδειξιν "ἐνίσταμαι".
᾿Επειδή ἡ ἀπόφασις αὕτη ἐλήφθη χωρίς νά τηρηθῇ ἡ Κανονική καί Νόμιμος διαδικασία, ἐνῶ παρεβιάσθησαν ὅλως αὐθαιρέτως οἱ ῾Ιεροί Κανόνες καί βασικοί Κανόνες δικαίου, καί ἠθικῆς τάξεως, τῶν ὁποίων ἡ παράβασις πέραν τῶν ἄλλων συνεπάγεται καί ἀκύρωσιν τῆς ἐν λόγῳ ἀποφάσεως.
᾿Επειδή, κατέθεσα εἰς τά Πρακτικά καί ἐζήτησα νά συναφθῇ μέ τήν "᾿Απόφασιν" καί ἡ δήλωσίς μου, καθ᾿ ἥν: "᾿Επί τῆς ἀποφάσεως τῆς 13-4-2001 ἐνίσταμαι, διότι ἐνῶ ἐζήτησα νά ἀναγνωσθῇ ἡ ἀπάντησίς μου ἐπί τῆς εἰσηγήσεως τοῦ Μακαριωτάτου, ἐνῶ ὑπάρχει ἡ σχετική ἀναφορά μου (186/31-1-01), ἐνῶ ὁ Σεβ/τος ᾿Αργολίδος εἶπεν: "καί οἱ ἐγκληματίαι ἀπολογοῦνται", ἐνῶ ὁ Σεβ/τος Περιστερίου ἐπέμενε νά διαβασθῆ ἡ ἀπολογία μου, τοῦτο δέν ἐγένετο δεκτόν ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς καί ἀσφαλῶς καί τοῦ Σεβ. Διαυλείας. Οὕτω "κατεδικάσθην" ἀναπολόγητος. ᾿Επί τῆς ἀποφάσεως ὑπέγραψα μέ τήν ἔνδειξιν "ἐνίσταμαι", ἐσημείωνα δέ εἰς τήν δήλωσιν ταύτην, ὅτι "θά ἀκολουθήσῃ ἔνστασις".....
ΕΥΣΕΒΑΣΤΩΣ ΖΗΤΩ
νά μοῦ παρασχεθῇ ἡ ἐν λόγῳ ᾿Απόφασις,ὡς καί τά Πρακτικά (ἔστω τά Πρόχειρα). ᾿Επίσης ζητῶ καί τά Πρακτικά τῆς 31-1-2001, τά ὁποῖα ἤδη ἔχουν ὑπογραφεῖ καί ἐπί τῶν ὁποίων ὡς ἐσημείωσα παρετηρήθησαν σοβαραί παραλείψεις. Σημειώνω δέ ὅτι μέχρι Κανονικῆς ἐκδικάσεως τῆς ᾿Ενστάσεώς μου ἡ ἐν λόγῳ ᾿Απόφασις δέν ἰσχύει.
᾿Ελάχιστος ἐν ᾿Επισκόποις
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος"
῾Η Α.Μ. ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος κ. ᾿Ανδρέας, εἰς ἀπάντησιν τοῦ ὡς ἄνω ἡμετέρου ἐγγράφου μοί ἀπέστειλεν προσφάτως τό κάτωθι ἔγγραφον, τό ὁποῖον παραθέτομε αὐτούσιον:
"ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ
Μπότσαρη 8 - Περιστέρι - ᾿Αθῆναι
᾿Αριθμ. Πρωτ. 1317 ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 12 Μαΐου 2001 (έκκλ. ἡμερ.)
Πρός
τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκον
Στρογγύλη 194 00 ΚΟΡΩΠΙ
Σεβασμιώτατε, ὁ Κύριος ἐν τῷ μέσω ἡμῶν πάντοτε.
Εἰς ἀπάντησιν τῆς ἀπό 14-4-2001 (π.η.) καί ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 198 ὑμετέρας ἐπιστολῆς, σᾶς γνωρίζω τά ἐξῆς:
῾Η ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας κατά τήν Συνεδρίασιν Αὐτῆς τῆς 13ης ᾿Απριλίου ἐ.ἔ. ἀπεφάσισε τήν ὁριστικήν παῦσιν ὑμῶν ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως Αὐτῆς καί τόν διορισμόν εἰς αὐτήν τοῦ Αἰδ/του ῾Ιερέως π. ΔημητρίουΤσαρκατζόγλου, δι᾿ οὕς λόγους γνωρίζετε, καθ᾿ ὅτι συμμετείχατε εἰς τήν ὡς ἄνω Συνεδρίασιν καί μάλιστα ὑπεγράψατε τήν σχετικήν Πράξιν - ᾿Απόφασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου (᾿Αριθμ. Πρω. 3150).
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω οἱ προβαλλόμενοι ἐν τῇ προαναφερθείσῃ ἐπιστολῇ Σας ἰσχυρισμοί εἶναι ἀνεδαφικοί καί προκαλοῦν κατάπληξιν. ῾Η ῾Ιερά Σύνοδος οὐδεμίαν καταδικαστικήν ἀπόφασιν ἐξέδωσε ἐν προκειμένῳ καθ᾿ ὑμῶν, ἀλλ᾿ ἁπλῶς προέβη εἰς μίαν διοικητικήν πράξιν, αὐτήν τῆς παύσεώς Σας ἀπό τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως καί τῆς ἀντικαταστάσεώς Σας ὑφ᾿ ἐτέρου Κληρικοῦ, καθ᾿ ὅ ἔχει δικαίωμα.
Εἶναι ἄξιον περιεργείας, τό ὅτι παρουσιάζεσθε ἀγνοῶν, ὅτι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ὡς διοικητικόν ὄργανον ἐν προκειμένῳ δικαιοῦται νά διορίζῃ (ὅπως ἐδιώρισεν ὑμᾶς) καί νά παύῃ τόν ᾿Αρχιγραμματέα ἤ τούς Γραμματεῖς Αὐτῆς ὁποτεδήποτε κρίνῃ τοῦτο σκόπιμον.
Οἱ δέ ῾Ιεροί Κανόνες, περί τῶν ὁποίων παραδόξως κάνετε λόγον εἰς τήν ὡς ἄνω ἐπιστολήν σας, ὁμιλοῦντες περί "Κανονικῆς διαδικασίας" καί "δικαιώματος ἐκ τῶν Θείων καί ῾Ιερῶν Κανόνων", οὐδαμοῦ, ὡς πιστεύομεν γνωρίζετε, ἀσχολοῦνται μέ τοιαύτης φύσεως θέματα.
Προσέτι, οὐδείς λόγος ὑπάρχει διά τήν χορήγησιν εἰς ὑμᾶς ἀντιγράφων τῶν Πρακτικῶν (κατά τήν παγίαν ἄλλωστε τακτικήν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου), ἤ τῆς ᾿Αποφάσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, δεδομένου ὄντος ὅτι ἤσαστε παρών κατά τήν λῆψιν αὐτῆς, ἡ ὁποία εἶναι ὁριστική καί ἰσχυρά.
Μετ᾿ εὐχῶν
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
(Τ.Σ.Υ.)
+ Ο ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ: Σεβ/τους ᾿Αρχιερεῖς, μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος."
