Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΕΣΤΑΛΗ ΠΡΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟΥ 2006

+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Δ/ΝΣΙΣ: ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΚΟΡΩΠΙ Τ.Κ.19400 Τ.Θ. 54 ΤΗΛ. 210.6020176, 210.2466057 Α.Π. 6 Δευτέρα (μετά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας) 28.2.2006 Ἐπιστολή – Χαιρετισμός Πρός Ὀρθοδόξους τοῦ Ἐξωτερικοῦ (Ἐγράφη καί ἀπεστάλη τήν ἑπομένην ἡμέραν τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ ἔτους 2006. Ἦταν ἡ πρώτη Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας τήν ὁποίαν ἑωρτάσαμε μόνοι μας «τό μικρόν ποίμνιον» μετά τό σχίσμα τοῦ 2005 (τῶν Νικολαϊτῶν), καί ἔτσι ἐξηγεῖται καί ἡ ἀναφορά στά βιώματα τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, βιώματα ἀγωνιστικά καί ὁμολογιακά. Ἡ ἀπογευματινή ἑόρτιος ἐκδήλωσις ἔλαβε χώραν εἰς τόν Μητροπ. Ι. Ν. Ἁγ. Δημητρίου Ἀχαρνῶν). Τέκνα ἐν Κυρίω πνευματικά, χαίρετε ἐν Κυρίω, καί καλή Νηστεία. Εὔχομαι τήν κατ’ ἄμφω ὑγείαν καί τήν παρά Θεοῦ εὐλογίαν εἰς ὅλην σας τήν οἰκογένειαν. Σήμερα Δευτέρα 28.2.2006, ἀναπόλησα λίγο τήν χθεσινή Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἦταν πραγματικά καί τό πρωί καί τό ἀπόγευμα, μιά πολύ σημαντική ἡμέρα. Ἦτο πολύ ἐκφραστικός ὁ ὕμνος: «’Αστράπτει καί λάμπει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ». Καί ἔκαμνε πιό σημαντική καί πιό λαμπρή καί ἑορτάσιμη τήν ἀτμόσφαιρα, τό γεγονός ὅτι μέσα ἀπό τήν διατράνωσι τῆς Ὁμολογίας μας, (αὐτό εἶναι τό κεντρικό νόημα τῆς ἑορτῆς) νοιώσαμε ὅλοι πιό κοντά στήν ἀλήθεια, νοιώσαμε πιό πολύ ὑπεύθυνοι, ὁ καθένας μας ξεχωριστά καί ὅλοι μαζί. Νοιώσαμε νά εἴμαστε μέσα στήν Κιβωτό, ἔστω μέ τούς ὀλίγους, μαζί μέ ὅλους τούς ἁγίους τῆς Πίστεως, τήν στιγμή πού ἄλλοι προτίμησαν τό «ὑποβρύχιον πλῆθος» κατά Θεόδωρον τον Στουδίτην, τό πλῆθος δηλαδή πού πνίγηκε μέσα στά νερά τοῦ Κατακλυσμοῦ. Καί ἐκεῖ ἐμνήσθημεν καί ὅλων τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ὀρθοδόξων, οἱ ὁποῖοι μέ τήν καθαράν τους Ὁμολογίαν, παρίσταντο εἰς ἐκείνην τήν ἑορτάσιμη ἀτμόσφαιρα. Θέλησα λοιπόν νά κρατήσω ἕνα ἀπό τά μηνύματα τῆς ἑορτῆς, νά τό καταγράψω, νά σᾶς τά στείλω, διότι καταλαβαίνω ὅτι σᾶς βοηθοῦν στόν ἀγῶνα τῆς ἱεραποστολῆς πού κάμνετε μακράν τῆς πατρίδος. Κράτησα, λοιπόν, μία προτροπή τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτη, πού μέ κάποια διασκευή ἀκούσθηκε στήν ἐκδήλωσί μας, σάν προτροπή καί σάν προβληματισμός γιά τήν δική μας (Κληρικῶν καί λαϊκῶν) εὐθύνη ἀπέναντι στόν Θεό, ἀπέναντι στήν Ἱστορία, ἀπέναντι στήν Ἐκκλησία, τήν εὐθύνη πού ἔχουμε ὁ καθένας ὅταν ἐπιχειρεῖται ἀπό ἄλλους ἡ ἀλλοίωσις τῆς πίστεως. Γράφει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, τότε πού ἐπεχειρήθη «ἡ ἀθεωτάτη μεταστοιχείωσις τῶν πάντων»: «Φυλάξατε ἔτι ἑαυτούς τῆς ψυχοφθόρου αἱρέσεως, ἧς ἡ κοινωνία ἀλλοτρίωσις Χριστοῦ» (P.G. 99, 1257 C) καί «Ὅταν ὁ λόγος εἶναι γιά τήν ἀλλοίωση τῆς πίστεως, δέν ἐπιτρέπεται νά λέη κάποιος: Ποιός εἶμαι ἐγώ; Μήπως εἶμαι ἱερεύς, ἤ ἄρχων, ἤ στρατιωτικός, ἤ γεωργός; Ἕνας πτωχός εἶμαι, πού μέ δυσκολία βγάζω τόν καθημερινόν μου ἄρτον. Συνεπῶς δέν ὑπάρχει γιά μένα κανένας λόγος καί φροντίδα γιά τό θέμα αὐτό. Οὐά (ἀπαντᾶ ὁ πατήρ), οἱ λίθοι θά διαμαρτυρηθοῦν καί σύ παραμένεις σιωπηλός καί ἀμέριμνος;» (PG 99, 1321 Β). Συνεπῶς τό μήνυμα εἶναι ὅτι τώρα πού προδίδεται ἡ πίστις ὁ χριστιανός ἐπ’ ούδενί πρέπει νά μένει ἀμέριμνος καί σιωπηλός, διότι «ἡ μετά τῶν κακοδοξούντων (καί ἐμμενόντων εἰς τήν κακοδοξίαν) κοινωνία δημιουργεῖ διακοπήν τῆς μετά τοῦ Χριστοῦ κοινωνίας». Διαβιβάστε τάς ταπεινάς μου εὐχάς εἰς τάς οἰκογενείας σας. Μετ’ εὐχῶν + Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος