"Αμύητοι,άπιστοι,ακατάνυχτοι, είμαστε οι πιο πολλοί σήμερα, τώρα που έπρεπε να προσπέσουμε με δάκρυα καυτερά στην Παναγία και να πούμε μαζί με το Θεόδωρο Δούκα το Λάσκαρη,που σύνθεσε με συντριμένη καρδιά τον παρακλητικό κανόνα:«Εκύκλωσαν αι του βίου με ζάλαι ώσπερ μέλισσαι κηρίον, Παρθένε».«Σαν τα μελίσσια που τριγυρίζουνε γύρω στην κερήθρα,έτσι κ’ εμένα με ζώσανε οι ζαλάδες της ζωής και πέσανε απάνω στην καρδιά μου και την κατατρυπάνε με τις φαρμακερές σαγίτες τους.Άμποτε, Παναγiα μου,να σε βρω βοηθό,να με γλύτώσεις από τα βάσανα».Μα ποιος από μας γυρεύει βοήθεια από την Παναγία,από τον Χριστό κι’ από τους αγίους;Γυρεύουμε βoήθεια από το κάθετι, παρεκτώς από το Θεό.Αλλά τι βοήθεια μπορούνε να δώσουνε στον άνθρωπο τα είδωλα τα λεγόμενα «επιστήμη» και «τέχνη»; Ο άγιος Ισαάκ ο αναχωρητής λέγει:«Σ’ όλους τους δρόμους που πορεύονται oι άνθρωποι σε τούτον τον κόσμο δεv βρίσκουνε σε κανένα την ειρήνη,ως που vα σιμώσουμε στην ελπίδα του Θεού. Φώτης Κόντογλου