Πρίν ἀπαντήσωμεν είδικῶς εἰς τό ἀνωτέρω ἔγγραφον τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου παρατηρῶμεν τά κάτωθι:
Πρωτίστως ἐκ τῆς μελέτης τοῦ περιεχομένου τοῦ ἀνωτέρω ἐγγράφου, ὅπως ἡμεῖς ἐκτιμῶμεν, προκύπτει, ὅτι ὁ σεπτός Προκαθήμενος ἀπό ἀρκετό καιρό μᾶλλον ἀδυνατεῖ νά ἐλέγχῃ τά κείμενα, τά ὁποῖα τοῦ ἑτοιμάζουν οἱ γνωστοί σύμβουλοί Του καί ὁ ἴδιος ὑπογράφει. Δυστυχῶς, τό ἄμεσον γνωστόν περιβάλλον Του καταχρᾶται τήν ἁπλότητα τοῦ πολιοῦ Γέροντος ᾿Αρχιεπισκόπου καί τόν "σπρώχνει" εἰς κακούς χειρισμούς ἐπί σοβαρῶν ᾿Εκκλησιαστικῶν θεμάτων, οἱ ὁποῖοι ἀποβαίνουν εἰς βάρος τοῦ ἔργου τῆς ᾿Εκκλησίας. ᾿Αποτέλεσμα τῶν πληθωρικῶς ἤδη σημειωθέντων κακῶν χειρισμῶν εἶναι, ὅτι κατά τά τελευταῖα ἔτη, ἐμφανιζόμεθα μέσα ἀπό τάς ἐνεργείας μας, ὡς νά μή ἐνδιαφερώμεθα πλέον καθόλου διά τήν τήρησιν τῆς Κανονικῆς τάξεως καί ὡς νά μή ἀνησυχῶμεν ὅτι δέν λειτουργεῖ Κανονικῶς ὁ Συνοδικός θεσμός. Προσέτι δέ φαίνεται ὡς νά μή συνειδητοποιῶμεν, ὅτι πολλαί ἀπό τάς ἐνεργείας μας συντελοῦν, εἰς τήν προώθησιν σκευωριῶν, αἱ ὁποῖαι ἐξυπηρετοῦν τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν, ἐνῶ ὑποβόσκει ἡ προδοσία, ἡ ὁποία ἐν τέλει, μέ τό νέο μελετώμενο παλαιοημερολογιτικό σχῆμα πού προβλέπεται νά προκύψῃ, θά παρουσιασθῇ καί ὡς "᾿Ορθοδοξία"!.
Τά ὅσα συνέβησαν πάλιν κατά τά τελευταῖα ἔτη, μετά τό 1995, ἔχουν ἰδιαιτέραν σημασίαν καί πρέπει νά τά μελετήσωμεν καλῶς, διά νά λάβωμεν τά ἀπαραίτητα μηνύματα, καί νά ἐνεργήσωμε ἀναλόγως, ἄν δέν θέλωμεν νά θρηνήσωμεν καί πάλιν πτώσεις καί σχίσματα. Γνωρίζετε τάς ταπεινάς μου ἀπόψεις, διότι ἐπ᾿ αὐτῶν ἡ ἐλαχιστότης μου, Σᾶς ἀπέστειλα ἑκαντοντάδας σελίδας, ἔγγραφα, ῾Υπομνήματα, ᾿Αναφοράς, Εἰσηγήσεις καί Καταγγελίας. ᾿Αναφέρω τά πλέον χαρακτηριστικά μόνον ἐκ τῶν τελευταίων ἀποσταλέντων κειμένων μου::147/17/30-8-2000, 149/28-9-2000, 175/15/28-12-2000, 185/31-1-2001, 186/31-1-2001, 194/4-4-2001, 196/13-4-2001, 198/14-4-2001. ῾Επομένως, Σεβ/τοι ᾿Αδελφοί, εἶσθε ἀπόλυτα πληροφορημένοι καί ὀφείλομεν ὅλοι ἀπό κοινοῦ νά ἀρθῶμεν εἰς τό ὕψος πού ἀπαιτοῦν αἱ κρίσιμοι περιστάσεις καί νά ἀναλάβωμεν τάς Κανονικάς εὐθύνας μας πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν, ἵνα, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, τεθῇ φραγμός εἰς τά σκοτεινά σχέδια καί ἀναχαιτισθῇ ἡ ἐπιχειρουμένη προδοσία, ἡ ὁποία, ὅπως ἐπανειλημμένως κατήγγειλεν ἡ ἐλαχιστότης μου, ἑστιάζει εἰς τήν νόθευσιν τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς. Πιστεύω, ὅτι ὅλοι τουλάχιστον οἱ ᾿Αρχιερεῖς κατανοοῦμε τί σημαίνει διά τόν Νεοημερολογιτισμόν- Οἰκουμενισμόν, καί διά τόν Παπισμόν, ἀλλά καί διά τάς διαφόρους παλαιοημερολογιτικάς παρατάξεις, ἡ καθαρά ῾Ομολογία - ᾿Εκκλησιολογία τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας καί ἡ ἀδιάκοπος Γνησία ᾿Αποστολική Διαδοχή τῶν ᾿Επισκόπων καί πρεσβυτέρων Αὐτῆς. Εἶναι δεδομένον, ὅμως, καί ὅτι ὀλίγοι ἐκ τῶν πιστῶν τῆς ᾿Εκκλησίας ἀντιλαμβάνονται τά ἀνωτέρω, καί ἑπομένως δυσκολεύονται νά κατανοήσουν τάς ἔσωθεν καί ἔξωθεν χαλκευομένας σκευωρίας, κατά τῆς ᾿Εκκλησίας. ῾Ωστόσον δέν πτοούμεθα καί ἀπό τυχόν ἐγκαθέτους, ἤ ψευδαδέλφους, ἤ ψευδοαγωνιστάς, ἤ ὑποκριτάς, ὅσον καί ἄν ἐμφανίζωνται "βασιλικώτεροι τοῦ βασιλέως" διά νά καταφθείρουν τό "βασίλειον" καί πάρουν καί τό "κεφάλι τοῦ βασιλέως".
Γνωρίζομεν ἀκόμη καί ὅτι πολλοί ἐκ τῶν πιστῶν τῆς ᾿Εκκλησίας εἶναι μᾶλλον συνδεδεμένοι μέ πρόσωπα, δίκην ὁπαδῶν, καί ὄχι μέ τόν Χριστό καί τήν ᾿Αλήθεια τῆς ᾿Ορθοδοξίας. ᾿Επίσης ἐκτιμῶμεν ὅτι, ὅσοι, χάριτι Χριστοῦ, μείνωμεν πιστοί κατά τούς ἐσχάτους τούτους καιρούς, ἡ ζωή μας θά εἶναι ἕνας συνεχής διωγμός, ἔνας Γολγοθᾶς, εἰς μαρτύριον ὅμως τῆς Πίστεως εἰς τό ᾿Εσφαγμένον ᾿Αρνίον τῆς ᾿Αποκαλύψεως πού ἀληθινά ὁδηγεῖ εἰς τήν ᾿Ανάστασιν. . ῎Ισως εἶναι ἐγγύς ὁ καιρός κατά τόν ὁποῖον ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ θά εἰσέλθῃ εἰς τάς Κατακόμβας, καί θά κληθῶμεν νά δώσωμεν ἐκεῖθεν αὐτήν τήν μαρτυρίαν τῆς Πίστεως, τήν ὁποίαν, μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ καί δι᾿ εὐχῶν Σας, εἴθε νά δώσωμεν ἀπό κοινοῦ.
Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Γράφω πάλιν ταῦτα, διότι τά τρία - τέσσερα τελευταῖα ἕτη μέ πράξεις καί παραλείψεις μας, ἀφήσαμε τό γνωστόν παρασυνοδικόν κατεστημένον[1] νά ἐλέγχῃ καί νά κατευθύνῃ τό ῾Ιεροσυνοδικόν μας σύστημα. Γράφω ταῦτα, διότι ἀπό τό 1997, δέν ἔχομεν νά ἐπιδείξωμεν, ἔστω καί μίαν Κανονικῶς λειτουργήσασαν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας, οὔτε ἔστω καί μίαν Κανονικῶς ληφθεῖσαν ᾿Απόφασιν, ἐνῶ σχεδόν εἰς ὅλας αὐτάς τάς συνεδριάσεις τῶν τελευταίων ἐτῶν, ἐφαρμόζονται ἀντικανονικαί διαδικασίαι, περνοῦν αἱ ἐξωσυνοδικαί γραμμαί καί θέσεις, καί λαμβάνονται ἀποφάσεις ἄδικοι καί στρεβλαί, αἱ ὁποῖαι ἐπιβάλλονται τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου. Αὐτά, ὅμως, ἄν συνεχίσωμεν τήν ἰδίαν ἁμαρτωλήν τακτικήν, ἀπειλοῦν νά μᾶς χωρίσουν ἀπό τόν Χριστό καί τήν ᾿Εκκλησίαν Του. Δέν ἐπεκτείνομαι, διότι ὅλα αὐτά ἔχουν γραφεῖ καί Σᾶς εἶναι ἀπολύτως γνωστά, θά ἀναφερθῶμεν ὅμως δι᾿ ὀλίγων εἰς τάς δύο τελευταίας Συνόδους τοῦ παρόντος ἔτους, ἐνῶ καί αἱ τοιαῦται τοῦ 2000 καί τῶν προηγουμένων τελευταίων ἐτῶν δέν ἦσαν καθόλου καλύτεραι.
῾Η ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 31-1-01
῾Ως γνωστόν, κατά τήν συνεδρίασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 31-1-01 ἐτέθη θέμα ἀφορῶν ἡμᾶς προσωπικῶς. ᾿Αφορμή τά προηγηθέντα, καί ἤδη ἐν τῷ παρόντι προμνημονευθέντα ἔγγραφά μας, ὑπ᾿ ἀριθμ. 147, 149, 175, καί 185, καί τά δημοσιεύματα εἰς τό ὑφ᾿ ἡμᾶς περιοδικόν, "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ" τοῦ ᾿Οκτωβρίου- Νοεμβρίου, καί Δεκεμβρίου 2001 καί εἰδικώτερον αἱ στῆλαι αὐτῶν: "Μόνο μέ τήν γλῶσσα τῆς ᾿Αληθείας" καί "᾿Επί ἐνός ἀτυχοῦς δημοσιεύματος τοῦ Κ.Γ.Ο.". Κατά τήν ἐν λόγῳ ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας ἐπαρουσιάσθη καί πάλιν τό μόνιμον φαινόμενον, ἤτοι τῶν ἐξωσυνοδικῶς προσυμπεφωνημένων καί προειλημμένων ἀποφάσεων. ᾿Εν προκειμένῳ τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς, ἤτοι ὁ Μακαριώτατος Πρόεδρος κ. ᾿Ανδρέας καί οἱ Σεβ/τοι Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαος καί Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέας, εἶχον προσυμφωνήσει καί προαποφασίσει, ὅτι, ἄν δέν φιμωθῇ καί δέν ἀνακαλέσῃ (οὐσιαστικά διακόψῃ τάς ἐπιμάχους στήλας ἀπό τήν "Ο.Π.") ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος, θά τοῦ ἐπιβληθῇ ἀμέσως, κατά τό "ἀποφασίζομεν καί διατάσσομεν" , ἡ προσωρινή παῦσις αὐτοῦ ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου. Δηλαδή θά ἀρχίσῃ ἡ ἐπιχείρησις "ξήλωμα" καί περιθωριοποίησις τοῦ ᾿Επισκόπου. Τοῦτο δέ μετά καί ἀπό τήν "ἐπιτυχῆ ἐπιχείρησι ξηλώματος" τόσον ἐμοῦ, ὅσον καί τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελ. Γκουτζίδη ἐκ τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ. Σημειώνομεν δέ ὅτι τό θέμα τοῦ ΙΦΣΚΑΕ δέν ἔκλεισε τήν 16/29-1-01 μέ ἐκείνην τήν...Γενικήν Συνέλευσιν. Μπορεῖ ἡμεῖς κατ᾿ αὐτήν νά ἐτέθημεν ἐκτός, τά σοβοῦντα ὅμως θέματα...ΜΕΝΟΥΝ καί ἀπειλοῦν, καθόσον ἀφοροῦν ὄχι μόνον τό Καταστατικόν καί τόν Νομον, ἀλλά πρωτίστως τήν ᾿Εκκλησία. Αὐτό ἀκριβῶς πού εἶχε προαποφασισθεῖ, αὐτό καί ἐγένετο, κατά τόν γνωστόν καί παγίως ἀπαράδεκτον, ἀπό Κανονικῆς καί ἠθικῆς τάξεως, ἀλλά καί ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησιαστικῆς δεοντολογίας, τρόπον. Κατόπιν τούτου, καί ἀφοῦ δέν ἐπετράπη ἡ συζήτησις ἐπί τοῦ θέματος, οὔτε ἔστω νά "ἀπολογηθῶμεν", ἡ ταπεινότης μας αὐθημερόν ὑπεβάλαμεν τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 186/31-1-01 δισέλιδον ἔγγραφόν μας, μέ τό ὁποῖον ἐν κατακλεῖδι ἐζητούσαμε τά κάτωθι:
"Κατόπιν τούτου καί ἐπειδή κατ᾿ αὐτήν τήν συνεδρίασιν, οὔτε διετυπώθη, οὔτε ὑπεγράφη σχετική ᾿Απόφασις, ἀλλά καί τά πρόχειρα Πρακτικά, οὔτε ἀνεγνώσθησαν, οὔτε ὑπεγράφησαν, ὡς προβλέπει ἡ Κανονική τάξις, καί ἐπειδή αἱ ἀποφάσεις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου συντάσσονται καί ὑπογράφονται ἐν Συνόδῳ καί κοινοποιοῦνται χωρίς καμμίαν ἀπολύτως καθυστέρησιν... ῾Ως ᾿Αρχιερεύς τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα καί μέ τήν Κανονικήν τάξιν καί τήν ὅλην ᾿Εκκλησιαστικήν δεοντολογίαν, ζητοῦμεν, ὅπως μᾶς κοινοποιήσητε ἀμέσως τήν ἐν λόγῳ "ἀπόφασιν", ἡ ὁποία πρέπει νά εἶναι ὑπογεγραμμένη ὑπό τῶν Σεβ/των ᾿Αρχιερέων, οἱ ὁποῖοι "ἀπεφάσισαν", ἀλλά καί ἀπολύτως καί ἐπακριβῶς ἠτιολογημένη, ὥστε νά προκύπτῃ, διατί παύει ἰσχύουσα ἡ ὑπ᾿ ἀριθμ. 1850/10-9-1982 ὁμόφωνος ῾Ιεροσυνοδική ἀπόφασις, δι᾿ ἡς ὡρίσθημεν ᾿Αρχιγραμματεύς ὑπό τῆς τότε (1982) ῾Ιερᾶς Συνόδου. Ζητοῦμεν τήν ἐν λόγῳ ἀπόφασιν ἀφ᾿ ἑνός μέν διότι, βάσει αὐτῆς, θά προβῶμεν εἰς τάς δεούσας ἐνεργείας συνωδά τοῖς ῾Ιεροῖς Κανόσι καί τῇ ᾿Εκκλησιαστικῇ τάξει, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ διότι ἐν τέλει μία τοιαύτη ἀπόφασις δύναται νά θεωρηθῇ καί ὡς ἀνύπαρκτος, δεδομένου, ὅτι αὕτη ὑπεστηρίχθη ὑπό τριῶν μόνον, ἐκ τῶν ὀκτώ παρόντων, ᾿Αρχιερέων. Τό ὅλον δέ φαινόμενον, ἐν συνδυασμῷ καί μέ ὅσα συμβαίνουν εἰς τόν εὐρύτερον ἐκκλησιαστικόν χῶρον, εἶναι ἀποδείξεις, περί τοῦ πῶς καί διατί "δοκιμάζεται καί κλυδωνίζεται" καί σήμερον τό σκάφος τῆς ᾿Εκκλησίας".
῾Η ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας 13 καί 14-4-2001
Δυστυχῶς ἐφθάσαμε καί εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 13 καί 14-4-2001, χωρίς νά εἴχομεν τύχει οὐδεμιᾶς ἀπαντήσεως, ἐνῶ κατ᾿ αὐτήν τήν β' ῾Ιεράν Σύνοδον, συνέβησαν χειρότερα πράγματα. Συγκεκριμένα κατ᾿ αὐτήν πάλιν, μέ αὐθαίρετον καί βάρβαρον τολμῶ εἰπεῖν τρόπον, ἐλήφθη ἀπόφασις περί ὁριστικῆς παύσεως μου ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως, χωρίς, καί πάλιν, νά ἐξετασθῇ τό θέμα Κανονικῶς καί νά κριθῇ, χωρίς νά ἀκουσθῇ ἡ ἰδική μου "ἀπολογία". ᾿Αντιμετωπίσθημεν χειρότερα καί ἀπό ἕνα "κακοποιόν", ἐνῶ ὁ Σεβ/τος ᾿Αργολίδος κ. Παχώμιος ἠναγκάσθη νά εἴπῃ: "Καί ὁ ἐγκληματίας ἔχει τό δικαίωμα νά ἀπολογῆται"[2]. Κατά τήν β' συνεδρίαν αὐτῆς τῆς ῾Ιεραρχίας (ἤτοι τήν 14-4-01, καί μετά ἀπό ὅσα προηγήθησαν κατά τήν πρώτην, (13-4-01) ὑπεβάλαμεν τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 198/14-4-2001 ἔγγραφον, τό ὁποῖον παραθέσαμεν ὁλόκληρον εἰς τήν ἀρχήν τοῦ παρόντος. Δι᾿ αὐτοῦ ἐζητήσαμε τά Πρακτικά καί τήν ᾿Απόφασιν καί αὐτῆς τῆς συνεδριάσεως, διότι ἀνεφέροντο ἀποκλειστικῶς εἰς ἡμᾶς. Καί τότε μέν ἔλαβον, ἀπό τόν Μακαριώτατον, τήν ἀπάντησιν, ὅτι τά Πρακτικά, καί τήν ᾿Απόφασιν τά ἔχει ὀ Πρακτικογράφος, ὁ π. ᾿Ανανίας, ὁ ὁποῖος ἔλειπε κατά τήν β' συνεδρίασιν[3]. ᾿Εκτοτε παρῆλθε μήνας ὁλόκληρος καί δέν εἴχομεν οὐδεμίαν ἀπάντησιν - ἀνταπόκρισιν. Μόλις δέ τήν Κυριακή 14/27-5-01, (καί κατά τήν ἐκδήλωσιν πού ἔλαβε χώραν εἰς τό ᾿Εκκλησιαστικό Πνευματικό Κέντρο εἰς τό Περιστέρι, πρός τιμήν τῶν ῾Αγίων Πατέρων τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τοῦ ἀοιδήμου ᾿Αρχιεπισκόπου Ματθαίου), ὁ ὁδηγός τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου, ὁ κ. Γεώργιος Ντούζας, μᾶς ἐνεχείρισε ἀνοικτόν φάκελλον τῆς ᾿Αρχιεπισκοπῆς περιέχοντα τό προεκτεθέν εἰς τήν 1ην καί 2αν σελίδα τοῦ παρόντος, ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ.1317/12-5-01 (π.ἡ.) ἀπαντητικόν πρός ἡμᾶς ἔγγραφον τοῦ Μακ. ᾿Αρχιεπισκόπου. Δυστυχῶς, μετά καί ἀπό τό ἀνωτέρω, καθ᾿ ἡμᾶς ἀδιανόητον ἔγγραφον, τά πράγματα περιῆλθον εἰς ἀκόμη δεινοτέραν κατάστασιν, ὁ δέ Μακαριώτατος φαίνεται καθαρά, ὅτι δέν μπορεῖ ἤ δέν θέλει νά ἐλέγχῃ, τί ὑπογράφει καί τί ἐπιστέλλεται.
Κατ᾿ ἀρχήν ἡμεῖς μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 108/14-4-2001 ἔγγραφόν μας, ἀπηυθύνθημεν πρός τήν συνεδριάζουσαν ῾Ιεράν Σύνοδον, ἡ ὁποία τήν 14-4-01 συνεκροτεῖτο ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου καί τῶν Σεβ/των κ.κ. Νικολάου, Παχωμίου, Γαλακτίωνος καί ᾿Ανδρέου, ὡς καί τῆς ἐλαχιστότητος ἡμῶν. ῾Ως ἐκ τούτου, καθ᾿ ἡμᾶς, ἐν οὐδεμιᾷ περιπτώσει δικαιολογεῖται νά ἀπαντᾶ ὁ Μακαριώτατος ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν, (καί οὐχί ὡς Πρόεδρος ἤ διά τήν ῾Ιεράν Σύνοδον), καί δή μετά 40 ἡμέρας. ῾Ημεῖς ἐζητήσαμεν τά ἀφορῶντα ἡμᾶς Συνοδικά Πρακτικά καί τήν Συνοδικήν Απόφασιν τῆς 13-4-01, ἡ ὁποία ἐπίσης μᾶς ἀφορᾶ προσωπικά, καί εἶναι εὐθύνη καί ἁρμοδιότης τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου νά ἀνταποκριθῇ σαφῶς καί ἀπεριφράστως, διότι Αὐτή συνεσκέφθη καί ἡ ᾿Ιδία ἀπεφάσισεν. ᾿Εκτός ἄν αὐτό εἶναι μία ὁμολογία, ὅτι δέν ἀπεφάσισεν ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ἀλλά οἱ τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς μέ τούς γνωστούς συμβούλους εἶχον προσυνεννοηθεῖ καί εἶχον προαποφασίσει, τά δέ ὑπόλοιπα μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ἦσαν ἐκτός αὐτῆς τῆς ἀποφάσεως, ὅπερ ἡμεῖς πιστεύομεν. ᾿Εζητήσαμεν ΕΥΣΕΒΑΣΤΩΣ τήν ᾿Απόφασιν (3150/13-4-01) τῆς ῾Ιεραρχίας, καί τά σχετικά μέ τό θέμα Πρακτικά, διότι ἐκτός τοῦ ὅτι μᾶς ἀφοροῦν προσωπικά, ταῦτα ἔχουν ἀφ᾿ ἐαυτῶν τάς προεκτάσεις των καί εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν.
῾Η ἀπάντησις ἑπομένως πού ἐδόθη μέ τό ἀνωτέρω προεκτεθέν ἔγγραφον, δέν θεωρεὶται ὡς ἀπάντησις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἀλλά τῆς Α.Μ. τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, καί διά νά ἀκριβολογήσωμεν εἶναι τῶν συμβούλων Του. Πέραν τούτου ὁ Μακαριώτατος ἀπαντᾶ χρησιμοποιῶν ἔντυπον, πρωτόκολλον καί σφραγίδα τῆς ᾿Αρχιεπισκοπῆς. Γνωρίζετε καλῶς, Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς, ὅτι ἕνας ᾿Επίσκοπος δέν εἶναι ὑφιστάμενος τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου. Προϊσταμένη ᾿Αρχή τοῦ ᾿Επισκόπου εἶναι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος. ᾿Επί ἑνός δέ αἰτήματος Μητροπολίτου, τό ὁποῖον ἀφορᾶ τήν Σύνοδον, δέν ἀποφασίζει, οὔτε ἀπαντᾶ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος.
῾Ως ἐκ τούτου, νομίζομεν, ὅτι δέν δύναται ὁ Μακαριώτατος νά ἰσχυρίζεται πέραν τῶν ἄλλων καί ὅτι: "οὐδείς λόγος ὑπάρχει διά τήν χορήγησιν εἰς ὑμᾶς (σ.σ. τόν ᾿Επίσκοπον Κήρυκον) ἀντιγράφων τῶν Πρακτικῶν ἤ τῆς ᾿Αποφάσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, δεδομένου ὅτι ἤσαστε παρών κατά τήν λῆψιν αὐτῆς, ἡ ὁποία εἶναι ὁριστική καί ἰσχυρά". Εἰς τήν ὡς ἄνω ἀπάντησιν σημειώνει ἐντός παρενθέσεως, ὅτι ἡ ἀπάντησίς του δίδεται "κατά παγίαν ἄλλωστε τακτικήν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου" !. Λυπούμεθα, ἀλλ᾿ ἐνιστάμεθα διαφωνοῦντες καί ἐπί τοῦ διαδικαστικοῦ καί ἐπί τῆς συγκεκριμένης ἀπαντήσεως καί καταγγέλλομεν τήν Πρᾶξιν τοῦ Μακαριωτάτου ὡς αὐθαίρετον καί καταχρηστικήν ἐν τῷ συνόλῳ της, διότι δέν εἶναι τῆς ἁρμοδιότητος τοῦ Μακαριωτάτου νά ἀποφαίνεται, ὡς ἀπό καθέδρας, ὅτι "οὐδείς λόγος ὑπάρχει διά τήν χορήγησιν...ἀντιγράφων", οὔτε πολύ περισσότερον νά ἀποφαίνεται παρομοίως ὅτι ἡ ἀπόφασις τῆς 13-4-01 "εἶναι ὁριστική καί ἰσχυρά". ῾Ημεῖς πάντως ἀπευχόμεθα νά εἶναι "ὁριστική" καί αὐτή ἡ τοποθέτησις τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου...
Δι᾿ ἡμᾶς, ὑπάρχουν ἀποχρῶντες λόγοι νά ἔχωμεν τά αἰτηθέντα ἔγγραφα. Τό γεγονός δέ, ὅτι εἴμεθα παρών καί ὑπεγράψαμεν, ὅπως ὑπεγράψαμεν, αὐτό ἐπιτείνει τό δικαίωμά μας (Κανονικόν, Νομικόν) νά ἔχωμεν αὐτά εἰς χεῖράς μας, διά νά ἴδωμεν καί τό "δι᾿ οὕς λόγους" ἡ ῾Ιερά Σύνοδος ἀπεφάσισεν ὅ,τι ἀπεφάσισεν, διότι δέν γνωρίζομεν ἀπολύτως κανένα Κανονικόν ᾿Εκκλησιαστικόν λόγον, ὁ ὁποῖος νά δικαιολογῇ τήν πρᾶξιν, ἀλλά καί διότι πρέπει νά γνωρίζουν καί ὅλοι τούς λόγους πού ὡδήγησαν εἰς αὐτήν τήν "ἀπόφασιν" .῞Οσον ἀφορᾶ τό "ὑπάρχει παγία τακτική" νά μή δίδωνται Πρακτικά καί ἀποφάσεις, εἰς ἐκείνους πού ἀναφέρονται καί τούς ὁποίους ἀφοροῦν, τοῦτο μᾶς εἶναι ἀδιανόητον. ῾Ημεῖς, ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος, δέν γνωρίζομεν, ἀλλά καί ἠτιολογημένα Κανονικῶς καί ὀρθοδόξως δέν ἀναγνωρίζομεν καμμίαν τοιαύτην "παγίαν τακτικήν", τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἀλλά καί ἄν ὑπῆρχεν, θά ἦτο κατακριτέα καί ἀπορριπτέα. ῾Η ῾Ιερά Σύνοδος, τό ῾Ιεροσυνοδικόν σύστημα τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, δέν ἠρνήθη ποτέ νά δώσῃ εἰς τούς ἐνδιαφερομένους τάς ἀποφάσεις της καί τά πρακτικά της. Τοιαύτη "παγία τακτική" δέν ὑπῆρξε ποτέ εἰς τήν ᾿Ορθοδοξία. "Κατά παγίαν καί ἀπαράβατον τακτικήν" δέν ἀνακοινώνουν καί δέν δίδουν "Πρακτικά καί ᾿Αποφάσεις", ἀλλά καί φυλάσσονν ταῦτα ἑρμητικῶς κλειστά καί ἀπόρρητα, μόνον τά κέντρα διπλωματίας, αἱ μυστικαί ὑπηρεσίαι κατασκοπείας καί ἡ μασωνία. Τό ἱεροσυνοδικόν σύστημα τῆς ᾿Εκκλησίας εὑρίσκεται ἀκριβῶς εἰς τόν ἀντίποδα ὅλων αὐτῶν. Κατά τά 20 ἔτη τῆς διακονίας μου ὡς ᾿Αρχιγραμματέως δέν ἐγνώρισα ποτέ τοιαύτην "παγίαν τακτικήν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου". Μόνον κατά τά τελευταῖα ἔτη προέκυψεν αὕτη ἐκ τοῦ περιβάλλοντος τοῦ Μακαριωτάτου, μαζί μέ τόσα ἄλλα στρεβλά. Τό ὅτι τό κακόν περιβάλλον Του, ὑποχρεώνει τόν Μακαριώτατον νά μή δίδωνται "Πρακτικά καί ἀποφάσεις", τοῦτο, ὅμως, εἶναι μία ἀκόμη ἀπόδειξις, ὅτι τά Πρακτικά καί αἱ ἀποφάσεις τῆς Συνόδου δέν ἀντέχουν εἰς τό φῶς τῆς δημοσιότητος, διότι εἶναι αὐθαίρετοι, εἶναι πράξεις σκοπιμότητος, δέν εἶναι Κανονικαί, δέν εἶναι δίκαιαι. Δέν εἶναι πράξεις ῾Ιεροσυνοδικαί, ἀλλά πράξεις καί ἀποφάσεις τῶν ἰδίων τῶν Συμβούλων, τῶν ἀμέσων ( κ. Δ. Κάτσουρα καί μ. Μαξίμου Τσακίρογλου) καί ἄλλων, οἱ ὁποῖοι δέν ἐμφανίζονται, ἀλλά καί αὐτοί ἀμέσως τόν ἐπηρεάζουν. Διότι πῶς ἀλλοιῶς δικαιολογεῖται, ὅτι τρομάζουν καί μόνον εἰς τό ἄκουσμα ὅτι κάποιος ζητᾶ ἀντίγραφα, καί ἀναγκάζουν τόν Μακ. ᾿Αρχιεπίσκοπον νά ὑπογράφῃ καί νά ἐπιστέλλῃ πρός ᾿Αρχιερέα τοιαῦτα ἔγγραφα; Μήπως ἐδῶ ἰσχύει ἀπολύτως τό "πᾶς ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τό φῶς καί οὐκ ἔρχεται πρός τό φῶς, ἵνα μή ἐλεγχθῇ τά ἔργα αὐτοῦ· ὁ δέ ποιῶν τήν ἀλήθειαν ἔρχεται πρός τό φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τά ἔργα, ὅτι ἐν τῷ φωτί εἰσίν εἰργασμένα" (᾿Ιω. Γ, 20-21).
Τό φαινόμενο, ὅμως αὐτό, δέν γίνεται διά πρώτην φοράν, ἀφοῦ ἀκριβῶς παρόμοια φαινόμενα προηγήθησαν εἰς τό μόλις ἐγγύς παρελθόν. ῎Ετσι, κατά τήν "παγίαν τακτικήν" τοῦ περιβάλλοντος τοῦ Μακαριωτάτου, δέν ἐδόθησαν Πρακτικά καί ᾿Αποφάσεις οὔτε εἰς τόν ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλόχιον, οὔτε εἰς τόν θεολόγον ᾿Ελευθέριον Γκουτζίδην ἐπί θεμάτων προσωπικῶν. ᾿Ιδού ἡ ἀπό 30-12-99 αἴτησις τοῦ ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλοχίου πρός τόν Μακραιώτατον:
"Σκοπός τῆς παρούσης μου ἐπιστολῆς ειναι νά ζητήσω, ὅπως ἐγκρίνετε τήν παρά τῆς ᾿Αρχιγραμματείας τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ἀποστολήν ἀποσπασμάτων ἀπό τά Πρακτικά τῶν συνεδριάσεων τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, ὡς καί σχετικάς ἀποφάσεις, αἱ ὁποῖαι ἐλήφθησαν εἰς τάς συνεδριάσεις τῆς 24-6-99, 20-10-99, καί 15-12-99, τάς ἐχούσας σχέσιν μέ τά κείμενά μου ἀφ᾿ ἑνός, καί ἀφ᾿ ἐτέρου μέ τήν ἀπό 26-1-99 Καταγγελίαν ἐναντίον μου τοῦ Σεβ/του κ. Γοργονίου, καί τήν ὑπ᾿ ἀριθ. 15/7-9-99 Πράξιν τοῦ Σεβ/του κ. Παναρέτου. Αἰτῶ τά ἀνωτέρω, διότι μέ ἀφοροῦν ἄμεσα καί διότι δέν ἔχω ούδεμίαν ἀπολύτως πληροφόρησιν, ἐνῶ εἰς τήν ἐπιστολήν τήν ὁποίαν μοί ἀπεστείλατε τήν 1/14-10-99, μοί ἐγνωρίσατε, ὅτι τό θέμα πού μέ ἀφορᾶ συνεζητήθη εἰς τήν ᾿Ενδημοῦσαν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς 23-9-99 καί ὅτι περιελήφθη εἰς τήν ῾Ημερησίαν Διάταξιν τῶν θεμάτων τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας διά τήν 20-10-99. Καί μέ τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 20-10-99 οὐδέν γνωρίζω, διότι οὔτε ἀνακοίνωσίς τις ἐξεδόθη, οὔτε μέ ἕτερον τρόπον ἐνημερώθην τό παραμικρόν. Διά ταῦτα παρακαλῶ καί πάλιν ἀποστείλατέ μοι τά ἀνωτέρω ἔγγραφα, ὡς καί πᾶν σχετικόν πρός πληροφόρησίν μου".
᾿Ιδού καί ἡ ἀπάντησις ἡ ὀποία ἐδόθη ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου μέ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 1287/23-1-2000 ἀπαντητικόν ἔγγραφον:
"Εἰς ἀπάντησιν τῆς ἀπό 30-11-1999 ἐπιστολῆς σας, τήν ὁποίαν παραδόξως κοινοποιεῖτε εἰς τούς Σεβασμιωτάτους ᾿Αρχιερεῖς, διά τῆς ὁποίας αἰτεῖσθε ἀποσπάσματα Πρακτικῶν συνεδριάσεων τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, κατά τάς ὁποίας συνεζητήθησαν, ὡς γράφετε θέματα ἀφορῶντα εἰς ὑμᾶς καί οὐδεμίαν περί τούτων πληροφόρησιν ἔχετε, σᾶς γνωρίζομεν τά ἀκόλουθα: Τά Πρακτικά τῶν συζητουμένων θεμάτων εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, εἶναι ἐσωτερικόν ζήτημα αὐτῆς, πρός βεβαίωσιν τῶν ἐκτιθεμένων ἑκάστοτε ἀπόψεων τῶν Σεβασμιωτάτων Συνοδικῶν ῾Ιεραρχῶν, ἐπί τῶν συζητηθέντων θεμάτων, ὠς καί τῶν λαμβανομένων ἀποφάσεων, δι' ὅ καί δέν δυνάμεθα νά ἐγκρίνωμεν τήν δημοσιοποίησιν αὐτῶν". (῾Ορᾶτε τοῦτο εἰς τόν Α' Τόμον "ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ", σελ. 71-72, ἀλλά καί τήν ἰσχυράν καί συντριπτικήν ἀπάντησιν τοῦ ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλοχίου εἰς τάς σελίδας 73 ἕως 92 τοῦ ἰδίου Τόμου τόν ὁποῖον ἔχετε).
Δέν ἐδόθησαν, ἐπίσης, Γνωμοδοτήσεις καί Πρακτικά τῆς Συνάξεως τῶν θεολόγων εἰς τόν ἐλλογιμώτατον Καθηγητήν κ. ᾿Ελ. Γκουτζίδην, τά ὁποῖα ἀφοροῦσαν δογματικόν θέμα. ῾Ως γνωστόν ὁ Μακαριώτατος τήν 10-10-99, ἐπραγματοποίησεν ἐπίσημον θεολογικήν συνδιάσκεψιν μεθ᾿ ὅλων τῶν θεολόγων καί συμβούλων του, καί ἐξήτασε τήν γνωστήν διατύπωσιν περί ᾿Εκκλησίας καί ῾Αγίας Τριάδος. Τό ἀνώτατον Θεολογικόν Συμβούλιον ὑπό τόν Μακαριώτατον ἀπεφάνθη ὅτι ἡ θέσις τοῦ κ. Γκουτζίδη εἶναι πατερικῶς "ἀμάρτυρος", εἶναι "ἀδόκιμος" καί ἀποτελεῖ "καινοτομίαν".! ᾿Ιδού τί ἀπήντησεν ὁ Μακαριώτατος εἰς τόν κ. ᾿Ελευθέριον Γκουτζίδην σχετικῶς μέ τά αἰτηθέντα Πρακτικά καί Γνωματεύσεις, αἱ ὁποῖαι ἀνεκοινώθησαν κατά τήν ἐπίσημον καί "ἱστορικήν" θεολογικήν σύσκεψιν (τῆς 10-10-99) καί ἀσφαλῶς κατετέθησαν καί ἐφυλάχθησαν ὡς ἐπίσημα παραστατικά.
"῾Ως πρός τό διατυπωθέν εἰς τήν ἀπό 25-11-99 ἐπιστολήν σας πρός ἡμᾶς αἴτημά σας διά τήν χορήγησιν εἰς ὑμᾶς τών σχετικῶν γνωμοδοτήσεων τῶν θεολόγων, ὡς καί τῶν Πρακτικῶν τῆς 10-10-99 συσκέψεώς μας μετ᾿ αὐτῶν (σσ. τῶν θεολόγων), γνωρίζομεν ὑμῖν, ὅτι δέν δυνάμεθα νά ἱκανοποιήσωμεν τοῦτο, ὄχι μόνον διά λόγους ἀντικειμενικῆς ἀδυναμίας, ἀλλά καί οὐσιαστικούς, ἐφ᾿ ὅσον πάντα ταῦτα οὐδέν ἐνδιαφέρον στοιχεῖον θά προσφέρουν ὑμῖν διά τήν ἀπάντησίν σας· μᾶλλον δέ παράτασιν ἤ ἐπίλυσιν τοῦ προβλήματος ἤθελεν ἐπιφέρει". (᾿Αριθμ. Πρωτ. 1288/25-2-2000).
Διερωτώμεθα: Χωροῦν εἰς τό μυαλό μας αὐτά πού ὑποχρεώνουν τόν σεπτόν Προκαθήμενον νά ὑπογράφῃ καί νά ἐπιστέλλῃ, καί τά ὁποῖα ἐνδεικτικῶς παραθέσαμεν. Θέλομεν μήπως καί ἄλλα στοιχεῖα καί ἄλλας ἀποδείξεις περί τοῦ ὅτι οἱ σύμβουλοι τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ἔχουν καταφθείρει τήν Μακαριότητά του; Μήπως τελικά εἶχεν ἀπόλυτον δίκαιον ὁ θεολόγος, ὅταν ἔλεγε, ὅτι: "τόν κατέφαγον οἱ σύμβουλοί του";. ῎Ας μᾶς συγχωρήσῃ ὁ Μακαριώτατος, δι᾿ αὐτά πού γράφομεν, ἀλλά τά πράγματα ἔχουν φθάσει εἰς ὁριακόν σημεῖον, θά τοῦ ὑπενθυμίσωμεν δέ, ὅτι "ἀξιοπιστότερα τραύματα φίλων ἤ φιλήματα ἐχθρῶν". ᾿Εκεῖνοι πού μᾶς κολακεύουν, δέν μᾶς ἀγαποῦν, δέν θέλουν τό καλό μας. Μᾶς ἀγαποῦν πραγματικά ἐκεῖνοι πού μᾶς λένε τήν ἀλήθεια, ἡ ὀποία ἀσφαλῶς εἶναι πικρή. ῾Ο Μακαριώτατος διαθέτει ἀρκετάς ἐμπειρίας καί ἐλπίζομεν ὅτι, κἄν αὐτήν τήν ὑστάτην στιγμήν, θά κατανοήσῃ τήν ἀγωνία μας καί θά ἀναθεωρήσῃ. Εἴθε, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, ἀλλά συνεργούντων καί ὑμῶν Σεβ/τοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί. Νομίζω, ὅτι δέν μποροῦμε νά προφασιζώμεθα "ταπεινοφροσύνην" , ἤ "σεβασμόν" καί "ἀγάπην" πρός τόν πολιόν Μακαριώτατον καί Πατέρα μας, ἐνῶ τόν ἀφήνουμε ἔκθετον εἰς τήν φθοράν, τήν ὁποίαν τοῦ κατεργάζονται. Αὐτή εἶναι ἡ ἀγάπη μας; Αὐτό μᾶς ὑποδεικνύει τό Εὐαγγέλιον νά κάμνωμεν; Παρακαλῶ, καί συγχωρεῖστέ με, διότι θά τολμήσω νά τό εἴπω, ἄς μήν ὑποκρινώμεθα, καί ἄς μή προσπαθῶμεν νά ἔχωμεν ἀκόμη ἀναπαυμένην τήν συνείδησίν μας; ᾿Εάν ἐκαίγετο τό σπίτι μας θά ἐκαλούσαμε εἰς βοήθειαν, καί θά ἐτρέχαμε μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς μας νά σβήσουμε τή φωτιά. Τώρα πού ὁ ἐμπρησμός ἀφορᾶ τήν Πίστιν μας, τήν Κανονικήν τάξιν, τό Δίκαιον, τήν Μητέρα ᾿Εκκλησίαν, τώρα πού ἐπιχειροῦν νά "κάψουν" τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον, ἀλλά καί ἡμᾶς τούς ἰδίους, ἐφησυχάζομεν; Οὕτω δέ πολιτευόμενοι ἔχομεν τήν ψευδαίσθησιν, ὅτι ἀγωνιζόμεθα, θυσιαζόμεθα καί ἐλπίζομεν νά μᾶς δικαιώσῃ ὁ Θεός;
Διά τόν λόγον αὐτόν ἡ ἐλαχιστότης μας ἀπευθυνομένη πρός ὅλους ῾Υμᾶς δηλώνομεν ἀπεριφράστως ὅτι δέν ἀναγνωρίζομεν τήν "᾿Απόφασιν" 3150/13-4-2001, καί δι᾿ ἄλλους σοβαρούς λόγους Κανονικούς καί οὐσιαστικούς, ἀλλά καί διότι ὑπογράψαντες αὐτήν καί ἡμεῖς, ὁ Μητροπολίτης Κήρυκος, τήν ὑπεγράψαμεν ἐνσυνειδήτως μέ τήν ἔνδειξιν "ἐνίσταμαι" καί οὕτω κατεστήσαμεν αὐτήν ὑπόδικον καί ἀνίσχυρον μέχρις ἐκδικάσεώς της. Οὔτε καί τό ἔγγραφον τοῦτο, (ὑπ᾿ ἀριθμ. 1317), τό ὁποῖον ὑπέγραψεν ὀ Μακαριώτατος, ἀποδεχόμεθα, ὡς οὐσίᾳ ἀπαράδεκτον καί ὡς τύποις ἄκυρον, καί δέν τό ἀξιώνουμε περαιτέρω ἀναλύσεως, μόνον δέ ἄν χρειασθῇ, ὅπερ τό ἀπευχόμεθα, νά χρησιμοποιηθῇ ὑπό ἄλλην ἔννοιαν καί ὑπό ἄλλας συνθήκας. ᾿Εδῶ σημειώνομεν μόνον ὅτι εἶναι πολύ μικροί οἱ συντάκτες αὐτοῦ τοῦ εὐτελοῦς σοφιστικοῦ ἐγγράφου, νά μᾶς διδάξουν τά δικαιώματα τῆς Συνόδου ἤ ἄν, ἐν προκειμένῳ, πρόκειται περί "ποινικῆς" ἤ "διοικητικῆς Πράξεως".[4] Γνωρίζομεν πολύ καλά τί εἶναι ἡ ὑπ᾿ ἀριθμ. 3150/13-4-2001 ἀπόφασις, καί μέ τί ἀσχολοῦνται οἱ ῾Ιεροί Κανόνες. ᾿Αλλοίμονον ἄν δεχθοῦμε, ὅτι εἰς τά διοικητικά θέματα δέν ἔχουν θέσιν οἱ ῾Ιεροί Κανόνες, ὅπως δυστυχῶς προκύπτει ἀπό τό ἐν λόγῳ ἔγγραφον. Καί ἡ πλέον ἁπλῆ διοικητική πράξις, ἀπόφασις δέν τίθεται, δέν συζητᾶται καί δέν ἀποφασίζεται αὐθαίρετα καί ἀπολυταρχικά καί ἔξω τῆς εὐθείας καί Κανονικῆς λειτουργίας τῆς Συνόδου. ῾Ημεῖς ἄλλωστε τί ἐζητήσαμεν; Τά Πρακτικά καί τήν ᾿Απόφασιν πού μᾶς ἀφοροῦν, ὥστε νά ἴδωμεν ἄν ἡ ἀπόφασις αὕτη εἶναι ἀποτέλεσμα Κανονικῆς καί διαφανοῦς διαδικασίας, καί ἐπιβεβλημένη καί ἠτιολογημένη διοικητική ἐνέργεια, ἤ εἶναι μία διωκτική ποινική ἐνέργεια. ᾿Εζητήσαμεν ταῦτα, διά νά διαπιστώσωμεν πόθεν ἐκκίνησε αὐτή ἡ ἔστω "διοικητική πρᾶξις" καί ποία ἡ δεοντολογία της. Προπάντων διά νά διαπιστώσωμεν ἄν διεπράξαμεν κάποιο ἀδίκημα, ἄν κατεχράσθημεν τήν διακονίαν μας, ἤ ἄλλο τι; ῎Αλλωστε αὐτή τή φορά δέν παρητήθημεν τῆς ᾿Αρχιγραμματείας, ὅπως παρητήθημεν τό 1995 ἐκ τῆς θέσεως τῆς Δνσεως τοῦ Κ.Γ.Ο. διά νά προωθήσωμεν τόν κ. Δ. Κάτσουρα. Αὐτήν τήν φοράν ἐδιώχθημεν, καί δή, ὡς ἡμεῖς πιστεύομεν, κατά τόν πλέον εἰδεχθῆ τρόπον.
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν ἀπευθυνόμενος διά τοῦ παρόντος εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί ὄχι, ὅπως προκύπτει, εἰς τόν ἐν "αἰχμαλωσίᾳ" τελοῦντα, Μακ/τον ᾿Αρχιεπίσκοπον καί Πατέρα ὅλων ἡμῶν, αὖθίς τε ὅλως ΕΥΣΕΒΑΣΤΩΣ ΖΗΤΟΥΜΕΝ, διά Δ᾿ φοράν, τά Πρακτικά καί τάς ᾿Αποφάσεις τῶν ῾Ιερῶν Συνόδων τῆς 31-1-2001 καί 13-4-2001, διότι μᾶς ἀφοροῦν προσωπικά καί κατά τό θεῖον καί ἀνθρώπινον Δίκαιον, δικαιούμεθα νά τά ἔχωμεν, πολλῷ μᾶλλον ἀφοῦ περί αὐτῶν τῶν ἀποφάσεων γίνεται λόγος καί πάλιν δημοσίως, μέσω τοῦ Κ.Γ.Ο. (᾿Ιαν. Φεβρ. 2001).
Συγκεκριμένως παρακαλοῦμεν, ὅπως μᾶς χορηγηθοῦν τό ταχύτερον δυνατόν Κανονικῶς ὑπογεγραμμένα καί ἐσφραγισμένα τά κάτωθι ἔγγραφα, τά ὁποῖα μᾶς ἀφοροῦν ἄμεσα καί προσωπικῶς:
1) Φωτοαντίγραφον, κανονικῶς κεκυρωμένον, ἐκ τῶν Πρακτικῶν τῆ ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 31-1-01. ῾Ομοίως κεκυρωμένον ἀκριβές φωτοαντίγραφον τῆς ἀποφάσεως, ἡ ὁποία ἐλήφθη κατά τήν ἰδίαν συνεδρίασιν "περί προσωρινῆς παύσεως" ἡμῶν ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως καί τοῦ διορισμοῦ, ὡς ᾿Αρχιγραμματεύοντος, τοῦ Αἰδ/του ῾Ιερέως π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου.
2) Φωτοαντίγραφον, κανονικῶς κεκυρωμένον, ἐκ τῶν Πρακτικῶν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 13 καί 14 ᾿Απριλίου 2001, ὅπως προχείρως ἐκρατήθησαν. ᾿Επίσης κεκυρωμένον ἀκριβές φωτοαντίγραφον τῆς ᾿Αποφάσεως τῆς ἰδίας Συνόδου περί ὁριστικῆς παύσεως ἡμῶν ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως καί τοῦ διορισμοῦ εἰς τήν θέσιν αὐτήν τοῦ Αἰδ/του π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου.
᾿Επίσης παρακαλῶ νά μοί δοθῇ φωτοαντίγραφον τῆς ᾿Εκθέσεως τῆς ᾿Επιτροπῆς, ἡ ὁποία μετέβη εἰς Ρουμανίαν, καθώς καί ἀντίγραφα τῶν συνοδευτικῶν ἐγγράφων μέ τά ὁποῖα ἦτο ἐφοδιασμένη ἡ ᾿Επιτροπή. Θέλομεν νά μελετήσωμεν αὐτήν, καί δι᾿ ἄλλους λόγους ἱεραποστολικούς, ἀλλά καί διότι βάσει αὐτῆς τῆς ᾿Εκθέσεως τῆς Συνοδικῆς ᾿Επιτροπῆς, θά ἐλέγξωμεν, τήν ἀντικειμενικότητα αὐτῆς, καθώς καί τήν ἰδικήν μας σχετικήν Εἰσήγησιν, καί ἐν τέλει διά νά διαπιστώσωμεν ἄν ἐσημειώθησαν παραλείψεις ἐπί τοῦ ὅλου ἔργου τῆς Συνοδικῆς ᾿Επιτροπῆς, ἔργου οὐσιαστικῶς ῾Ιεραποστολῆς. Φοβοῦμαι, ὅτι δυστυχῶς ἠρνήθημεν τό ἔργον τῆς ῾Ιεραποστολῆς πρός τούς ἐν Ρουμανίᾳ προτιθεμένους νά προσέλθουν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν καί τό παρεχωρήσαμεν εἰς τήν Φλωρινικήν παράταξιν τῶν κ.κ. Καλλινίκου καί Εὐθυμίου (γνωστή ὡς "Σύνοδος Λαμίας")! Αὐτή εἶναι ἐν προκειμένῳ ἡ ῾Ιεραποστολή τῆς Συνοδικῆς μας ᾿Επιτροπῆς;
᾿Επί τούτοις παρακαλοῦμεν νά συγκληθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, ἡ ὁποία δέον νά λειτουργήσῃ κατ᾿ ἀπόλυτον Κανονικήν τάξιν - διαδικασίαν καί κυρίως κατά τό "ἔδοξε τῷ ῾Αγίῳ Πνεύματι καί ἡμῖν".
᾿Ελάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός καί Συλλειτουργός ῾Υμῶν.
+ Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
Κήρυκος
[1]_Τοῦ κ. Δ. Κάτσουρα, ὁ ὁποῖος ὑφ᾿ ἡμῶν θεωρεῖται ὁ θεωρητικός καί πρακτικός τῆς ὑποθέσεως, καί τῶν ἀδελφῶν Τσακίρογλου, οἱ ὁποῖοι δέν ἐκτίθενται ἐμφανῶς.
[2]_Σᾶς παρακαλῶ νά ἀνοίξουμε τίς Πράξεις τῶν ᾿Αποστόλων καί νά μελετήσουμε τά κεφάλαια ΚΓ, ΚΔ, ΚΕ καί ΚΣΤ, διότι πολλά ἔχουμε νά ἀντλήσουμε καί πολύ φῶς θά ριφθῇ εἰς τόν τρόπον πού ἡμεῖς κρίνομεν καί ἀποφασίζομεν.
[3]_Παρακαλῶ νά ληφθῇ σοβαρά ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι ὁ Πρακτικογράφος καί τά Πρακτικά καί αἱ ᾿Αποφάσεις τῆς προηγουμένης συνεδριάσεως ΕΛΕΙΠΑΝ!! Μήπως ὅ,τι συνέβη τήν 13-4-01 ἐπρόκειτο περί "ληστείας", καί ἀφοῦ κατεληστεύθη ὁ ᾿Επίσκοπος, ἐφυγαδεύθησαν καί τά Πρακτικά, ὡς πειστήρια τοῦ "ἐγκλήματος";
[4]_Αὐτά τά ἀνόητα ἔγραφον πάλιν οἱ ἴδιοι δι᾿ ἐκείνην τήν "πρᾶξιν" των, ἡ ὁποία ἀφεώρα τόν ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλόχιον. ᾿Αδιστάκτως καί τότε ἐξώθησαν τόν Μακαριώτατον νά ὑπογράψῃ παρόμοιον ἔγγραφον, εἰς τό ὁποῖον σημειώνεται, ὅτι ἡ ὑπ᾿ ἀριθμ. 15/7-9-99 ἄκυρος καί ἀνυπόστατος πράξις εἶναι "Κανονική καί ἰσχυρά". (Βλέπετε παρακαλῶ ὑπ᾿ ἀριθμ. 1287/23-1-2000 ἔγγραφον τοῦ Μακαριωτάτου πρός τόν π. ᾿Αμφιλόχιον, εἰς τόν Α' Τόμον: "ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ", σελ. 71, ᾿Αθῆναι, Δεκέμβριος 2000)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου